Ecmel Erel
Yalan.
Yalan her zmn her anda yalandı. Pembesi beyazı yoktu rengi yoktu.sadece bizim kaçış yolumuzu renkler o kdr.
İnşirah in babasını ortadan kaldirmistim. Zor bir karardı cici kız çok üzülmüştü ama yapmak zorundaydım. O adamı ömrüm boyunca besleyemezdim o odada illaki bir sorun bir arza çıkardı o yüzden bir karar verip halletmistim.
Cici kız ise tamda tahmin ettiğin gibi olmuştu ne eksik ne fazla. Bende babasını bulacağına dur çok mutluydu ama bir yanda da kendinde biliyordu bir sıkıntı olabileceğini bu yüzden tavrı da o yöndeydi. İlk açıkladığımda kendini baya bir kaybetsede hastanede dayanamayıp morgda bayılmıştı. Hemen bir odaya götürürken yatağa yatırdım. Gözlerinin altı morarmış anında rengi kaçmıştı. Ellerimi kaldırıp saçlarını sevdim. Üzgündüm ama yapacakta bir şeyim yoktu. Bana gelmeli sadece hayatında ben olmalıydım.
Doktor gelip koluna bir şeyler yaparken dik dik baktım.
"Efendim sakinleştirici yapacağız yakınını kaybetmiş."
Biliyorum ben öldürdüm.
Başımla onayladım.
"Sakinlestiricinin dozajini yüksek yapın."
Elindeki iğneyi ölçtü.
"Kafamıza göre yapamıyoruz efendim maglesef."
Ayağa kalkarken yakasından tuttum hemşirenin.
"Bana bak ben o elindekinden kaç tane yedim ve yedittirdim haberin var mı? Şimdi eğer üç mislini yemek istemiyorsan dediğimi yap. Dozajini fazla tut."
Adam bembeyaz kedilerde konusmayıp sadece kafasını salladı.
Sakinlestiriciyi yapıp bir süre beklerden sakin bir şekilde uyuyusuna baktım. Acaba yine intihara kalkisacakmiydı? Bileklerine baktım. Ne kdr doktor düzgün işini yapsada bileklerinde iz kalmış intahar olduğu belli oluyordu. Elini tutup bileğini öptüm. Yine aynı izlerinin olmasını istemiyordum ve olmaması için elimden geleni yapacaktım.
Telefonum çaldı. Ayağa kalkıp telefonu elime alınca kimin aradığını gördüm. Hic ummadığım bir şekilde İnşirah için endiselenip onu bırakmamı istiyorlardı ama bu mümkün değildi o benim olacaktı onu birakmayacaktim.
"Efendim amca?"
" İnsirahin babasini öldürüp kıza söylemişsin nasıl şimdi?"
Gözlerim yatağa kaydı uykusunda bile ağlayıp inliyordu.
"Yakınını kaybetmiş biri nasılsa öyle."
"Yapma dedim bırak dedim ama yine dinlemedin,kızın hayatını mahfedeceksin."
"Amca uzatma. Her şey kontrolüm altında herşeyi benim cizdigim yaşam doğrultusunda ilerliyor güvenli bir şekilde merak etme. Kimseye bir şey olamayacak."
"Öyle olsun kıza dikkat et "
Uzatmadan tamam deyip kapattım. Ne diyebilirdim ki ama bundan sonra gözümü kameralardan ayirmaman gerekliydi. İnşirah heran her şeyi yapabilecek konumdaydi şuan. Bir amacı yoktu tek sevdiği tek ailesi olmuştu bu yüzden daha çok dikkatli olmayidim.
Ona yaklaşıp yastiktan düşen kafasını kaldırıp tekrar yastığa koydum. Hemen elimi tutup bilinçsizce sarılıp ağlamaya başladı. Gözlerimi kapatırken yanına oturdum.
Nasıl olacaktı bu böyle. Sevdiğim kadının acı çekmesine neden oluyordum?
Birinin varlığını hissetmiş olacak ki hemen bana yaklasip bana sığındı . Onu güvende hissetirmeliydim. Yanına yatıp onu da göğüsüne çekerken hemen bana sarılıp ağlamaya başladı. Göz yaşları tenimi yakarken yutkunup başını öptüm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESARET
Teen Fiction* Korkmadan sarıldığınız kişi aslında korkmanız gereken kişiyse o zaman ne yaparsınız? * Annesi trafik kazada vefat edince babası ile hayatta kalmaya calışan iyi kalpli, şirin dünya güzeli bir kız. En önemlisi ise her şeyden habersiz masum bir kız. ...
