Teach Love

14| «Έλα απο δω..»

-Θες να σε πάω;;
Με ρωτάει.

-Δεν..
και τώρα τι να του πω...

-Είμαι καλά..
ειπα προσπαθόντας να ξεγέλασω τον ίδιο μου τον εαυτό .

-Δεν είσαι..

-Να σε πάω..;

-Μπορείτε να με αφήσετε στην πλατεία ; Θα πάρω τον δρόμο από εκεί και θα πάω με τα πόδια . Δεν είναι μακρυά

-Δεν υπάρχει πρόβλημα, καλύτερα να σε πάω μέχρι εκεί  .

-Όχι . Εννοώ ..

-Άστο .. λάθος μου . Μέχρι την πλατεία λοιπόν .
Μου λέει ήρεμα.

-Έχω παρκάρει απέναντι.. γιατί.. για να μην ξέρουν όλοι το αυτοκίνητο μου κλπ .. είχα ιστορίες σε ένα άλλο σχολείο που μουν .
Α μάλιστα . Του έχουν τρυπήσει τα λάστιχα; Του το έγραφαν ; Καθόλου δύσκολο να φανταστώ τι μπορεί να έχει παύει .Ώστε ξανά ήταν σε σχολείο;

-Έλα από δω .
Μου λέει και τον ακολουθώ  . Πηγαίνουμε στο πεζοδρόμιο για να διασταυρώσουμε τον δρόμο .
Πήγα να κάνω ένα βήμα μπροστά.

-Περίμενε!
Βάζει το χέρι του μπροστά μου και με σταματάει .

-Έρχεται αυτοκίνητο
Μου λέει και τον κοιτάζω . Πέρασε το αυτοκίνητο και επιτέλους μπορούσαμε να περάσουμε ..
πηγαίνω μπροστά και αυτός ήταν από πίσω μου

-Έλα έλα.. μην μας βάλουν κάτω από τους τροχούς
Μου λέει και με ακουμπάει στην πλάτη μου για να προχωρήσω.
Πλησιάζουμε ένα μπλε αυτοκίνητο και μπαίνει μέσα και εγώ έμεινα απέξω να κοιτάζω.

-Δεν θα μπεις ;;
Δεν ήξερα πραγματικά αν έπρεπε να το κάνω αυτό . Να δεχτώ την βοήθεια του ;; Πφφφ αν είναι κανένας δολοφόνος;; Και βρήκε την ευκαιρία; Δεν πάω καλά.
Ενώ ήταν καθισμένος στη θέση του οδηγού , δεν έμπαινα και μου ανοίγει την μπροστινή πόρτα του συνοδηγού ..

-Δεν μπορείς λίγο γρήγορα; Μην μας δει κανείς και το παρεξηγήσει .
Μου είπε αυστηρά και μπήκα μέσα . Έκλεισα την πόρτα και δεν ξέρω γιατί αλλά κρατούσα σφιχτά την πόρτα και κοίταζα μπροστά .

-Μπαμπούλας είμαι και τρομάζω τα παιδιά ;
Λέει Ξαφνικά και χαμογελάει .