Teach Love

109 | Έκρηξη

-ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ, ΑΝΗΨΙΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΜΕ ΕΙΔΕΣ ΜΑΖΙ..

-ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΩ
Του λεω αμέσως

-ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ. Την συνείδηση μου καθαρή την έχω!

-ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΣΕ ΜΕ
Σκουντάω την πόρτα και βάζω τα χέρια μου να με αφήσει να περάσω μέσα

-Φύγε!
Μου φωνάζει και συνεχίζω εγώ να προκαλώ αντίσταση.
Σπρώχναμε και οι δυό τόσο αποφασιστικά και αντιδραστικά.. που είχε ως αποτέλεσμα μας, η πόρτα να κλείσει με δύναμη τα δάκτυλά μου.
Φεύγω απότομα το χέρι μου βγάζοντας κραυγή γεμάτη δάκρυα.. όσο και αν προσπαθούσα να τα συγκρατήσω τόση ώρα.. η πόρτα τα κατάφερε με μεγάλη επιτυχία.

Ανοίγει μέσα σε λίγα κλάσματα δευτερολέπτου την πόρτα ο Οδυσσέας και τρέχει να δει το χέρι μου.

-Συγγνώμη! Συγγνώμη!
Μου λέει κρατώντας το χέρι μου να δει πως είναι

-Άνοιξε την παλάμη σου!
Μου λέει γρήγορα και ανοίγω την παλάμη μου.

-Πάγο θες..
Λέει και με τραβάει να μπω στο σπίτι. Τον βλέπω να απομακρύνεται προς την κουζίνα και προτού καν το καταλάβω, ναναι πίσω με πάγο. Μου τον ακουμπάει για λίγα λεπτά.

-Πονάς ακόμη;;
Με ρωτάει αγχωμένος.

-Καλύτερα ειναι..
Του λέω και σηκώνομαι να φύγω.
Γυρνάω στο σπίτι.

-Τι έγινε;;
Με ρωτάει ο Τζόναθαν με το που μπαίνω μέσα

-Ανηψιά του ήταν εκείνη..

-Ποια από όλες;;

-ε δεν ξέρω ρε Τζοναθαν! Και δεν με νοιάζει..

-Τζόναθαν
Παίρνω τον λόγο.

-Ναι..

-Το ξέρω πως δεν έχεις κάπου να πας και...

-Δεν με θες εδώ
Διακόπτει.

-Δεν θα μπορέσω να τα βρω ποτέ με τον Οδυσσέα αν εξακολουθούμε να βρισκόμαστε εγώ και εσύ. Και δε μου είναι καθόλου σωστό όλο αυτό που γίνεται.. ακόμη και τώρα.. που συζητάω τη σχέση μου με τον Οδυσσέα με σένα.. δε θέλω να συνεχιστεί.