«Ηρεμισε ... σε παρακαλώ . Θα μας δουν.»
«Χέστηκα ! Νομίζεις πως με ενδιαφέρει εάν μας έχουν δει ;! Τι στο καλό είναι αυτό που μου είπες μόλις τώρα ;»
Την έπιασε απότομα από τα χέρια τραβώντας την στην πίσω μεριά του σπιτιού . Το σώμα της γρήγορα συγκρούστηκε με τον παγωμένο τοίχο κάνοντας την να ανατριχιάσει από την απότομη επαφή .
Δίχως να το σκεφτεί δεύτερη φορά τα χείλη του ενώθηκαν παθιασμένα με τα δικά της . Ένα φιλί που ένιωθε πως θα της κόψει την ανάσα . Κι ταυτόχρονα πως της έδινε ξανά ζωή μετά από τόσο καιρό .
Με δυσκολία κατάφερε να τον απομακρύνει από πάνω της .
«Μην.... δεν ....δεν πρέπει .»
Τα χέρια του έσφιξαν κι άλλο τους καρπούς της κάνοντας την να μορφασει στιγμιαία .
«Τι δεν πρέπει γαμωτο μου ;! Μα κοροϊδεύεις τόσο καιρό ;! Δεν γίνεται να μην νιώθεις κάτι για εμένα το βλέπω !»
«Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα ...Ηρεμισε .»
«Δνε μπορώ να ηρεμήσω ! Μου κες πως παντρεύεσαι άρια ! Αυτό μου λες !»
«Τόσους μήνες ... το μόνο που σκεφτόμουν ήσουν εσυ . Οχι ομως με μίσος οπως θα έπρεπε . Βαρέθηκα να λέω ψέμματα στον εαυτό μου . Να αρνούμαι τα συναισθήματα μου . Σε έχω ερωτευτεί ανεπανόρθωτα Έντουαρτ ! Δεν έπρεπε μα εγώ το εκανα . Τόσο χαζή είμαι !»
«Σσσς... δεν είσαι χαζή μωρό μου ... καθόλου χαζή .»
Την έχωσε στην αγκαλιά του . Το κεφάλι της ακούμπησε το στέρνο του . Άκουγε τους γρήγορους χτύπους της καρδιάς του . Το άρωμα του έντονο και μεθυστικό τρύπησε τα ρουθούνια της ζαλίζοντας την για ακόμη μια φορά . Εύχονταν να μπορούσε να μείνει έτσι για πάντα .
«Τότε γιατί ρε άρια ; Γιατί παντρεύεσαι ;»
«Γιατί ... αυτό είναι το σωστό . Όσο και να σε έχω ερωτευτεί δεν γινάτι να είμαστε μαζί . Κανένας δεν θα δεχθεί ποτέ κάτι τέτοιο . Είμαστε το απαγορευμένο . Το λάθος . Ο αδερφός μξυ δεν θα σε δεχθεί ποτέ ...πρέπει να παντρευτώ .»
Του δήλωσε σκύβοντας το κεφάλι της . Συχαινοταν να του λέει ψέμματα , όμως φοβόταν να του ξεστομίσει και την αλήθεια . Φοβόταν μήπως ο παρορμητισμός τους τα κατέστρεφε όλα . Δεν γινόταν να πίνει με την ζωή του αδερφού της . Ούτε με την δίκη του φυσικά .
Σύντομα ένιωσε τα δάχτυλα του στο πιγούνι της. Με απαλή πίεση σήκωσαν το κεφάλι της έτσι ώστε να βλέπει τα σκούρα μάτια του . Η ανάσα της κόπηκε . Το μυαλό της άρχισε να θολώνει . Το μόνο που ήθελε ήταν να τον φιλήσει , να νιώσει την έξαψη που της προκαλούσε το κορμί του πάνω στο δικό της . Δίχως να την ενδιαφέρει η αυριανή μέρα , τότε που θα έπρεπε να τον αποχωριστεί ξανά .
«Δεν είσαι καλή στο να λες ψέματα μωρό μου . Με τι σε κρατάει ;»
«Άστο Έντουαρτ ... απλώς φύγε . Μην μπλέξεις ξανά .»
«Αριελλα σε ρώτησα κάτι .» Της είπε πιο έντονα και εκείνη έκλεισε σφιχτά τα μάτια της ξεφυσώντας .
«Θα σκοτώσει τον αδερφό μου εάν δεν το κάνω ... και όχι μόνο αυτόν . Τον τζιαν , εσένα . Ότι σημαντικό υπάρχει για εμένα . Δεν μπορώ να το διακινδυνεύω .... προτιμώ να θυσιαστω εγώ ..»
«Τον άτιμο ! Θα τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια στο ορκίζομαι ! Δνε υπάρχει περίπτωση να παντρευτείς κανέναν εκτός από εμένα ! Με ακούς ;! Θα έρθεις απόψε κιόλας μαζί μου και θα φροντίσω εγώ για τον αδερφό σου . Και για τον τζιαν . Δεν θέλω να ανησυχείς για τίποτα μικρή μου ... για τίποτα»
«Δεν γίνεται αυτό που λες Έντουαρτ . Ένα σε λίγο δεν έχω γυρίσει μέσα στην αίθουσα για να ανακοινώσει τον αρραβώνα , θα δώσει εντολή να τον σκοτώσουν αμέσως !»
«Μην του κανεις της χάρη άρια ... μην τον αφήσεις να διαλύσει την ζωή σου .»
«Ίσως να είναι καλύτερα έτσι . Ποιος θα δεχόταν την οποιαδήποτε σχέση μεταξύ μας ρε Έντουαρτ ; Ο αδερφός μου σε θεωρεί υπεύθυνο για τον θάνατο των γονιών μας ! Ο Ιγκνάσιο θέλει να σε σκοτώσει .»
«Δεν σκότωσα εγώ τους γονείς σας Αριελλα .»
«Εγώ το ξέρω αυτό ... ξέρω πως δεν πρέπει να σε κατηγορώ για κάτι που έκανε ο πατέρας σου ... όμως δεν είναι ετις και ο αντωνιο . Γι αυτόν τα πράγματα είναι διαφορετικά .»
«Ούτε ο πατέρας μου σκότωσε τους γονείς σας μικρή . Δεν είχε κανένα λόγο να σκοτώσει τους συνεργάτες του .»
«Τι... τι λες ;»
«Δεν μπορώ να σου εξηγήσω παραπάνω τώρα . Όλα θα έρθουν στην ώρα τους . Εσυ όμως μην καταστρέφεις εμάς . Μην διαλυεις την ζωή σου .»
«Δεν γίνεται . Το έχω ήδη αποφασίσει Έντουαρτ . Δεν έπρεπε να ήσουν καν έχω απόψε . Δνε μπορώ να το κάνω κοιτάζοντας σε . Σε παρακαλώ φύγε !»
Πλέον τα μάτια της είχαν βουρκώσει , με υπεράνθρωπες προσπάθειες δεν ξεσπούσε σε κλάμματα .
«Τότε μην το κανεις ! Μπορώ να σε προστατέψω άρια ... μπορώ να τα φτιάξω όλα . Θα σώσω και τον αδερφό σου .»
«Και εσένα ; Εσένα ποιος θα σε σώσει ;! Δεν σε αφήνω να πεθάνεις εξαιτίας μου ! Αυτό είναι σκέτη τρέλα !»
«Άφησε με ..»
«Όχι Έντουαρτ ! Όχι μωρό μου ! Με τίποτα δεν θα τον αφήσω να σε πειράξει . Δεν αντέχω να χάνονται πρόσωπα που αγαπώ . Είναι καλύτερα να ξερώ πως ζεις μακρυά μου παρά να σε βλέπω κάτω απ Ότο χώμα . Έχω χάσει παρα πολλά στην ζωή μου για να χάσω και εσένα . .»
«Άρια ...»
δεν τον άφησε να πει κουβέντα παραπάνω . Τον πλησίασε και ένωσε τα χείλη της με τα δικά του . Το φιλί της ήταν διψασμένο , γεμάτο πάθος . Του έδειχνε ποσό τον είχε ερωτευτεί και παράλληλα του έλεγε αντίο . Με τον δικό της τρόπο . Γιατί δεν ήξερε εάν μπορούσε να το κάνει με τα λόγια .
Ο Έντουαρτ αφέθηκε σαν υπνωτισμένος στο φιλί της . Έκλεισε τα μάτια του απολαμβάνοντας την αίσθηση που του δημιουργούσε το άγγιγμα της . Μέχρι που αυτή η αίσθηση έπαψε να υπάρχει . Ανήσυχος άνοιξε τα βλέφαρα του , μοβ ο για να την δει να απομακρύνεται .
«Άρια !»
«Σε παρακαλώ ξέχασε με . Είναι το καλύτερο» η φωνή της χάθηκε στο πυκνό σκοτάδι , ενώ η μορφή της χάθηκε εντελως από τα μάτια του .
«Όχι τόσο εύκολα μωρό μου . Πσο και να προσπαθείς να με κρατήσεις μακρυά σου εγώ θα επιστρέφω δίπλα σου .»Επέστρεψε τρέμοντας στη αίθουσα . Ο Ιγκνάσιο την περίμενε και την στρίμωξε απευθείας στον τοίχο . Το χέρι του κινήθηκε στο λαιμο της σφίγγοντας τον απαλά .
«Τον είχες σκοτώσει !»
«Το ελέγξες και μόνος σου .»
«Μην νομίζεις πως δεν θα το ψάξω αυτό μικρή . Για την ώρα πρέπει να βρω τρόπο να τον ξεφορτωθώ .»
«Τίποτα δεν θα κανεις !»
«Τι; Για ξαναπες το αυτό .»
«Εάν θέλεις να παντρευτώ αυτόν που μου λες ... δνε θα αγγίξεις κανέναν τους ! Ούτε τον Έντουαρτ , ούτε τον Τζιαν ούτε τον αδερφό μου !»
«Και το σε κάνει να νομίζεις πως μπορείς να με αναγκάσεις να το κάνω ;»
«Εάν δνε παντρευτώ ξ συμφωνία θα χαλάσει . Θα χάσεις τόσα χρήματα πάνω στα οποία ήδη έχεις επενδύσει . Δνε σε συμφέρει . Το έψαξα .»
Το πρόσωπο ότου Ιγκνάσιο σκοτείνιασε . Με δύναμη η άφησε τον λαιμο της κάνοντας τη ναι βηξει ελάχιστα .
«Καλώς . Θα παντρευτείς σαν καλό κορίτσι και εγώ δεν θα πείραξε κανέναν από αυτούς που μου είπες . Εάν όμως ακούσω το παραμικρό παράπονο από τον συζηγο σου ... τότε η συμφωνία ακυρώνεται .»
«Δεκτό !» Του απάντησε όσο πιο ήρεμα μπορούσε . Μόλις είχε υπογράψει την καταδίκη της .Γύρισε πίσω στην αίθουσα μετά απ ο αρκετή ώρα . Δεν είχε όρεξη να την δει να αρραβώνιαζεται μπροστά στα μάτια του . Ακόμη και εάν ήξερε πως γινόταν με την βία , ένα κύμα ζήλιας τον κατέκλυσε . Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσει να φτάσει μέχρι τον γάμο . Ακόμη και εάν έπρεπε να προχωρήσει πι ο γρήγορα το σχέδιο του .
Τα μάτια του καρφώθηκαν πάνω στα δικά της που τον κοιτούσαν ήδη . Ήταν πανέμορφη στην μέση της αίθουσας . Ένας άλλος άντρας περίπου στην ηλικία του στέκονταν δίπλα της και ο Ιγκνάσιο περνούσε βέρες στα χέρια τους«Κανε λίγη υπομονή μικρή μου... λίγη υπομονή»
Αν και είχε διαγραφεί όλο κατάφερα να το ξαναγράψω . Απολαύστε 💕
![](https://img.wattpad.com/cover/129181609-288-k430212.jpg)
BINABASA MO ANG
Femme Fatale
Romance«Ξέρεις τι πρέπει να κανείς ;» «Φυσικά , είναι απλό , μπαίνω στη ζωή του , τον κανω να με ερωτευτεί και τότε πέφτουν όλοι στηβ παγίδα .» «Θα τα καταφέρεις ;» Εκείνη γέλασε ειρωνικά . Έπειτα τον κοίταξε εντονα στα μάτια . «Προετοιμάζομαι όλη μου...