Teach Love

64| My cookie is back!

Κατεβαίνουμε από τα λεωφορεία και βλέπω την Σάρα με τον Γιώργο.
Την Σάρα την έβλεπα σαν σπίθες να έρχονται κατά πάνω μου. Με άρπαξε και με αγκάλιασε σφικτά
Ίσα που μπορούσα να αναπνεύσω!
Αλλά και εγώ δεν μπορούσα να την αφήσω από την αγκαλιά μου..
Πόσο μου έλειψε..

-Σε πεθύμησα μωρή!!!! ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ!!;;
Μου λέει ενθουσιασμένη .

-ΑΜ ΕΓΩ!!;;

-GUESS WHATT!
Μου λέει ξαφνικά

-Τιι;;

-Πήρα τα αγαπημένα μας μπισκοτάκια!! Αυτά που τα βουτάμε σε γλυκόξινη σάλτσα!!

-ΤΙΙΙΙ ΠΛΑΚΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ!
Πω.. τι  μου έχουν θυμίσει αυτά.
Σε αυτά οφείλουμε την φιλία που έχουμε. Ήταν ο τρόπος ή μαλλων η αφορμή με την οποία εγώ και η Σάρα γνωριστήκαμε και είμαστε αυτό που είμαστε τώρα.

Εκεί που καθόμασταν σαν καλά παιδάκια τρομοκρατημένα για φαγητό στο οικοτροφείο...
Εμένα μου άρεσαν τρελά αυτά τα μπισκοτάκια..
με την μόνη διάφορα που, ναι το ξέρω.. για κάποιους είναι μπλιαχ .. αλλά εγώ λατρεύω να τα βουτάω σε αυτή την γλυκόξινη πορτοκαλί σάλτσα..
ενώ καθόμουν μαζί με όλα τα υπόλοιπα παιδιά..
εγώ βούταγα το τελευταίο μου μπισκότο στην Σάλτσα..
όταν ξαφνικά πρόσεξα ένα περίεργο κοριτσάκι με δυο τρελές κοτσίδες δεξιά και αριστερά πάνω από το κεφάλι της, να με κοιτάζει περίεργα.

Φυσικά και ήμουν μόνη μου.

Με κοιτούσε συνεχώς.. λες και ήμουν ένα απίστευτο τέρας. Δεν λέω, δεν τρώνε όλοι μπισκότα με γλυκόξινη σάλτσα.. αλλά ενώ με κοιτούσε ασταμάτητα, πήρε ένα άλλο μπισκότο και έκανε και αυτή το ίδιο.
Με το που το έβαλε στο στόμα της το μπισκότο με την σαλτσα,  τα μάτια της είχαν μεγαλώσει υπερβολικά πολύ.. που είχα τρομάξει..
με κοίταζαν δυο τεράστια πράσινα μάτια..
σταμάτησα να τρώγω.. και την κοίταζα .

Σαν να περίμενα την στιγμή που θα εκραγεί..

Ενώ την παρακολουθούσα, χαμογέλασαν τα μάτια της

-Υπέροχο!!
Μου είπε χαρούμενη με ένα τεράστιο χαμόγελο . Πρώτη φορά είχα δει στην ζωή μου ένα τόσο χαρούμενο, πλατύ χαμόγελο..
Δεν ήταν από αυτά τα χαμόγελα που βλέπεις καθημερινά στο οικοτροφείο.. αυτά τα χαμόγελα που είναι από λύπηση..
αυτά τα χαμόγελα που σου χαρίζουν οι περαστικοί..
αυτά τα χαμόγελα που σου χαρίζουν οι «υποψήφιοι» γονείς όταν μετανιώνουν την στιγμή που με γνώρισαν αλλά προσπαθούν να μην το δείξουν.
Είχε μια τρέλα το χαμόγελο της που δεν μπορούσα να μην ανταποδώσω.