"A Christian Teacher"

Entry 16

The man who makes no mistakes does not normally make anything...

Fifth Day::

**Joyful Day for my students**

Hebrews 12:2 NASB

".....fixing our eyes on Jesus...who for the joy set before Him endured the criss,... And has sat down at the right hand of the throne of God."

Nasa Lobby kami ngayon.., pinagamot pa namin ang kamay nya,, nagkasugat kasi sya dahil sa pagsuntok nya sa pader....

:) "okay ka na ba??'' tanong ko sa kanya...,kakatapos lang nalagyan ng bandage ang sugat nya...

"Okay na ako...,ano ba ang sasabihin mo saking importante??" ito na at sasabihin ko na sa kanya.. ,kaya mo toh jen....FIGHTING!!!!

"Kasi....." biglang dumating si gerald kung san kami nakaupo.. "Gerald.., ;) si kenneth.... Kenneth si Gerald personal doctor ko at the same time cousin ko din..." inabot ni couz yung kamay nya kay kenneth na seryoso pa din ang itsura...

"Sorry kanina..'' and their shoke their hands... "Kasi akala ko...''

Hindi sya nakatapos magsalita kasi umimik agad si gerald...hahaha nakahanap sya ng katapat... ''No it's okay.., iba talaga kasi ang gwapo" sabay smile ng pa-cute... ''Ilang beses na din kasi akong nasapak dahil kay couz.." liar...hindi kaya yun totoo... Tiningnan sya ni kenneth ng masama... ''Joke..., this is the first time.." mukhang natakot nya tong si couz...

Tiningnan ako ni couz.. "Couz., did you tell tita about your condition???" umiling lang ako..at nagsign na umalis na muna sya gawa ni kenneth..

"Oopzz.,okay... See you in my office...bye kenneth.." saka nagwave na ng kamay palayo...si kenneth seryoso pa din ang itsura..

"Anong condition?? " O_O...paano ko ba uumpisahan?? Grr..

''Yun nga ang importante kong sasabihin sayo..." seryoso pa din ang mukha nya... "I'm dying..." bastah na tumulo ang luha sa mga mata ko...ano ba jen... Dapat tanggap mo na yun di ba?? :'(.

"What?? Totoo ba yun?? " OMO!!! I'm crying right now ..., Infront of him then he asked me kung totoo yun?? Grabeh... Hindi talaga ako makapaniwala sa reaction nyang toh...

''I'm dying and that's your reaction...really???" hindi kasi talaga ako makapaniwala..

"Sorry.., akala ko kasi nagbibiro ka lang.." hahawakan nya sana ako para macomfort pero lumayo ako

..

"I hope layuan mo na ako.., i don't need your care at ayaw kp din ng kinakaawaan ako..,sana from now on layuan mo na ako kasi hindi kita kayang mahalin at hindi ako pwedeng magmahal kasi masasaktan ko lang ang taong magmamahal sakin..." :'(

",sorry talaga.." hahawakan nya sana ako pero tinabig ko ang kamay nya...

"I have lukemmia... And anytime from now pwede na yung lumala.., magti take ako ng chemo therapy after three months.., at itong itsura ko mababago lahat...maglalagas ang buhok ko at manunuyo din ang mga balat ko... And ayaw kong umabot sa point na makita mo pa yun... Kaya kenneth layuan mo na ako.." aalis na sana ako kaso hinawakan nya ako sa braso ko na naging dahilan para magtinginan ang mga tao..

"I said i'm sorry for my reaction...hindi ko alam kung ano bang dapat kong gawin o sabihin nung sabihin mo yun.. Sorry talaga.." sabah hila sakin palapit sa kanya..niyakap nya ako ng mahigpit.. ''Let me take care of you.." he whispered..

Ramdam ko ang mga luha nya na pumapatak sa braso ko.., ito ang dahilan kung bakit hindi ko masabi sa magulang ko ang kalagayan ko.. Ayaw kong nasasaktan sila ng ganito..pero bakit kenneth?? Bakit ka lumuluha para sakin?? Totoo bang mahal mo na ako?? Bakit ang bilis atah?? Ilang araw palang tayong magkakilala pero ganito na agad ang epekto ko sayo...paano pa kaya kung sa magulang ko toh sasabihin??:'(

"Kahit apat na araw palang kitang kilala.., parang sa akin maraming taon na tayong magkakilala...hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko simula nung una tayong magkita..tama nga sila makakaramdam ka ng kakaibang bagay pag nakita mo na ang  taong mamahalin mo.. Kaya jen please kung ayaw mo mang maging tayo.., hayaan mong alagaan kita..nag aalala ako sayo lalo na ngayong alam kong meron kang sakit.." sambit nya habang kumakawala sa pagkakayakap nya sa akin...

''Sige na nga..." pinunasan ko ang mga luha sa mata nya..at ngumiti^_^ ...."wag ka ngang umiyak pumapanget ka.., hindi sayo bagay.."

"Thank you.." and finally ngumiti din sya...

"Tara sa room ni Gerald.., kahapon kasi dapat ako magpapa check up..kaso may nag lock samin ni adrian sa SHQ...kaya yun hindi ako nakapunta..sorry din pala kasi hindi tayo natuloy kagabi..."

"Kaya pala..,nagtaka din ako kila james kahapon dahil pinaalis nila ako agad..sinabi nilang wala kang balak na lumabas kasama ko... Sorry nag block kasi ang isip ko kagabi..siguro sa selos.. Lalo na nung nalaman kong kasama mo ang kapatid ko..." tumigil sya sa pagsasalita... "Wait....ginawan ka ba nya ng masama kagabi??" ako naman ganito ang itsura.. ?_?.... Ano naman kayang gagawing masama ni adrian sa akin...nakalimutan ba nyang teacher ako ng kapatid nya... ":) never mind that.."

I hold his hand and say.." Don't worry.., your brother is a kind man..hindi totoo yung chismis na babaero sya... Ang alam ko nga never pa syang nagka girlfriend..." mukha syang nagtaka sa sinabi ko..

"Imposible yan jen.. Chickboy sya.., kung sino sino kayang kasama nyang babae.. Nagsimula yan nung maaksidente sya sa probinsya.. Anyway tara na sa loob...,relax ka muna at kalimutan mo muna si adrian.." Oo nga pala si adrian..., kamusta na kaya yung batang yun??

"Fine...'' pumasok na kami sa loob...

.

.

.

.

.

.

.

After examination..., pumasok na si Kenneth sa Office ni Gerald...

"Jen.., you need to undergo operation for your bone marrow... Sinabihan na kita di ba na dapat dati ka pa nagpachemo para hindi na toh lumala.." nag aalala nyang sabi..

"Wait...what's wrong??? Alam kong ang leukemia at sakit sa dugo pero bakit?? Ano bang resulta??" makapag react tong si kenneth daig pa ako... Ano nga kayang resulta???

GUY'S SA TINGIN NYO MATAPIS KAYA NYA ANG 40 DAYS NYA PARA BAGUHIN ANG MGA UGALI NG SENIOR 3 OR MATITIGIL NA TOH DAHIL SA OPERATION NYA??

COMMENT PO MUNA ^_^