ESARET

9. Araf

İnşirah AĞCA

Bu hayatta her zaman birinin bana dokunmasından rahatsız etmesinden korktum. Çünkü olurda biri rahatsız ederse beni koruyacak kimsem yoktu. Babam her zaman yanımda yoktu iş dolayısıyla. Bu yüzde her zaman laf söz olmayacak şeyler giyip insanların dikkatini cekmeyecek bir şekilde yaşamımı sürdürürdüm. Televizyonda kadına siddet veya taciz gecince bile tüylerin diken diken olup üzülürdüm. Şimdi ise bu insanların arasında kendimi tedirgin hissediyordum.

Gözlerimi yavaşça açtığımda beyazdan nefret etmemi sağlayacak bu beyaz odadaydım yine. Yatağımda doğrulmadan önce gerilirken dünü düşündüm. Dün elma şekerinden beklenmeyecek bir sekilde beni mutlu etmis hatta ve hatta babamla beni konuşturmuştu. Bunun icin mutluydum ama hala icimde bir yerlerde babama kırgınlığim vardı.

Madem babamla aynı şehirdeydik neden yanımda değildi ki babam? Anlaşılan bu adamlar yüzündendi ama... yinede ne bileyim keske babam yanımda olsaydı.

Daha fazla düşünmek istemediğim icin yatağımdan kalkıp elimi yüzümü yıkayıp kendimi toparladım.

"Günaydın İnşirah."

Gülümseyip

"Günaydın iyilik maskesi."dedim.

"Kahvaltın birazdan odan da ben birazdan cıkacağım. Rahat dur tamam mı?"

Gözlerimi devirdim.

"Ben zaten rahat duruyorum hem durmasamda cıkamıyorum burdan . Hem zaten banyoya girecegim sorun yok yani."

"Biliyorum ama yinede uyarmak istedim. Hadi görüşürüz."

"Görüşüz."deyip cekmecemden boya kalemlerimi ve kağıdımı cıkardım.

Bu gün hic karamsar değildim bu yüzden bembe sarı ve acık yesili seçip bişiler cizmeye başladım. Yesil ile ev ciźerken aniden kapı acıldı. Olduğum yerde sıcrarken kapıya baktım. Çelimsiz bir oğlan sırıtarak bana gelip kahvaltımı ònüme koydu. Nedense bu sırıtmayı hic sevmemiştim ayrıcada yüzünde maske yoktu.

"Afiyet olsun. Konuştuğunu duydum cok sevindim. Iyisin değil mi?"dedi yatağımın kenarına oturarak.

Sadece yüzüne bakarken icimden ne bu ilgi alaka diye düşündüm. Yüzünde sanki farklı bir şey vardı. Art niyet gibi sanki.

Sırıtan yüzüne bakmakla kalıp kahvaltımı ònüme cekerken elime dokunmasıyla kendimi geri cektim.

"Konussana benle. Iki sohbet edelim şurda sanki. Sende yanlızsın bende, başbaşayız yani."

Midem kalkarken yüzümü buruşturdum. Kafamı olumsuz anlamda sallarken kahvaltımı yapmaya basladım. O ise derin nefes alıp odadan cıktı. Arkasından baktım. Buda kimdi simdi? Kim gönderdi ki? Acaba dün yaptığı iyiliklerin karşılığı mı olacaktı yoksa? Icim titrerken hemen kahvaltımı hızla yapıp kapıdan gönderdim ve banyoya girdim.

Sıcak su bedenimi rahatlarırken son bir kez vücudumu yıkayıp banyodan cıktım. Kahretsin o adamdan kacacagım diye elbiselerimi yanıma almamıştım. Bornozu giyip hemen komidine yönelip acelece kıyafetlerimi aramaya basladım. Kapı birden acılırken elimdekileri yere düşürdüm. Eğilip alacakken belime sarılan ellerle cığlığı bastım. Yine o oğlandı.

Bana adım adım yaklaşıp

"Biraz eģlenelim güzelim."

Hemen kafamî olumsuz anlamda sallarken kameralara baktım. Kırmızı yanıyordu. Kahretsin kapatmıştı kameraları.

Üstüme gelirken bornozun ipini üc kere bağladım. Bakısları bacaklarıma kayarken kapıya koştum. Kolumdan yakalayıp beni yatağa cekistirirken cığlıklarım odayı inletti.