Teach Love

59| «Ό,τι επιθυμείς»

-ΕΛΑΑΑ;; ΒΡΗΚΕΣ ΤΙΠΟΤΑΑΑ;;
Ρωτάω αγχωμένη

-ΟΥΤΕ.. Ρε Ναταλία... πώς την έχασες ..

-Δεν την έχασα! Στην βαλίτσα την είχα βάλει! Είμαι εκατόν τις εκατό σίγουρη !
Αισθανόμουν απαίσια.. ένας θεός ξέρει τώρα ποιανού στα χέρια βρίσκεται αυτή η φωτογραφία..

-Τι θα κάνουμε τώρα;;
Λέω αγχωμένη

-Ε τώρα .. τίποτα.. περιμένουμε.. και ευχήσου να μην την έχει κάποιος τώρα.. και μπλέξουμε άσχημα..

-Οδυσσέα συγγνώμη.. στο ορκίζομαι πως την είχα βάλει στην βαλίτσα..

-Πφφ.. δεν πειράζει.. ότι έγινε έγινε.. ας ελπίζουμε μην γίνει τίποτα άλλο με αυτό.. αυτό μόνο ..

-Σ'αγαπώ ..
του λέω και περίμενα ανυπόμονη για την απάντηση του

-Και εγώ
Μου λέει και κλείνουμε τα τηλέφωνα
Με δυσκολία κατάφερα να κοιμηθώ. . Είχα σπάσει το μυαλό μου.. πού μπορεί να μου έπεσε η φωτογραφία;;

Την επόμενη μέρα ξυπνάω με τον ενοχλητικό ήχο του ξυπνητηριού
Παίρνω το τηλέφωνο στα χέρια μου και το ανοίγω.

—————————
| Καλημέρα😊  |
—————————
Στέλνω στον Οδυσσέα . Πήγα να αλλάξω και περιμενα για την απάντηση του αλλά δεν την έπαιρνα . Δεν πιστεύω να κοιμάται .. έτσι δεν είναι; Η όχι;
μπορεί να κατέβηκε για πρωινό και να μην πήρε το τηλέφωνο μαζί του . Συμβαίνει αυτό..
Ετοιμάζομαι και παίρνω τηλέφωνο τον Οδυσσέα .

Γιατί δεν μου απαντάει ;;
Ούτε στο μύνημα, ούτε στο τηλεφώνημα!
Μάλλον θα τρώνε κάτω όλοι τους.. αυτό θα είναι.

Κατεβαίνω και πηγαίνω εκεί που υποτίθεται μας είπαν οι καθηγητές πως θα σερβίρεται το φαγητό αλλά δεν βλέπω κανέναν .
Κοιτάζω την ώρα
Τι στο καλό ;;

8:30 είναι .. δεν άργησα καθόλου .
Τα τραπέζια ήταν άδεια

Τι στο καλό ;; Μπήκα σε λάθος αίθουσα;;
Το περίεργο είναι πως οι πάγκοι με τα φαγητά ήταν εκεί.. δεν μπορεί να είναι κάπου αλλού
Βγαίνω από την αίθουσα και πηγαίνω στην ρεσεψιόν.
Ρωτάω που είναι το πρωινό και ένας κύριος με κατευθύνει στην ίδια αίθουσα που είχα πάει προηγούμενος.