Teach Love

53| Bad Timing

-Σε λίγο φτάνουμε.. άκου, ότι και να πει η Συρματοπουλου.. εσύ μην την ακούς.. θα λέει τα δικά της, εσύ την πάπια.. έγινε;
Γέλασε με το «πάπια»

-Σοβαρά μιλάω. Σ'αρεσει το «πάπια» ε;; Εχε χάρη που μπορώ και το αντιμετωπίζω όλο αυτό με πλάκα..
Μην τολμήσεις και μου το ξανακάνεις αυτό γιατί στο ορκίζομαι δεν ξέρω πόσο χιούμορ θα μου απομείνει..
Την κοίταζα αλλά δεν με κοίταζε στα μάτια. Και αυτό δεν ήταν καλό

-Ναταλία; Έγινε;

-Ναι
Με κοίταξε στα μάτια.

-Να σου πω..

-Τι;
Με ρωτάει.

-Με τον μικρό.. τι φάση ;;

-Πλάκα μου κάνεις;; Δεν ξερω!
Δεν έπρεπε να την ρωτήσω τώρα. Μπατ τάιμινγκ

-Εμ. Σόρυ.. λάθος στιγμή βρήκα και εγώ να ρωτήσω.
Πάει.. θάλασσα τα έκανα πάλι.
Πλησιάσαμε και τους υπόλοιπους. Η Συρματολουλου κόντεψε κοντά μας δείχνοντας φοβισμένη και καλά αναστατωμένη.

Αλίμονο, δεν την λέμε και αναίσθητη την κοπέλα.. αλλά το παραεκανε.. αλλιώς φαινόταν η αντίδραση της πριν όταν μου μίλησε, και αλλιώς φέρεται μπροστά στους αστυνομικούς.

Η Ναταλία παρέμεινε ουδέτερη και αυτό με ξάφνιασε. Σε κάτι τέτοια δεν αντέχει να κρατήσει κλειστό το στοματάκι της.
Πάντα έχει κάτι να πει.

Να διαφωνήσει, να αντιδράσει, να αντιμιλήσει.. ακόμη και να τα βάλει με κάποιον.
Αυτή τη φορά άκουσε αυτό που της είπα.
Μετά από όλο αυτόν τον χαμό, μπήκαμε στο αυτοκίνητο.
Ο Γιάννης οδηγός, η Συρματοπουλου δίπλα του συνοδηγός, και εγώ με την  Ναταλία στα πίσω καθίσματα προσπαθόντας  να μην ρίξουμε ούτε μια ύποπτη ματιά.

Δεν χόρταινα όμως να την κοιτάζω.

Γαμωτο μου, είναι καλά..
τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναζήσει..
Και νιώθω μια ανακούφιση.. πώς να περιγράψω την όλη φάση;
Φτάνουμε στο ξενοδοχείο η ώρα 12 τα μεσάνυχτα.
Ενώ περιμέναμε την Ναταλία να φάει κάτι αφού έχασε το βραδινό, και έπρεπε να φάει κάτι μην μας πάθει κάτι..
Καθίσαμε εμείς οι καθηγητές να μιλήσουμε.

-Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω;
Ρωτάει η Συρματοπουλου.
Θα πρέπει να την αντέξω να μην της τα χώσω άσχημα. Για χάρη της Ναταλίας τουλάχιστον και ολοκλήρου του σχολείου.
Αλλιώς αυτή η εκδρομή θα πάει κατά διαόλου