Femme Fatale

ΔΕΞΙΩΣΗ (ΜΕΡΟΣ 1)

Πετάχτηκε για ακόμη μια φορά ιδρωμένη. Τα ηρεμιστικά δεν έκαναν τίποτα πλέον . Ο οργανισμός της τα είχε συνηθίσει και ξυπνούσε ευκολότερα από πριν . Σημείωσε νοερά στο μυαλό της να προμηθευτεί με κάτι πιο δυνατό . Άφησε να περάσουν λίγα λεπτά για να ηρεμίσει και έπειτα είδε το ρολόι στο οποίο αναγραφόταν η ώρα . Ήταν 7 το απόγευμα . Στις 9 έπρεπε να ήταν έτοιμη .
Σηκώθηκε με βαριά καρδιά από το κρεβάτι μπαίνοντας στο μπάνιο . Ξεφορτώθηκε τα ρούχα που φορούσε και χώθηκε απευθείας κάτω από το κρύο νερό . Ένιωσε το βάρος των τελευταίων ημερών να φεύγει από πάνω της . Είχαν γίνει πολλά . Πολλά που δεν μπορούσε να αντέξει .Πάλευε για να παραμείνει ηρεμεί εκεί μέσα , με μια δύναμη που ούτε η ίδια γνώριζε πως είχε . Ήταν σίγουρα πολύ δυσκολότερο από ότι νόμιζε αρχικά .
Ξαλαφρωμένη πλέον βγήκε από το ντουζ αφήνοντας το νερό να στάξει στο πάτωμα . Έπιασε την πετσέτα της τυλίγονται την γύρω από το σώμα της και βγήκε έξω .
Το βλέμμα της έπεσε απευθείας στο κρεβάτι της όπου μια μακρυά μαύρη τουαλέτα έπιανε τον άδειο χώρο . Εάν αχνό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της καθώς πλησίασε το πανέμορφο ρούχο . Ούτε η ίδια δεν θυμόταν ποσό καιρό είχε να φορέσει κάτι άλλο εκτός από τα ρούχα της δουλειάς . Μια αλλαγή θα ήταν καλή . Μόνο για απόψε . Ήταν μέρος της δουλειάς της εξάλλου .
Τα δάχτυλα της ακούμπησαν το χαρτί που είχε τοποθετηθεί πάνω από το ρούχο ανοίγοντας τον χρυσό φάκελο .
«Πιστεύω πως θα σου πηγαίνει τέλεια . Στις 9 να είσαι έτοιμη . Πάρε όπλο μαζί σου . Και μην με κανεις να περιμένω .»
Αναγνώρισε αμέσως το άτομο που της το είχε γράψει . Κατάφερνε να γίνει κυνικός και αυταρχικός ακόμη και μέσα από ένα απλό γράμμα .θα ήθελε πολύ να του πάει κόντρα φορώντας κάτι άλλο όμως δεν ήταν προσωπική υπόθεση η σημερινή . Πάντα έβγαζε πέρας τις αποστολές της με απόλυτη επαγγελματικότητα . Και έτσι θα έκανε και απόψε . Ακόμη και εάν εκείνος ήταν αυτος που θα της έδινε εντολές .
Άφησε την πετσέτα να πέσει στο πάτωμα και αρπάζοντας το φόρεμα πλησίασε τον ολόσωμο καθρέφτη . Ευτυχώς το ρούχο είχε μακρυά δαντελωτά μανίκια , αρκετά για να καλύψουν τις μελανιές και τα σημάδια της . Το φόρεσε δίχως να χρονοτριβεί περισσότερο , και αφού έπιασε τα μαλλιά της σε έναν ατημέλητο κότσο , και έχωσε το όπλο της σε μια βολική θέση , ήταν έτοιμη για να κατέβει κάτω .
Κοίταξε το είδωλο της . Σίγουρα δεν συνήθιζε να ντύνεται έτσι . Ο Ιγκνάσιο την είχε αναγκάσει μετά από χίλια παρακάλια να πάει σε μερικές δεξιώσεις μαζί του μόνο και μόνο για να γίνει γνωστή ανάμεσα στους ανθρωπους του κόσμου τους . Και εκείνη είχε βαρεθεί αφόρητα σε όλες τους .
Πήρε μια βαθειά ανάσα πριν βγει από το δωμάτιο . Τα φάρμακα που είχε πάρει δεν θα της προκαλούσαν πόνο για αρκετή ώρα . Όλα θα πήγαιναν ρολόι για ακόμη μια φορά . Είχε την ευκαρια να του αποδείξει ξανά την αξία της .
Έπρεπε να μάθει να την φοβάται . Ίσως έτσι να πονούσε περισσότερο στο τελος .