Medyada Ecmel EREL var.
İnşirah AĞCA
Yalan.
Yalanlar neden söylenir?
Kendini kurtarmak icin mi yoksa başkasının hayatını kurtarmak icin mi bilinmez ama tek bilinene gercek yalanların çok can yaktığıydı.
Gözlerimi açtığımda yerde değil yataktakydım ve üstüm de örtülüydü. Yatakta bir müddet kendime gelmeyi beklerken etrafıma baktım. Lanet olsun ki hala bu berbat yerdeydim. Cama doģru baktığımda ise saat 13-27yi gösteriyordu. O kadar uyumuşmuydum.
Hala neden burda olduğum veya nasıl bir pskopatın elindeydim emin değildim?
Derin bir nefes alıp olanları düşündüm. Babam aklıma gelirken gözlerim yaşardı. Babam neden o haldeydi hala aklım almıyordu. Camın arkasındaki acımasız adam ne kadar parasını aldığını söyleyip ihanet etti desede ben inanmak istemiyordum çünkü babam öyle bir şey yapmazdı. Babam her zaman iyi bir adam olmuştur ve kimseye de zararı dokunmamıştı.
Yattığım yeden doğrulup ayağa kalkarkende bizimkiler aklıma geldi. Bu durumdayken bile güldüm, bu gün pas pas sırası bendeydi ama yine yapmak nasip olmamıştı ve burdan cıkana kadar da olmayacağa benziyordu.
Köşedeki küçük tuvalete giderken kapısını acıp tuvaletimi yaptım ve tabikide kamera varmı diyede etrafı kontrol etmeyi unutmadım. Tuvalette işim biterken duşa kabine girip elimi yüzümü yıkadım va saçlarımı düzelttim ve daha yeni fark ettiğim aynaya baktım. Kötü görünüyordum. Ağlamaktan gözlerimin ici kızarmıştı ve iki cif muhteşem göz altı torbalarım olmuştu. Gözlerimi devirip daha fazla kendimi incelemek istemediğim icin yatağa doğru gittim. Tam yatağa oturacakken belki bir umut kapıya gittim ve besmele cekerek kapıyı acmayı denedim, tabikide acılmadı. Kacmak icin bir yol ararken iceriye mekanik bir ses doldu.
"Gercekten acık bırakacağımı düşündün mü?"
Yine gelmişti mekanik ses. Yerime gecerken bitmek üzere olan suyumdan bir yudum aldım ve kapaģını kapattım.
"Yoksun zannedip şansımı denemek istedim."dedim mırıltıyı andıran sesimle.
"Sansın yaver gitmedi anlaşılan."
Derin bir nefes aldım ve oda bende sakinken bence konuşmanın tam sırasıydı.
"Neden bana bunları yapıyorsun?"
Bir iki dakika ses gelmedi.
"Sana hiçbir şey yapmıyorum ama baban icin aynılarını söyleyemem."
Ayağa kalkıp cama yaklaştım.
"Lütfen daha fazla babamın canını yakma. Hem altı üstü para değil mi? Bir şekilde öderiz sana borcumuzu."
"Konu para değil ihanet. Baban korkağın teki. Gelip adam gibi bana derdini anlatmak yerine gitti bana ihanet etti ve cazasınada katlanmak zorunda."
Sinirlerim tavan yaparken boş şişeyi cama attım.
"Asıl korkak sensin duydun mu?"deyip ellerimi cama vurarak konuşmaya daha doğrusu bağırmaya devam ettim
"Bu camın arkasına saklanan bir adam bana veya babama asla korkak diyemez, asıl korkat sesin."
Bir
Iki
Durdur ve elini tekrar birseye vurmaya basladı
Uc
Dor
Bes.
Bu ritmi ben nerden hatırlıyorum?
Birkaç boğuk sesten sonra mekanik ses duyulurken tek tek
"Sana. Bir. Daha. Bana. Sesini. Yükseltme. Demiştim."dedi ve kapı sertce acıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESARET
Ficção Adolescente* Korkmadan sarıldığınız kişi aslında korkmanız gereken kişiyse o zaman ne yaparsınız? * Annesi trafik kazada vefat edince babası ile hayatta kalmaya calışan iyi kalpli, şirin dünya güzeli bir kız. En önemlisi ise her şeyden habersiz masum bir kız. ...
