Teach Love

96 | Για τον ίδιο Οδυσσέα μιλάμε;

Προς έκπληξη μας, η μαμά μου για ακόμη μια φορά έκανε την επίσκεψη της.Και όχι μόνο την έκανε,αλλά και σε ακατάλληλη ώρα.

Που είναι τώρα;;;
Ρωτάω τον Οδυσσέα.

-Στο σαλόνι

-ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ;; Γιατί είναι στο σαλόνι ;; Γιατί της είπες να περάσει ;

-Ρε μωρό μου πλάκα μου κάνεις τώρα;; Τι να έκανα;; Ας πήγαινες εσύ να ανοίξεις...  δεν φτάνει που άνοιξα την πόρτα σε τέτοια κατάσταση που ήμουν.. να την διώξω και από πάνω;; Έχω γίνει είδη ρεζίλι!

-Ε γιατί δεν φόραγες μια φανελα;;

-Ε και εσύ γιατί δεν φόραγες ένα σορτσάκι και μια φανέλα άμα θες να το πάμε έτσι;; Μου πες πως θα ήταν για διαφήμιση κλπ

-Ε και εγώ που να το ήξερα;;;;

-Ε Μα δεν θα συνεννοηθούμε.. άλλαξε και σε παρακαλώ βγες... είναι πολύ άβολο εκεί έξω!
Είπε πανικοβλημένος

-Α τώρα είναι άβολο;;; Και για εμένα ήταν!
Του λεω για πλάκα.. αφού θα μου πει πως είναι άβολο.. και εγώ άβολα ένιωθα με τους γονείς του .. και μου την έλεγε και από πάνω..

-Έρχομαι σε 1 λεπτάκι!
Του λέω και αρπάζει μια φανελα από το κρεβάτι και πηγαίνει στο σαλόνι κι εγώ μαζί του. Όντως ήταν η «μαμά» μου στο σαλόνι. Δεν ήταν καμία πλάκα.

-Γεια σου..
μου λέει σαν να μην τρέχει τίποτα.

-Γεια;
Είπα αλλά ακούστηκε περισσότερο σαν ερώτηση.

-Συγγνώμη που ήρθα απροειδοποίητα..
Και εγώ -και ο Οδυσσέας στεκόμασταν εκεί μη ξέροντας τι να πούμε.

-Μπορούμε να μιλήσουμε;; Σε παρακαλώ..
μου λέει

-Δεν έχουμε κάτι να πούμε.. και πραγματικά δεν ξέρω για ποιο πράγμα να μιλήσουμε
Της λέω.

-Καλύτερα να πηγαίνω..
Λέει ξαφνικά ο Οδυσσέας.

-Τι;;;
Τον ρωτάω και τον ακολουθώ στην πόρτα ώστε να είμαστε οι δυο μας.

-Πού πασσς;;;;;
ρωτάω έντονα

-Ρε μωρό μου.. κάτσε να την ακούσεις..