Teach Love

74| Come back

Πάντα κάνω κάτι λάθος.
Πάντα καταφέρνω και διώχνω τον κόσμο γύρω μου.

Παρόλο που τις περισσότερες φορές τα βάζω με τον εαυτό μου, δυστυχώς η ευτυχώς με αυτόν είμαι αναγκασμένη να ζω για το υπόλοιπο της ζωής μου, άρα και θα υποστώ τον εαυτό μου... για ακόμη μια φάση..

Με τον Λένο πάνε όλα πολύ καλά. Είναι τόσο περίεργο που ένας ξένος μου πρόσφερε δουλειά, και είχα έναν φίλο.. γελάμε μαζί, κάνουμε πλάκες.. αλλά ποτέ δεν γίναμε κάτι παραπάνω.
Είναι αρκετά μεγαλύτερος μου..Τριαντάρης θα ήταν σίγουρα.. και τον έχω σαν το θείο που ποτέ δεν είχα.
Ο ίδιος είναι πολύ εντάξει απέναντι μου, παρόλο που στην αρχή πίστευα πως είναι κανένα παιδί ανώμαλο και μαζεύει κορίτσια με τον τρόπο που με μάζεψε κι εμένα.
Αλλά αυτό στην πορεία κατάλαβα πως δεν ισχύει.
Ο θείος του ήταν πάρα πολύ ευγενικός μαζί μου.

Φεύγω από το σχολείο και πηγαίνω στη δουλειά. Βρίσκω τον Λένο και πηγαίνω κοντά του να αρχίσουμε την δουλειά, -αφού πηγαίναμε τις ίδιες ώρες-.

-Λένο!! Δεν θα το πιστέψεις
Του φώναξα ενθουσιασμένη

-Ελαα τι;

-Θυμάσαι που έψαχνα διαμέρισμα

-Ναι και;;

-Βρήκα εδώ πέρα, κοντά από το σχολείο, και κοντά από εδώ!!

-Μια χαρά τότε!

-Και το ενοίκιο σχετικά καλό είναι.
Του είπα ενθουσιασμένη. Καιρό έψαχνα ένα ικανό διαμέρισμα με το μισθό που παίρνω.

-Σε δυο μήνες αποφοιτώ από το λύκειο.. -αν περάσω τις πανελλήνιες

-Πωωω... μην μου θυμίζεις τις πανελλήνιες.

-Χαχ.., άμα. Έλα που εγώ τις έχω ρε γαμωτο

-Δεν σε φοβάμαι εσένα. Είσαι σκληρό καρύδι.
Μου λέει με μια σίγουρος μέσα του.
Βλέπω τη γνωστή παρέα να κάθεται σε ένα τραπέζι κοντά στο ταμείο.
Ήρθαν πάλι, θα μας κάνουν την ζωή κόλαση ως συνήθως... τους βλέπουμε να κάθονται. Κάθε φορά που είναι να κοντέψει την είσοδο η παρέα αυτή, εγώ και ο Λένος είναι σαν να ετοιμαζόμαστε για πόλεμο.. για πανοπλία έχουμε τον ψεκαστήρα της φωτιάς.. για όπλο; Την γνωστή πλέον για όλους μας, σφουγγαρίστρα.