Teach Love

15| «Έγινα κατανοητός;;»

-Ναι.. θα έρθω.
Μου χαμογέλασε αμέσως. Τώρα δεν ξέρω αν έπρεπε να το κάνω αυτό.. αλλά μου μίλησε τόσο ευγενικά.. που θα ήμουν πολύ μπιτς να του έλεγα όχι στην στιγμή που φένεται τουλάχιστον να είναι το μόνο άτομο που να με πηγαίνει.

-Καλημέρα σας.
Λέει με βαριά φωνή ο κύριος Οδυσσέας σαν να μη τον προσέξαμε.

-Καλημέρα.
Απαντάω ταυτόχρονα μαζί με τον Στέφανο και γελάμε για αυτό χαζά.

-Οι υπόλοιποι πού είναι ;
Ρωτάει ο κύριος Οδυσσέας.

-Κύριε αφού ακόμη να κτυπήσει το κουδούνι.

-Ακόμη;; Και γιατί είστε στην τάξη;

-Αφού όπου νάνε θα κτυπήσει.

-Α μάλιστα. Και εσύ γιατί δεν είσαι στην θέση σου;

-Ακόμη να κτυπήσει το κουδούνι.

-Στεφάνε το κατάλαβα.
Είπε αυστηρά.

-Ναι σας το λέω απλά.. επειδή.. θα φύγω μόλις κτυπήσει το κουδονι.

-Χτυπάει τώρα το κουδούνι και θέλω να είσαι στην θέση σου.
Άντε πάλι το αυστηρό του υφάκι. Κτυπάει όντως το κουδούνι και έρχονται στην τάξη όλοι.

-Πέρασαν 2 λεπτά από την στιγμή που χτύπησε το κουδούνι. Γιατί αυτή η αργοπορία;
Άρχισε να τα ψάλλει στους άλλους. Τι κόλλημα;; 2 λεπτά έκαναν να μπουν όλοι στην τάξη και το κάνει σαν να έχασε δυο ώρες μάθημα. Είπαμε, μας φτάνει και μας περισσεύει η φυσική στην ζωή μας.
Δεν θα πάρουμε άλλη.
Κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει.

-Μάλιστα. Δεν μιλάει κανείς.Θέλω τις εργασίες σας.

-Μα κύριε!!
Άρχισαν να παραπονιούνται κάποια παιδιά.

-Δεν σας έβαλα κάποιες εργασίες;;

-ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΤΑΝ ΑΥΤΕΣ!

-Δεν θυμάμαι να είπα κάτι τέτοιο.

-Αφού κύριε την Δευτέρα έχουμε τεστ, σήμερα είναι η επανάληψη.. αλλά η εργασία για την Τρίτη θα ήταν!
Παραπονιέται ένας στο τελευταίο θρανίο.

-Και οι εργασίες σας μέρος της επανάληψης σας ήταν.
Πήρε τον κατάλογο στα χέρια του και ξεκίνησε από το πρώτο θρανίο μπροστά από την έδρα του.. όπου καθόμουν εγώ.
Δεν το πιστεύω πως το κάνει αυτό. Αλήθεια το κάνει αυτό;;;!
Τον κοιτούσα απλά και εκείνος χτυπούσε το στυλό χαλαρά πάνω στον κατάλογο περιμένοντας.

-Το βιβλίο σου;
Ανοίγω το βιβλίο που προφανώς και δεν έκανα την όποια εργασία και αν μας έβαλε.

-Μάλιστα. Μηδέν για την εργασία.
Ε ρε δεν πάει να μου βάλει και ότι θέλει. άρχισε τις φωνές.. πραγματικά δεν ξέρω κατά πόσο θα άντεχα ακόμη να κάνω υπομονή.

Προχώρησε στον επόμενο.. και στον επόμενο.. και πάει λέγοντας. Αφού έφτασε στο μεσαίο θρανίο της τάξης.. με αρκετά μηδενικά σημειωμένα στους περισσότερους από εμάς προς το παρών στον κατάλογο.. πήγε μπροστά από τον πίνακα.

-Υπάρχει κανείς που έκανε την εργασία;;
Ρώτησε αλλά δεν πήρε από κανέναν απάντηση.
Κάθισε στην έδρα και ξεφύσησε.

-Το ξέρετε πως αυτό το πράγμα δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι.. το ξέρετε;; Είστε 3η λυκείου! Εδώ κρίνονται ΟΛΑ! ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ;; Με αυτόν τον ρυθμό θέλετε να περάσετε την χρονιά;
Σαν να μας απείλησε όλους πως θα μας αφήσει ίδια ή ιδέα μου;
Σταυρώνει τα χέρια του αυστηρά.. γιατί πρέπει να το κάνει αυτό;;

-Οι βαθμοί σας δεν πάνε καθόλου καλά.. τα διαγωνίσματα, δεν πάνε επίσης καθόλου καλά.. οι εργασίες;; Το προφορικό;; Από τι από όλα αυτά να σας βαθμολογήσω;; Πείτε μου σε τι;;! Είμαι υπεύθυνος.. η μάλλον, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ μου στο τέλος αυτού του τετραμήνου.. και συγκεκριμένα στο τέλος αυτής της χρονιάς να παραδώσω κάποιους βαθμούς..
να παραδώσω κάποια απολυτήρια... σε όσους αξίζουν να πάρουν, Με αυτόν τον ρυθμό, ξεχάστε και το απολυτήριο.. και οποιαδήποτε δουλειά σε εταιρεία που σας έχει κανονίσει οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας σας
Κάποιος έχει νεύρα.. άσχημα νεύρα. Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα του. Χθες ήταν ένας άλλος άνθρωπος όταν σχολάσαμε από το σχολείο, και σήμερα μεταμορφώθηκε ξαφνικά στον τερατώδη διευθυντή που γνώρισα την πρώτη μέρα.

-Την Τρίτη αν δεν δω από όλους σας την εργασία που σας έβαλα, και φυσικά ένα βαθμό στο διαγώνισμα.. τουλάχιστον να μην υπάρχει κανένα κάτω από την βάση.. θα σκεφτώ πολύ καλά την πορεία σας μέχρι εδώ . Έγινα κατανοητός;
Κανείς δεν απαντούσε.

-ΛΕΩ, ΕΓΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ;;

-ΝΑΙ.
Απάντησαν όλοι  ταυτόχρονα.σαν βασανισμένα πρόβατα. Η ώρα πέρασε πολύ βασανιστική. Το κάθε τι του έφταιγε και εγώ νόμιζα πως από στιγμή σε στιγμή.. ενώ καθόταν ακριβώς απέναντι μου, θα έπαιρνα τα βιβλία από το θρανίο μου και θα του τα έριχνα όλα στο κεφάλι μέχρι να ανοίξει στα δυο.
Πραγματικά τέτοια νεύρα δεν έχω ξαναδεί ποτέ σε άνθρωπο.
Μέτραγα τα δευτερόλεπτα. Και..