95 | ΠΑΡΕΛΘΟΝ..

170 19 0
                                    


Ενώ λέγαμε με τον Οδυσσέα όλα όσα είχαμε περάσει μαζί στην αρχή.. είχαμε θυμηθεί όλα όσα συνέβησαν μεταξύ μας..

-Η αλήθεια είναι πως μου την έριξες για τα καλά την μπουνιά
Σχολιάζει αφού είχαμε θυμηθεί τον καβγά μου με τον Γιάννο.. τότε που είχε μπει ο Οδυσσέας στη μέση.

-Θα μου το χτυπάς για πολύ ακόμη ;
Του λεω ναζιαρικα

-Ξεχνιέται τέτοιο πράγμα;; Όσο ζω θα στο θυμίζω..

-Τι καλός που είσαι...

-Δεν λες ευχαριστώ που δεν σου έκανα και γραπτη κιόλας που χτύπησες καθηγητή σου ;; Μην πω διευθυντή σου

Το ήξερα πως τα λέει όλα αυτά για πλάκα , αλλά δεν άντεχα να μην συνεχίσω την πλάκα. Είχε ενδιαφέρον η όλη κατάσταση.

-Και γιατί δεν το κάνατε κύριε ;; Αφού αυτά ήθελα!

-Ας μην ανοίξουμε το ίδιο θέμα για το τι ήθελες.. και να σκεφτείς τι χρειάζεσαι

-Δίκαιο έχεις... ας μην την ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση

-Επειδή σε συμφέρει
Μου λέει σίγουρος και σκύβω το πρόσωπο μου γιατί και προφανώς δεν με συμφέρει να ανοίξω αυτή τη συζήτηση.

-Ένα πράγμα δεν κατάλαβα ποτέ μου
Λέει ξαφνικά εντελώς στο άκυρο

-Το οποίο είναι ;;

-Πώς εσύ και ο Γιαννος ήσασταν μαζί.. θέλω να πω.. καμία σχέση ρε παιδί μου..

-Ήταν το πρώτο μου αγόρι

-Κάτσε.. όταν λες το πρώτο σου;;;

-Πωωω.. δες πού πήγε το μυαλό του.. και μετά με λες εμένα πονηρούλα.. εσύ είσαι ο πρώτος μου και το ξέρεις καλύτερα από τον καθένα

-Ε πρόσεχε πως τα ρίχνεις μωρό μου γιατί με αγχώνεις.. για συνέχισε

-Ε τώρα τι θες να πω για τον Γιαννο ;; Ήταν το πρώτο μου αγόρι και αυτό μόνο. Και είδες πως κατεληξε

-Αυτό μόνο ;;

-Τι θες να ακούσεις ;;
Τον ρωτάω γιατί πραγματικά δεν ήξερα τι ήθελε να ακούσει.

Teach LoveWhere stories live. Discover now