Άνοιξε ταλαιπωρημένη τα βλέφαρα της . Η απαίσια μυρωδιά του δωματίου πλυμυρισε αμέσως τα ρουθούνια της . Οι γεμάτοι υγρασία και μούχλα της προκαλούσαν πονοκέφαλο . Δεν είχε καταφέρει να κοιμηθεί ούτε λίγο . Η αϋπνία την είχε νικήσει τόσες μέρες . Ένιωθε πιο αδύναμη από ποτέ . Κανένα απόθεμα ενέργειας για να βρει έναν τρόπο να φύγει από εκεί πέρα . Ο Ιγκνάσιο ήξερε Τία αδυναμίες της , μπορούσε να τηβ παίξει κανονικά στα δάχτυλα του . Αρκούσε το να της πάρει τα χάπια και να την βάλει σε ένα δωμάτιο που της θύμιζε τον βιασμό της για να την αφοπλίσει . Η δυνατή γυναίκα που γνώριζε είχε μετατραπεί σε ένα φοβισμένο ανήμπορο κορίτσι. Λες και τόσα χρόνια εκπαίδευσης είχαν εξαφανιστεί από πάνω της . Ήταν πραγματικά σαν να μην συνέβησαν ποτέ .
Μια εβδομάδα τώρα είχε κουλουριαστει στην γωνία του δωματίου χωρίς να μιλάει σε κανέναν , χωρίς να μπορεί να αντιμετωπίσει τον Ιγκνάσιο ούτε τον υποτιθέμενο μέλλοντα συζηγο της ζ στεκόταν απλώς εκεί . Σαν κούκλα που την είχε παρατήσει κάποιος σε ένα δωμάτιο . Ούτε έτρωγε . Με την βία άνοιγαν το στόμα της αναγκάζοντας την να καταπιεί μικρές μπουκες. Ίσα ίσα για να κρατιέται στην ζωή . Ήταν μαρτύριο όλο αυτό . Ήξερε τι ήθελε να κάνει ο Ιγκνάσιο . Να την λυγίσει . Να την σπάσει τόσο άσχημα που να μην διανοηθεί να φύγει ποτέ από κοντά του . Όμως το δικό της μυαλό παρέμενε ακόμη ζωντανό ξέροντας πως ο Έντουαρτ ήταν καλά . Της αρκούσε η ανάμνηση του , το άρωμα του που είχε μείνει ακόμη πάνω της , τα σημάδια του , κάθε του χάδι που την έκανε να ανατριχιάζει . Ήξερε ότι όσο κατάφερνε να παρατήσει αυτές τις αναμνήσεις ζωντανές μπορούσε να νικήσει τα πάντα . Να ανταπεξέλθει σε ότι την βάλει να αντιμετωπίσει ο Ιγκνάσιο και ο φερναρντο .
Η παλιά μεταλλική πόρτα άνοιξε απότομα κάνοντας τηβ να βγει από τις σκέψεις της . Το φως εισχώρησε βιαστικά μέσα στο δωμάτιο γεμίζοντας ζεστασιά και την τελευταία γωνία. Προσπάθησε να συγκεντρώσει το βλέμμα της πάνω στον αντρα που μόλις είχε μπει μέσα . Όμως ήταν αδύνατο . Ένιωθε εξαντλημένη . Το μοβ ποτό ήθελε ήταν λίγες ώρες ύπνου . Και αυτομάτως ένιωθε τα βλέφαρα της να κλείνουν .
Τα άλλωτε έντονα πράσινα μάτια της έμοιαζαν να έχουν ξεθωριάσει μετά από τόσες μέρες εκεί μέσα . Το πρόσωπο της ήταν ακόμη σκληρό . Δεν θα έδειχνε το φόβο της και την αδυναμία της σε κανένα από αυτούς . Δεν θα τους χάριζε την γλυκιά απόλαυση του να τηβ δουν να καταρρέει . Ακόμη και σπασμένη θα χαμογελούσε ειρωνικά για να τους δει να παίρνουν μισή χαρά για όσα της έκαναν .
«Βρε βρε ... καλός τον μέλλοντα γαμπρό μου .» Του είπε όσο πιο ειρωνικά μπορούσε . Ένα πλατύ χαμόγελο είχε απλωθεί στο ταλαιπωρημένο της πρόσωπο .
Ήταν δυνατή . Έπρεπε να είναι .
«Και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω καλή μου .» Η ανατριχιαστική φωνή του τρύπησε τα αυτιά της . Τον μισούσε . Κάθε απαίσιο εκατοστό του κορμιού του .
Άκουγε τα βήματα του . Ζαλιζόταν . Δεν μπορούσε να τον βλέπει άλλο . Τα πάντα ήταν θολά γύρω της . Όμως μπορούσε να ακούσει τον ήχο των βημάτων του καθώς εκείνα την πλησίαζαν όλο και περισσότερο. Σύντομα άκουσε τηβ ανάσα του πάνω από το κεφάλι της . Το αίμα στις φλέβες της πάγωσε .
Το χέρι του απλώθηκε πάνω στα μαλλιά της . Ήταν βρώμικα και μπλεγμένα όμως ήταν το τελευταίο πράγμα που την ένοιαζε .
«Μην με αγγίζεις σίχαμα !» Ούρλιαζε ! Για όσο ακόμη κατείχε τα λογικά της δνε θα τον άφηνε να την αγγίξει . Δεν θα επέτρεπε ποτέ ξανά στη ζωή της κανέναν να τηβ ατιμάσει έτσι . Δίχως να έχει παλέψει μέχρι την τελευταία στιγμή .
Τα χαρακτηριστικά του πρόσωπο του σκλυρηναν . Το χέρι του γράπωσα με δύναμη τα μαλλιά της τραβώντας το πρόσωπο της προς το δικό του . Μια κραυγή πόνου ελευθερώθηκε από το στόμα της όμως η οργή που θέριευε μέσα της ήταν εντονότερη .
Το ελεύθερο χέρι του έπιασε το πιγούνι της με τόση δύναμη που πίστευε ότι θα της το σπάσει . Ίσως και να το έκανε . Δεν την ενδιέφερε . Αρκεί να γλειτωνε κάπως από όλο αυτό ζ
«Σε δυο μέρες θα γίνεις η γυναίκα μου ! Το κατάλαβες αυτό βρώμα ; Και τότε κανένας και σου το λέω κανένας ! δεν θα μπορέσει να σε γλειτωσει από τα χέρια μου ! Ωωω πίστεψε με μωρό μου έχω να σου κάνω τόσα πολλά θα περάσουμε τέλεια οι δυο μας . Και στο ορκίζομαι πως θα σε κάνω να μετανιώσεις για κάθε φορά που με αρνήθηκες !»
Δεν έβλεπε καμία αντίδραση στο πρόσωπο της . Μπορει να προσποιούνταν ή μπορεί να μην τον φοβόταν καθόλου . Δεν τον ενδιέφερε . Όταν θα τελείωνε μαζί της θα μάθαινε πως έπρεπε να τον είχε φοβηθεί από την αρχή χ είχε ξεκάθαρο στο νου του τι θα κάνει μαζί της . Θα την διέλυε αρχικά ψυχή και σώματι , μέχρι να μην μείνει τίποτα από ένα κινούμενο φάντασμα ... και μετά θα την έδινε σε κάποιο από τα πορνεια του πατέρα του . Ήταν εξάλλου όμορφη . Υπερβολικά πολύ . Θα τους έφερνε καλά λεφτά . Η εξαθλίωση της φυσικά θα ήταν το υπέρτατα το βραβείο.
Η άρια σήκωσε το βλέμμα της . Δίχως να το σκεφτεί δεύτερη φορά τον έφτυσε στο πρόσωπο . Ο άντρας σάστισε για λίγο με τηβ απότομη αντίδραση της αφηνοτας την από το κρατημα όμως γρήγορα βρήκε την αυτοκυριαρχία του πιάνοντας την ακόμη πιο δυνατά . Ένα δυνατό χαστούκι απλώθηκε στο μάγουλο της . Ένιωσε την σάρκα της να καίει όπου το χέρι του την είχε αγγίξει .
«Σκροφα ! Φαίνεται πως το να είσαι κλεισμένη και άυπνη εδώ πέρα δεν έκαναν πολύ δουλειά . Για να δούμε τι θα γίνει ομω όταν πονάς !» Το δυνατό γέλιο του την έκανε να ανατριχιάσει και να φοβηθεί την ίδια στιγμή . Οι κόρες των ματιών της διασταλθηκαν . Ενώ γύρισε να τον κοιτάξει . Δεν μπορεί να το εννοούσε ... μπορούσε να ζήσει χωρίς ύπνο ... όχι όμως με τον πόνο στα πλευρά της . Αυτό ήταν αδύνατο !
«Μην τολμήσεις !..»
Ο φερναρντο έβγαλε ένα άσπρο κουτάκι από την τσέπη του κουνώντας το επιδεικτικά μπροστά της .
«Πες αντίο .. γιατί δε υπάρχει περίπτωση να τα ξαναδείς ! Θα ξαναέρθω αύριο όμορφη νου γυναικούλα ... ελπίζω να έχεις βάλει λίγο μυαλό μέχρι τότε . Αλλιώς πίστεψε με έχω πολλούς τρόπους να σε κάνω να βάλεις και μάλιστα πριν από τον γάμο μας .»
Της είπε έντονα και με μια απότομη κίνηση άφησε τα μαλλιά της hello. Το κεφάλι της συγκρούστηκε με τον τοίχο κάνοντας την να ζαλιστεί ακόμη χειρότερα . Δυο άλλοι άντρες μπήκαν στο δωμάτιο λίγο πριν εκείνος βγει έξω .
«Ώρα για το φαγητό σου ξέρω πως το απολαμβάνεις ιδιαιτέρως .» Της είπε σαρκαστικά πριν η φιγούρα του χαθεί στο διάδρομο .
Οι δυο άντρες πλησίασαν κι άλλο προς το μέρος της . Κρατούσαν μια σούπα . Ο ένας κράτησε σταθερό το κεφάλι της ανοίγοντας παράλληλα με τα χέρια του το στόμα της ενώ ο άλλος άφηνε το καυτό υγρό να τρέξει στον οισοφάγο της . Ήταν επίπονο όλο αυτό ζ υπερβολικά ακόμη και για την ίδια χ σε κάθε ανάσα που έπαιρνε ένιωθε τα πλευρά της να πονάνε ακόμη περισσότερο . Λίγα δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια της .Πριν με σκοτώσετε όλοι και όλες να τονίσω πως ένα διαβολάκι με έβαλε να το γράψω . Ναι ένα πολύ κακό διαβολάκι αυτό βα κατηγορήσετε . Με ... με απειλούσε με ένα τεράστιο μαχαίρι .. πχι όπλο ναι όπλο από την κόλαση και τι να κάνω υπέκυψα 😢😇😇
Χε χε χε ... ναι 😅😅
Επίσης ο λαιμός μου με έχει πεθάνει . Σήμερα ακούγομαι σαν νταλικέρης με φυματίωση 😂
Και επειδή όταν το έγραφα σκεφτόμουν διαβολάκια ....
YOU ARE READING
Femme Fatale
Romance«Ξέρεις τι πρέπει να κανείς ;» «Φυσικά , είναι απλό , μπαίνω στη ζωή του , τον κανω να με ερωτευτεί και τότε πέφτουν όλοι στηβ παγίδα .» «Θα τα καταφέρεις ;» Εκείνη γέλασε ειρωνικά . Έπειτα τον κοίταξε εντονα στα μάτια . «Προετοιμάζομαι όλη μου...