ESARET

7.Susma

Medyada insirahın kaldığı oda var.

İnşirah Ağca

Herkesin cağresiz kaldığı anlar vardır. Ben çaģresizliği hayatımın her anında yaşadım diyemem ama babam yanımda olmadığı zamanla sıkıntı cektim. Simdi ise cağresizlik kelimesinin tam anlamını yaşıyordum. Annem öldüğünde ve geri gelmeyeceğini öğrendiğim zaman bile bu kadar cağresizliği yaşamamıştım ama şimdi şu odada acıdan kıvranırken cağresizliği dibine kadar hissediyordum.

Muhtemelen suan geceydi çünkü ışık kapalı olmasada kısıktı. Saate baktım 03:43 gösteriyordu. Toplasam iki saat uyumuştum ki uykumuda kabuslarım bölmüş rahat uyuyamamıştım. Şimdi ise yatakta kıvrılmış regl acımın gecmesini bekliyordum ama gecmek yerine iki kat fazla acıyordu sanki.

Altımdaki hatta bacaklarımdaki ıslaklıkla kendime lanet ettim. Muhtemelen regl olmuştum bu yüzden ağrım coktu. Normalde iğne olmam lağzımda ama bu lanet yerde olduğum icin iğnemi olamamış ağrım artmıştı.

"Ahh."

Karnıma giren ağrı ile inlerken hopörlerden ses gelmişti.

Lütfen burda olmasın?

Basımı yastıga gömüp güçlü bir sekilde inlerken artık ağlamaya başladım. Sıcağa ihtiyacım vardı, babamın sevgisine ihtiyacım varıdı ve arkadaşlarımın gececek be kanka demesinede ihtiyacım vardı. Bu düşünceyle dahada cok ağlarken uykulu sesi kulağıma doldu.

"Neler oluyor?"

Cevap vermeden sadece kafamı olumsuzca salladım. Ne diyebilirdim ki ona? Hemde şuan onunla konuşmak daha doğrusu kızdırmak istemiyordum.

"Bak konusman bana ne istediğini söylemen lağzım. Neden iki büklümsün zaten toplasan iki saat uyumadın. KONUŞ ARTIK."

Dayanamayıp bağrırken onunda sabrının son demlerinde olduğunu anlamak zor değildi. Ağrım dahada artarken bir daha inledim.

"Sikeyim böyle işi. SUSMA LAN SUSMA."

"Ne yapalım efendim?"

Sinirden kuduz köpek gibi soluduğunu duyabiliyordum ama bana kızmamalıydı. Sonuçta bana her şeyi yapan oydu.

Kapı açılması ile birlikte yatakta kendimi toparlamaya çalışırken normal bir ses duydum.

"Ben geldim."

Gözlerim şaşkınlıkla aralanırken iyilik maskesine baktım. Yüzünde maske ve ses değistirici yoktu. Bu nasıl olur? Normalde buraya böyle girse elma şekeri onu mahfederdi.

Hala yüzüne şaşkınlıkla bakarken onu inceledim. Cok yapılı olmasada yapılı bir vücudu vardı. Sarışın teni yuvarlak gözleri ve capkın gülüşüyle kızların hayalindeki erkek olabilirdi.

Bana bir adım atması ile zorda olsa geri cekildim.

"Yanına gelmemi istemiyor musun?"

Kafamı hızla sağa sola sallarken seside yüksek gelmiş kulaklarımı kapamıştım. Bana üzgünce bakarken cebinden kağıt ve kalem cıkarıp bişiler yazdı ve ilk önce minik defteri sonra kalemi attı.

Deftere cekinerek bakarken yazdıklarını okudum.

"Neden konuşmuyorsun?"

Elim kaleme gitmezken, konusup konuşmadığımı söylemekte karasızdım. Yüzüne baktığımda ise bana umutla bakıyordu.

Elimi yavasca kaleme uzattığımda birden bağırdı.

"Iste bu be yazacak."demesiyle birlikte cığlık atıp pikenin altına saklandım.