Teach Love

108 | Υπάρχει φως!

-Εννοείς πως δεν πήγες ποτέ να δεις πως ήταν;;

-ΟΧΙ . ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ.. ΜΕ ΜΙΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΣΟ ΕΓΩ. Και δεν τον αδικώ κιόλας..
Από τότε , ο Οδυσσέας κι εγώ δεν τα πάμε και πολύ καλά..

-Και γιατί να μη θες να προσπαθήσεις όλο αυτό να αλλάξει..;

-Γιατί για αυτό ήμαστε γεννημένοι... δεν με έχει συγχωρέσει ποτέ.. Τον έχω παρατήσει στα χειρότερα του..

-Μπορεί να μη του έδωσες εσύ περιθώριο να σε συγχωρέσει... δεν του έδωσες την ευκαιρία.. με όλα αυτά που λες πως έχει κάνει

-Δεν καταλαβαίνει Ναταλία . Δεν υπήρξε ποτέ ευκαιρία . Ήταν πάντα απόμακρος . Δεν άφηνε κανέναν να τον πλησιάζει.. όσο προσπαθούσαν να πλησιάσουν τον Οδυσσέα αυτός όλο και με κάθε τρόπο τους απομάκρυνε μακριά.Είσαι το μόνο άτομο που έχει συνδεθεί για τόσο διάστημα με τον Οδυσσέα

-Όπως βλέπεις όμως χάλασε και αυτό!

-Έλα τώρα που θα χαλάσει όλο αυτό για ένα φιλί..

-Καταλαβαίνεις τι μου λες;;;; Για εσένα μπορεί να είναι ένα απλό φίλο.. για τον Οδυσσέα όμως δεν είναι!! Και στο κάτω κάτω ούτε για μένα δεν είναι! Μπορεί να με φίλησες εσύ.. αλλά νιώθω και εγώ ενοχές!

-Κάτσε... να σου θυμίσω ξανά πως ΕΣΥ τον είδες με άλλη;;;

-Άντε πάλι..  Τζόναθαν, έχεις δει καθόλου πως με κοίταξε ενώ έφευγε;;

-Και τι με αυτό;;;

-Δεν με έχει κοιτάξει έτσι ποτέ! Και νιώθω απαίσια για αυτό! Αν όντως είχε κάνει ή τέλος πάντων κάτι να τρέχει με εκείνη τη κοπέλα... γιατί να με κοίταζε έτσι;;

Κάτι μέσα μου με έκανε να πιστεύω πως αυτό που είδα ήταν όντως παρεξήγηση.. το είδα στα μάτια του... όσο και αν με πλήγωσε αυτό που είδα, δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου το βλέμμα του Οδυσσέα προτού φύγει..

-Τότε γιατί είσαι ακόμα εδώ;;;
Μου λέει ο Τζοναθαν.

-Τι εννοείς;;;;