Teach Love

77| «Εεε είσαι...»

-Τι κάνεις εδώ;;;;
Τον ρωτάω λίγο  τσαντισμένη.

-Μπορώ να περάσω;;
Με ρωτάει

-Οδυσσέα! Τι κάνεις εδώ;;
Πώς ξέρει πού μένω;;;;;!

-Γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι;; Να μιλήσουμε θέλω μόνο!

-Πώς με βρήκες ;;
Τον ρώτησα απότομα.

-Θα σου πω... με αφήνεις πρώτα να περάσω ;

-Δεν νομίζω πως έχουμε τίποτα να πούμε.

-Καλά,
Ενώ του έλεγα να φύγει... δεν ξερω γιατί αλλά αισθάνθηκα λίγο απαίσια που τον έδιωξα.

-Περίμενε.
Του λέω και γυρίζει το βλέμμα σε εμένα.

-Πέρνα.,
Του λέω και μπαίνει στο διαμέρισμα μου.

-Το έκανες τελικά ε;
Με ρωτάει

-Ποιο;
Τον ρωτάω περίεργη

-Αυτό που ήθελες! Να μένεις κάπου μακριά από όλους. 

-Ααα.... Ξέρεις πως παίρνω αυτό που θέλω.
Του λέω για να του την σπάσω.

-Αμε. Το ξέρω. Ωραίο είναι. Μικρό αλλά βολικό
Λέει ξαφνικά.

-Τι να κάνουμε.  Αυτό κατάφερα να πάρω. Οδυσσέα; Το διαμέρισμα μου θα σχολιάζουμε τώρα; Ή θα μου πεις αυτό που θες;

-Σωστό. Γιατί έχουμε πολλά να πούμε.
Μου λέει κοιτάζοντας με στα μάτια.
Καθίσαμε στο σαλόνι.

-Με το σχολείο; Τι έγινε;
Με ρωτάει.

-Όλα καλά. Ευτυχώς για εμένα.

-Ωραια., χαίρομαι.. πραγματικά χαίρομαι.
Μου λέει.

-Και η δουλειά καλά;
Ρωτάει

-Όσο γίνετε..
απαντάω ξερά..

-έχεις και καλούς συναδέλφους έτσι;

-Ναι είναι ενταξει. Γιατί ρωτάς.;

-Κακό είναι που ρωτάω να μάθω τα νέα σου;

-Άλλωστε φαίνεται να έχετε καλές σχέσεις μεταξύ σας.. ως συναιτεροι, του κάνεις και τράπεζι
Κάτσε... τι λέει;,;