Mysterious Girl | ✔

01 : Forest Town

Chapter 1
“Forest Town”

***

It was already 9 in the morning when I went out. I’m in the mood to roam around this village and besides, I have nothing to do in the house. Mabo-bored lang ako sa kakatunganga.

I locked the door and put the key on the flower vase. Napatingin ako sa kaharap kong bahay nang magsisimula na sana akong maglakad.

Katulad ng iba pang mga bahay ay maganda rin ito but it seems like a haunted house. Halata kasing walang nakatira dahil nakasara ang lahat ng bintana maging ang pintuan.

“The hell I care?” I murmured to myself and averted my gaze from it.

Nagsimula akong maglakad. May mga iilang sasakyan na dumadaan pero hindi pa rin mausok ang kapaligiran. The sky is so clear and the wind is so convenient.

Ang ganda talaga dito. I will surely love this little town and also the weather— hindi masyadong mainit at hindi rin masyadong malamig.

Bawat nadadaanan ko ay may mga maliliit na puno at sa tabi nito ay mga bench na gawa sa semento. May mga iilan ring cottage na nakatayo sa gilid ng kalsada and a bunch of teenagers are lingering over there.

They seem as old as me. Rinig na rinig ang tawanan nila dahil hindi naman masyadong maingay ang paligid. I noticed how their laughters halted when I was about to passed by. I rolled my eyes when one of them blocked my way.

“Hi! Bago ka lang dito?"

Isang babae. Kapansin-pansin ang mahaba at straight niyang buhok na pinakulayan niya ng pula. Nakangiti ito sa akin na parang matagal na kaming magka-kilala.

Feeling close, to be exact.

“Have you seen me here before?" Tanong ko sa kanya at tinignan siya mula ulo hanggang paa. Not bad for a girl like her. She has a look.

“Uhm, no? Ngayon lang kita nakita dito.” She said, smiling at me.

“That’s my answer for your stupid question, bitch. Use your commonsense next time.” Umirap ako. Nawala ang ngiti sa mukha niya nang lagpasan ko siya.

“What the fuck? Hey, you bitch! How could you say that to her?! Bumalik ka dito!”

Nagpatuloy ako sa paglalakad, not minding her friends who are looking at me angrily.

Ang sarap talaga ng simoy ng hangin dito. Napaka-ginhawa sa pakiramdam.

Habang tinatahak ko ang mahabang kalsada ay may mga nadaanan rin akong iba’t ibang shop katulad ng Coffee shop, Bakery shop at iba pa. Mukhang kumpleto naman sa kagamitan ang bayan na ito kahit malayo sa siyudad. Actually, mas masarap tumira dito kaysa sa siyudad. Less toxicity.

Bumili ako ng cold softdrink sa nadaanan kong maliit na tindahan at umupo sa isang bench para magpahinga saglit. Mahigit isang oras na pala akong naglalakad.

Nang maubos ko ang iniinom ko, tumayo ako at iniwan ang can sa inuupuan ko. When I was about to step my foot to go, I heard someone hissing behind me. I turned my back and I saw a guy wearing a black hat and holding a broomstick. Mukhang ka-edad ko lang naman siya.

“Nakikita mong ang linis linis ng paligid tapos iiwan mo lang dyan ‘yang basura mo?" Bulyaw nito sa akin. Tinignan ko ang paligid at tama nga siya, mukhang kakawalis niya lang dito.

“Ikaw ba ang nagwalis dito?” Tanong ko sa kanya.

“Oo, kaya kunin mo ‘yang basura mo at—”