ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

828 74 14
                                    

«Πρέπει να πας σπίτι . Έχεις εξαντληθεί τόσες μέρες εδώ πέρα Έντουαρτ . Θα πέσεις κάτω .»
«Όχι ! Μπορεί ... μπορεί να ξυπνήσει όσο θα λείπω , θέλω να είμαι ο πρώτος που θα την δει , που θα αντικρυσει τα μάτια της . Ωωω Θεέ μου ποσό μου έχουν λειψει»
Ο Γκρεγκορι πλησίασε τον φίλο του . Το βλέμμα του έκρυβε συμπόνια και θλίψη . Δεν άντεχε να τον βλέπει έτσι για τόσες μέρες . Διαλυμένο και με τις τύψεις να τον πνίγουν απ ο μέσα προς τα έξω .
«Είναι σε κώμα εδώ και δυο εβδομάδες Έντουαρτ ... οι γιατροί ..»
«Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι γιατροί γαμωτο ! Θα ξυπνήσει ! Πρέπει να ξυπνήσει ! Έχει τόσα να κάνει , να κάνουμε ! Δεν μπορεί να με αφήσει έτσι ! Δεν μπορεί !» Ξέσπασε ξανά σε κλάματα . Το έκανε πολύ αυτό τελευταία . Δεν είχε το κουράγιο να το παίξει σκληρός . Δεν ήταν . Ήθελε απλώς να τηβ δει όρθια , να την αγκαλιάσει . Να της πει πως κατάφερε να πιάσει τον Ιγκνάσιο . Πως όλα θα ήταν καλά από εδώ και πέρα . Κάθε μέρα έμπαινε μέσα στο δωμάτιο της για ώρες . Κανένας δεν μπορούσε να τον εμποδίσει από το να το κάνει . Της μιλούσε . Της μιλούσε πολύ . Της έκανε μέχρι και πρόταση γάμου . Μια πρόταση που θα επαναλάμβανε με το που ξυπνούσε . Αρκεί να ξυπνούσε . Τίποτα δεν θα στέκονταν εμπόδιο πλέον στην δίκη τους ευτυχία .
«Έντουαρτ ...»
«Γιατί δεν ανοίγει τα μάτια της γρεκγκορι ; Γιατί ;! Η άρια μου είναι δυνατή , ξέρω πως μπορεί να το κάνει . Γιατί της πέρνει τόσο πολύ ; Γιατί δεν σηκώνεται όρθια για να με κοροϊδέψει πάλι πως κάνω σαν μωρό ; Θέλω να την ακούσω ..»
«Όλοι το θελουμε αυτό Έντουαρτ .... το ξέρεις πως λείπει σε όλους μας . Βλέπεις τον αντωνιο . Είναι διαλυμένος . Ούτε στο νοσοκομείο δεν θέλει να έρχεται . Δεν αντέχει να βλέπει την αδερφή του έτσι . Ξεσπάει όλη του την οργή στον Ιγκνάσιο . Προχθές οι άντρες μας με το ζόρι κατάφεραν να τον απομακρύνουν από πάνω του . Κάποια στιγμή θα τον σκοτώσει !»
«Όχι ! Δεν το επιτρέπω αυτό ! Ο Ιγκνάσιο θα πεθάνει από τα χέρια μου ! Εγώ θα τον κάνω να αφήσει την τελευταία του πνοή . Θα τον διαλύσω ! Όμως όλα αυτά όταν ξυπνήσει η άρια ..»
«Ξέρεις πως δνε θέλω να γίνομαι κακός Έντουαρτ όμως μας το έχουν πει ... οι πιθανότητες να ξυπνήσει είναι ..είναι ελάχιστες και μάλιστα σε τόσο σύντομο διάστημα . Ο οργανισμός της ήταν ήδη εξασθενσιμενος όταν την χτύπησε η σφαίρα .... όσα της έκανε ο Φρέντερικ ...»
«Θα τον βρω κι εκείνος το παλιό μαλακα ! Θα τον κάνω να φτύσει όσο αίμα έχει μέσα στο κορμί του !...  Η άρια θα ξυπνήσει ... θα γίνει καλά . Θα δεις , χωρίς να το καταλάβουμε θα είναι μαζί μας . Θα την παντρευτώ επιτέλους .»
«Θες να ξυπνήσει και να σε δει σε αυτή την κατάσταση ; Πήγαινε μέχρι το σπίτι να κανεις ένα μπάνιο τουλάχιστον . Και μετά ξαναέρχεσαι . Θα μείνω εγώ εδώ σε περίπτωση που ξυπνήσει θα σε ενημερώσω αμέσως .»
«Ήμουν ξεκάθαρος την πρώτη φορά Νομζιω Γκρεγκορι . Δεν έχω να πάω πουθενά . Θα πάω για λίγο στο δωμάτιο της ... θε..θέλω να την δω . Μου έλειψε .»
«Μην το κανεις αυτό στον εαυτό σου Έντουαρτ ...»
«Έχω ανάγκη να την δω . Μην μου το απαγορεύεις .»
Ο Γκρεγκορι δεν μίλησε κούνησε απλώς καταφατικά το κεφάλι του . Ήξερε πως ο φίλος του είχε την ανάγκη να την βλέπει κάθε μέρα . Δεν θα ζούσε αλλιώς . Ήλπιζε μόνο πως αυτό δεν τον διέλυε ακόμη περισσότερο . Ο αντωνιο δεν άντεχε να την βλέπει καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι με ένα μηχάνημα σχεδόν κυριολεκτικά να την κρατάει στην ζωή . Χωρίς αυτό θα παιθενε από την πείνα . Έτσι τους είχαν εξηγήσει οι γιατροί όταν τους ανακοίνωσαν πως μετά την επέμβαση , η άτυχη κοπέλα είχε πέσει σε κώμα . Ήταν άγνωστο το ποτέ ή το εάν θα μπορούσε να ξυπνήσει , και πως θα ήταν η κατάσταση της όταν αυτό συνέβαινε . Αυτό είχε συνθλίψει κάθε ελπίδα του Έντουαρτ . Όσο και εάν προσπαθούσε να μοιάζει αισιόδοξος ο Γκρεγκορι γνωριζέ πολύ καλά πως μέσα του δεν ένιωθε πως η άρια θα ξυπνούσε . Και το χειρότερο ήταν πως έριχνε την ευθύνη σχεδόν αποκλειστικά πάνω του . Είχε λέει χρέος να την προστατέψει . Για μια φορά έπρεπε να κάνει  κάτι σωστά στην ζωή του και είχε αποτύχει παταγωδώς .

Femme FataleDonde viven las historias. Descúbrelo ahora