ÖLÜM TAAHHÜD'Ü |Wattys2020|

Bölüm 9

~ Only piano - Loneliness🎶

Gece aydınlığa vuslat kalmışken elimdeki kalemle satırlarımı buluşturuyorum.
Göz yaşım fütursuzca yanaklarımdan kayıp giderken yine yalnızlığa sarıldım, seni satırlara sığdıramam çünkü seni tabirde kelimelere dizmek çok zor.

Yokluğuna alışmak; Tıpkı kör birisine gökkuşağı'nın renklerini anlatmak kadar imkansız.

Şimdi söyle bana kalbe dokunan senken kelimeleri senden uzağa nasıl bırakayım?

Denizin sert dalgaları vücuduma çarparken suyun dibine yavaş yavaş batıyordum. Bedenim sanki ateşin içinde deli gibi kavruluyordu, çok fazla canım acıyordu bunun sebebi de sanırım havanın aşırı derecede soğuk olmasından kaynaklıydı.

Ağlıyordum ancak göz yaşlarım denizin içinde belli olmadan dalgalara karışıyordu, tuzlu suyun içinde gözlerim açıktı fakat görebildiğim tek şey siyahın en koyu tonuydu.

Gözlerimi kırpıştırırken yan tarafımda beyaz cisim görmemle başımı daha çok o yöne çevirdim, ancak gördüğüm şeye inanmayarak ağzımdan çıkan baloncuklarla beraber dudaklarımı araladım, yanımda birisi yatıyordu.

Daha dikkatli baktığım an dehşet duygusu kalbime yerleşmişti.

B-bu Bahardı.

Baharın gözleri açık ve yan tarafımda ters istikamette durarak bana bakıyordu.
Siyah saçları suyun dibinde dans ederken gözleri aşırı derecede koyu renge bürünmüştü.

Ellerimi ona yavaşça uzatarak her ne kadar duyulmasa da "Bahar" diyebildim.

Dudakları hafifçe yana kıvrılırken bana hüzün dolu gözlerle bakıyordu, tuttuğum nefesin son noktasına gelmiştim.

Evet sanırım benim hikayem burada tamamen bitiyordu, hayat bana güzel şeyleri sunmadan ben ona çoktan veda etmiştim, şimdi bana kalacak olan güzel anılarım başkasına emanet edilebilirdi.

Tabi varsa...

Kalp atışlarım yavaşlarken gözlerimi Bahardan çekerek suyun yüzeyine çevirdim, gördüğüm şey pembe ve siyah tonlarındaki gökyüzü olmuştu.

~~~

Kuşların cıvıldama sesiyle gözlerimi araladım, mavi gökyüzüyle beraber oluşan yeşillikler içime huzur tohumlarını serpiştirmişti.
Bakışlarımı önüme diktiğimde masmavi akarsu gördüm.

Her şey fazla temiz ve güzeldi.

Sanki cennette gibiydim.

Gözlerimi üstüme çevirdiğimde beyaz boydan elbiseyle yerde yattığımı fark ettim, yavaşça yerden destek alarak kalktığımda karşımda gördüğüm şey tam olarak salıngaçta oturan küçük bir kız ve arkasında duran onu yavaş bir şekilde sallayan küçük kız daha vardı.

Onları görmemle dudaklarım kenara hafifçe kıvrıldı.

"Heeyy beni yavaş salla düşeceğim yoksa" salıngaçta oturan kız bunları söylediğinde daha çok gülümsemiştim.

"Yavaş sallıyorum merak etme düşmeyeceksin" gözlerimle onları takip ederken beklemediğim bir anda salıngaçtaki kız yere düştü.

Yüzümdeki gülümseme solarken onlara doğru adım atmamla beraber arkasından onu sallayan kız hızla yerdekinin yanına giderek "Özür dilerim Bahar" diyince duraksadım.

Ne demişti bu kız, Bahar mı?

Onu sallayan kız sarılmak için hamle yaptığında Bahar hızla onu iterek "Hepsi senin yüzünden!" diyerek ağlamıştı.