Teach Love

56| Παγωτό μάνγκο

-Σσσς.. εγώ είμαι
Μου λέει και βλέπω τον Οδυσσέα και σκάω στα γέλια

-Μην το ξανακάνεις αυτό! Με κατά τρόμαξες!

-Συγγνώμη συγγνώμη.. απλά δεν μπορώ να..
Με μία κίνηση σκύβει και αρχίζει να με φιλάει όπως και εγώ με τη σειρά μου.
Δεν ξέρω τι κάνουμε. Δεν ξέρω καθόλου γιατί το κάνουμε!

-Πάμε για παγωτό; Το τσέκαρα και δεν είναι κανείς εκεί..

-Σχεδιασμένο το έγκλημα ε;
Του λέω και χαμογελάω

-Ε πως.. κάτι πρέπει να κάνω και εγώ
Πηγαίνουμε για παγωτό και καθόμαστε σε ένα τραπέζι. Ο Οδυσσέας είχε δίκαιο, κανείς δεν ήταν εκεί.. όλοι τριγυρνούσαν στα καταστήματα-κάτι το οποίο θα έκανα και εγώ στη θέση τους.. αλλά τώρα έχω τον Οδυσσέα μου που φυσικά και θυσιάζω τις ώρες καταστημάτων για μια αγκαλιά του..καλά, ίσως και για ένα φιλί του..

-Πάω να παραγγείλω..
Σηκώνομαι από την καρέκλα και βάζει τα χέρια του στην μέση μου.

-Συγγνώμη;;; Τι ακριβώς θα κάνεις;;
Με ρωτάει αυστηρά.

-Να μας παραγγείλω

-Μας;; Σε παρακαλώ κάθισε
Λέει σοβαρά προβλέποντας είδη τον καβγά που θα ακολουθήσει για το ποιος θα πληρώσει το παγωτό.

-Τι λες;! Όχι

-Θα θυμώσω

-Αα ναιι;; Θα μου θυμώσεις;
Του λέω ναζιάρικα και χαμογελάει.

-Κάθισε σε παρακαλώ. Δεν ξέρω για τα στερεότυπα που θεωρείς.. αλλά μωράκι μου αυτό είναι δουλειά για τους άντρες

-Αλήθεια τώρα;; Ένα ΠΑΓΩΤΟ!

-Αφού δεν μπορώ να σε βγάλω κάπου αλλού για την ώρα.. ας είναι και το παγωτό. Έληξε το θέμα. Κάθισε.

-Όχι

-Έλα εδώ βρε..
με τραβάει ενώ πήγα να φύγω και πέφτω πάνω του.

-Σοβαρά μιλάω
Λέει και γελάει.

-Πω ναι το βλέπω!

-Καλά.. μπορούμε να καθίσουμε ακόμη λίγο.. εδώ.. και παραγγέλνουμε μετά..
λεω ενώ ήμουν καθισμένη στα πόδια του και είχα τα χέρια μου γύρω από τον αυχένα του.
Καθώς κρατούσα αγκαλιά έρχεται ένα κοριτσάκι κοντά μας..