Teach Love

22| Συνέπειες..

-Τι;;;;;
Ρωτάει

-Εγώ το έκανα..
ξαναείπα γιατί δεν το πίστευε.. θα το πάρω επάνω μου.. έτσι κι αλλιώς ήθελα να γίνει κάτι τέτοιο για να μου δώσουν αποβολή να φύγω.. απλά δεν ήθελα να συμβεί αυτό στον κύριο Οδυσσέα..
Με κοιτούσε στα μάτια έτοιμος να με αρπάξει και να με πνίξει..

Κυρία Αναστασίου.. μπορείτε να κρατήσετε την τάξη;;

-φυσικά..
Είπε η βοηθός.ΠΑΙΔΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑ

-ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΟΥ ΤΩΡΑ!
Μου φώναξε και με πλησίασε να βγω από την τάξη. Αισθανόμουν απαίσια..
αυτό που έγινε ήταν φριχτό.

-ΤΩΡΑ ΕΙΠΑ.
Μου φώναξε στα αυτιά μου αφού δεν μπορούσαν να κουνηθούν τα πόδια μου από φόβο.. μου άρπαξε το χέρι από τον καρπό  και με τράβηξε έξω από την τάξη.Με τραβούσε σε όλο το σχολείο μέχρι που φτάσαμε στο γραφείο του.
Κάθισα μπροστά από το γραφείο του και αυτός στεκόταν απέναντι νου.. εγώ είχα σκυμμένο το κεφάλι μου.. δεν μπορούσα να τον κοιτάξω.
Του δίνω τα χαρτομάντηλο που υπήρχαν δίπλα μου σε ένα τραπεζάκι..

-Ω ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.. με υποχρέωσες..
μου λέει ειρωνικά και παίρνει τα χαρτομάντηλο να σκουπίσει τα μελάνια από το πρόσωπο του. Σκουπίζει ότι μπορεί και έρχεται μπροστά μου.. πρόσωπο με πρόσωπο

-ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΜΙΣΕΙΣ;
Μου λέει και δεν ήξερα τι να πω.

-ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΝΕΝΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ
Αμ εγώ το περίμενα;

-ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ! ΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΕ ΑΝΤΙΝΕΤΩΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ;;; Σε πλησιάζω.. μου λες τι τρέχει! ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ.. Και έρχεσαι και κάνεις αυτό!!
ΓΙΑΤΙ ;;;

-ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ.
Μου λέει και γυρίζω να τον κοιτάξω έτοιμη να βάλω τα κλάματα.

-ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΛΑΙΣ;; ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ
Μου λέει ξαφνικά.

-Κάθε φορά που είναι να γίνει κάτι,μιλάς ασταμάτητα! τώρα γιατί δεν το κάνεις;; ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ;; Μετανιώσαμε;;

-Συγγνώμη..
του λέω με σιγανή φωνή..

-Συγγνώμη τι;;
Μου λέει ήρεμα..

-Για αυτό..
του λέω κοιτώντας τον στα μάτια... με κοίταζε και αυτός.