Teach Love

89| ...λάθος;

Ξυπνάω το επόμενο πρωί στην αγκαλιά του Οδυσσέα. Ανοίγω τα μάτια μου , και μια μικρή ακτίνα ηλίου , πέρασε το παράθυρο μου και έφτασε στο πρόσωπο μου..
Όλα φωτίστηκαν . Όλα ήταν τόσο έντονα.. τόσο όμορφα όλα.. τόσο γαλήνια..
Δεν μπορούσα να πάρω τα ματια που από το προσωπάκι του Οδυσσέα που ήταν πιο γλυκό από ποτέ. Τα μαγουλάκια του ήταν ροδαλά από τον ύπνο , Μισο-άνοιξε τα μάτια του και με τράβηξε στο μέρος του. Ήμασταν πιο κολλημένοι από ποτέ. Με έσφιξε ακόμη περισσότερο στην αγκαλιά του. Από τον βαθύ ύπνο δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη .. και έτσι έπεσε πίσω στον ύπνο. Δεν μπορούσα να συνεχίσω να κοιμάμαι όταν τον έχω μπροστά μου, πρόσωπο με πρόσωπο και να μην τον κοιτάω;;
. Δεν μπορώ να μην τον κοιτάζω...

Είναι τόσο γλυκούλης .. τόσο αθώος . Τώρα θα μου πείτε.. Όλοι δεν φαινόμαστε αθώοι όταν κοιμόμαστε;; Αλλά πραγματικά δεν βρίσκω άλλο επίθετο που να περιγράφει αυτή ακριβώς την κατάσταση που βρίσκω τον Οδυσσέα ξαπλωμένο... είναι αυτό που λέμε κρύβει μια αθωότητα.. αλλά είναι και λιγάκι σέξυ... χιχι
Πήγα ακόμη πιο κοντά του και το κεφάλι μου ξαπλώνει στο στήθος του.
Μετά από λίγη ώρα με φιλάει στο μέτωπο

-Δεν κοιμάσαι;
Με ρωτάει

-Μπορώ νομίζεις;;
Του λέω γλυκά

-Γιατί ;; Έκανα κάτι.. λάθος ;

-Όχι όχι !! Από χαρά..

-Γλυκούλα μου εσύ..
μου λέει και με φιλάει στο στόμα.

-Μου έλειψες στο σχολείο..
Παραδέχομαι

-Συγγνώμη πως;; Ξανά.. δεν άκουσα
Με κοροϊδεύει μη πιστεύοντας τι είχα παραδεχτεί.

-Μου έλειψες στο σχολείο..
Ξαναλέω ντροπαλά.

-Ναι ε;; Και νόμιζα πως ήθελες να με διώξεις

-Ε κάποτε μπορεί.. αλλά τώρα...

-Τώρα τι;;;

-Τώρα εύχομαι να ήσουν εκεί..

-Καλύτερα είμαστε όμως εδώ..

-Ναι δεν λέω
Συμπληρώνω.

-Και δε μου λες.. αυτή η καινούρια αρχή, είναι μήπως η ίδια;;
Ρωτάει ξαφνικά

-Όταν λες η ίδια;

-Εννοώ αυτή την τέλεια συμπεριφορά σου .
Είπε ειρωνικά.