~ Evgeny Grinko - Valse🎶
Gözlerimi son kez semâya çevirirken,
efsunkâr gözlerin belirdi önümde.Yıldızlar çok fazla olabilirdi ancak Ay bir taneydi, bu yüzden sen onların gökyüzündeki yıldızıyken ben ise sadece seni Ay olarak adlandırdım.
Gün ışığı içeriyi aydınlatırken gözlerimi yavaşca araladım, bugün Ayazın planladığı şeyi gerçekleştirecektim.
Aslında fazlasıyla heyecanlıydım ancak ona belli edersem beni yapmamam için zorlayabilirdi, fakat Mithatın hayatı söz konusuydu kim bilir şuan ona neler yapıyorlardı.
Duvardaki çivinin üstünde asılı duran siyah kıyafetten bakışlarımı çekerek Ayaza yönelttiğimde Telefonuyla uğraştığını gördüm.
Bedenimi koltuğun üstünde toparlarken ona bakarak "Günaydın" diyebildim.
Gözlerini telefondan ayırmadan "Sana da " dedikten benimle ilgilenmeyeceğini anladıktan sonra ayağa kalkarak tezgahın üzerinde duran domateslere takıldı bakışlarım.
Karnım acıkmıştı.
Adımlarımı fazla ses çıkarmadan tezgaha doğrulturken kapının çalınmasıyla yerimden zıpladım, kim gelmiş olabilirdi ki?
Ayaz kapıya ilerleyerek yavaşca açtığında elimdeki domatesi çoktan ağzıma tıkmıştım.
İçeriye benden bir kaç yaş daha büyük duran saçları koyu mavi tonlarında olan kahverengi gözlü bir kız girince gözlerim irice açıldı.
Kimdi bu kız?
"Hoşgeldin Azra" Ayazın sesi kulaklarıma dolarken, ağzımdaki küçük domates nefesimle beraber ileri fırlayınca aşırı derecede utanmıştım.
Çünkü domates Ayazın ayağının kenarına doğru yuvarlanmıştı.Ayaz ayağının kenarına gelen domatese bir kaç saniye baktıktan sonra yavaşça kenara iterek bana kısa bir bakış attı.
Onun bana bakmasıyla hemen bakışlarımı başka yöne çevirdim.
"Hoşbuldum Ayaz"
Sesi pek fazla ince sayılmazdı ancak yüzü çok bakımlı ve güzel duruyordu.
"Gel içeri" derken Ayaz kenara çekilerek koltukları işaret etmişti.
Kızın gözlerine dikkatle baktığımda hafif kızarmış olduğunu fark ettim.Ağlamış mıydı?
Azra içeri girerken bakışları beni bulduğunda olduğu yerde duraksayarak konuştu.
"Demek Mithatı o piçin elinden bu kız kurtaracak"
Beni baştan aşağı süzerken Ayaz araya girdi "Adı Açelya, aslında bunu ona yaptırmak istemezdim ancak Volkan üçümüzü de tanıyor."
Azra bana yaklaşarak elini uzattığında "Ben de Azra memnun oldum" dediğinde vakit kaybetmeden elimi uzatarak sıkmıştım.
Ayaz bana dönerek "Azra Mithatın sevgilisi" dediğinde sebepsizce içimde bir rahatlama gerçekleşmişti.
Derin nefes verirken yüzüme belli belirsiz gülümseme yerleştirdim.
Gözlerim tekrar tezgahtaki domatese kayınca bu sefer beklemeden bir tanesini ağzıma yerleştirerek çiğnemeye başladım.
"Azra, Açelyayı sana bırakıyorum öğlen saatlerinde Volkanın ofisine girmesi gerekiyor."
"Tamam o iş ben de sen merak etme"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜM TAAHHÜD'Ü |Wattys2020|
Teen FictionGece'nin sükûnetinde kaybolan ruhum artık ebediyete kavuşmak istiyor. Hâlâ gittiğin vakitte gittiğin yerdeyim. Zamanın hızlı geçtiğini söylüyorlar ama kimse bana sormuyor ve bilmiyor sensizlikte saatlerin durduğunu. ~İ E12.08...