Teach Love

57| «Θα το κάνεις αυτό για μένα;;»

-Ναι.. κατάλαβα τι θες να πεις..
δηλαδή ούτε λίγο δεν σ'αρεσει;; Ούτε ένα από τα δέκα δεν θα μου έδινες;

-Ρε Θεοδωρε.. ξέρεις πως είναι αυτά τα πράγματα..

-Η απάντηση σου δεν ήταν ούτε ναι, ούτε όχι.
Σηκώθηκε απότομα από το παγκάκι και πήγε να φύγει

-Θεοδωρε!!
Του φωνάζω αλλά συνέχιζε να φεύγει.Μπήκμε όλοι στα λεωφορεία.
Βλέπω τον Οδυσσέα να κάθεται δίπλα μου.

-Ένα λεπτό ε;
Με ρωτάει μοιάζοντας πληγωμένος.. βλέμμα το οποίο δεν άντεχα να βλέπω..

-Μιλήσαμε. Αυτό μόνο..

-Όχι είναι εντάξει. Δεν θέλω να μου δικαιολογηθείς.

-Συζητήσαμε και το λύσαμε! Μόνο αυτό

-Εντάξει.. Τα λέμε αργότερα.. όχι τώρα .
Μου λέει και μου κάνει νόημα πως μας κοιτούσε η κυρία Συρματοπουλου.
Τι με κοιτάζει έτσι και αυτή ;;
Κοιτάζω στο παράθυρο για να ξεκολλήσει το βλέμμα της από πάνω μου .
Φτάνουμε στο άλλο ξενοδοχείο και περιμένουμε να μας δώσουν τις κάρτες για να πάει ο καθένας στο δωμάτιο του.
Ελπίζω να είμαι και πάλι κοντά με τον Οδυσσέαααα!!!

Ναταλία συγκρατήσου και σοβαρέψου

Μας δίνουν τις κάρτες,

203 ; Δεύτερο όροφο;
Αυτό και αν είναι περίεργο
Παίρνω την βαλίτσα και ξεκινώ να ανεβαίνω την σκάλα αυτή την φορά .
Δυο σκάλες έχω να ανέβω άρα θα αντέξω . Μην πάθω τα ίδια όπως την προηγούμενη φορά .
Φτάνω στον όροφο και βλέπω την Ηρώ . Πηγαίναμε προς τις ίδιες κατευθύνσεις και πάνω που βλέπω το νούμερο στην πόρτα.. βλέπω πως είμαστε δίπλα δίπλα με την ΗΡΩ!

Όχι ρε φίλε! Όχι, ρε, φίλε !
Μπαίνω στο δωμάτιο μου . Ανοίγω την βαλίτσα μου να ετοιμάσω τις πιτζάμες μου και ξαφνικά χτυπάει η πόρτα . Αφήνω την βαλίτσα ανοιχτή στο κρεβάτι και πηγαίνω να ανοίξω

-Οοοοοοο! Ναταλιααα! Γειτόνισα!! Ήθελα να δω ποιος μένει δίπλα

-Χεχ ναι..
είπα και καλά χαζά όπως μιλάει και αυτή

-Μπορώ να δω το πιστολάκι σου ;

-Το ποιο;;

-Ποιο;; Το πιστολάκι  μαλλιών βρε Ναταλία!

-Αααα ναι φυσικά.. γιατί ;