Teach Love

81| Εσύ μετά απο όλα..

-Ναι... είμαι..
μου λέει και ήμασταν και οι δυο έτοιμες να βάλουμε τα κλάματα.
Της έκλεισα την πόρτα στα μούτρα..
Δεν ξέρω γιατί το έκανα
Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω.
Δεν το πιστεύω πως είναι η μάνα μου.. Αποκλίεται!!
Δεν το πιστεύω πως εμφανίζεται μπροστά από την πόρτα μου μετά από τόσα χρόνια!
Δεν το πιστεύω πως μου έδωσαν το ίδιο όνομα...
Γιατί να εμφανιστεί τώρα στην ζωή μου;;
Ακούμπησα στον τοίχο και άρχισα στους λυγμούς.
Δεν χάρηκα.. δεν ξέρω αν χάρηκα.
Ήταν θυμός περισσότερο που αυτό που με κυρίευε.
Γιατί να εμφανιστεί τώρα που ατην ζωή μου που είναι όλα σκατά; Για να με κάνει χειρότερα από αυτό που είδη αισθάνομαι ;;

Ήθελα όμως να την ακούσω βαθιά μέσα μου. Σκούπισα τα δάκρυα μου .. και ήλπισα να βρίσκεται ακόμη πίσω από την πόρτα.
Αν θέλει πραγματικά να μου μιλήσει.. δεν θε έφευγε από την πόρτα του διαμερίσματος μου παρόλο που της έκλεισα στην πόρτα.
Αν έχει φύγει , πάει να πει πως δεν θέλει αν επιμείνει καθόλου.. αυτό δεν είναι;; .
Άνοιξα την πόρτα και την είδα να στέκεται έξω από την πόρτα.
Δεν ξέρω αν αυτό με ανακούφισε.

Άνοιξα την πόρτα τελείως και την κοίταξα σαν να της λέω να περάσει μέσα.. αφού δεν ήθελα να το πω από μόνη μου.
Πέρασε μέσα και καθίσαμε στην κουζίνα.

-Μεγάλωσες...
μου λέει ξαφνικά και αισθανόμουν θυμό μόνο και μόνο που την ακούω να λέει τέτοιο πράγμα. 

-Ναι ξέρεις, το ότι με άφησες δεν πάει να πει πως θα παραμείνω και μικρή.. όπως με άφησες. Κάτσε όμως. Ούτε μικρή ήμουν.. ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΗ ήμουν.
Δεν άντεξα να μην το πω αυτό.
Δεν ξέρω πως ακούστηκε ή τι πραγματικά έπρεπε να της πω. Είπα τα πράγματα όπως ένιωθα πως έπρεπε να τα πω.
Δεν ήθελα να πω τα συνηθισμένα.. Αχ μανούλα μου μου έλειψες.. που ήσουν τόσα χρόνια;; θέλω να ειναστε ξανά μαζί σαν οικογένεια.. αυτές είναι βλακείες!! Μόνο θυμό.. θυμό και θυμό αισθάνομαι.

-Δεν θες να μάθεις το γιατί;;

-Ύπαρχει πραγματικά άξιος λόγος;;
Της λέω ειρωνικά...

-Εδώ έμενες;
Με ρωτάει και φούντωνα ακόμη περισσότερο

-Ούτε πού με άφησες θυμάσαι;;

-Δεν...

-Να σου θυμίσω τότε.. ένα οικοτροφείο λίγο πιο πέρα!! . Ναι εκεί με άφησες!
Σίγουρα θα απορείς πώς κατέληξα εδώ σωστά ;; Έκλεισα τα 18 μου.. σε περίπτωση που δεν θυμάσαι και πόσο είμαι.. και μετακόμισα., έφυγα από εκείνο το μέρος.. και ήρθα εδώ.
Δεν μου έλεγε τίποτα. Μόνο εγώ μίλαγα. Με κοίταζε και ήθελε να κλάψει.
Και εγώ θύμωνα για αυτό.