Femme Fatale

ΑΓΩΝΙΑ

Παρακάτω βιαστικά το αμάξι έξω από την είσοδο του νοσοκομείου , αγνοώντας τις φωνές των υπολοίπων οδηγών που κορνάραν με μανία . Δεν τον ενδιέφερε τίποτα άλλο εκείνη την στιγμή . Ήθελε μόνο να είναι αρκετά γρήγορος αυτή τη φορά . Να προλάβει .
Σήκωσε την κοπέλα στην αγκαλιά του . Η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα καθώς έβαλε τα δάχτυλα του στον λαιμο της . Ο σφιγμος της ήταν πιο αδύναμος από ποτέ . Δεν έχασε περισσότερο χρόνο έτρεξε προς την είσοδο του νοσοκομείου φωνάζοντας τους γιατρούς . Την ακούμπησε πάνω σε ένα φορείο πριν την δει να χάνετε στο δωμάτιο της εντατικής .
Έπειτα άφησε το σώμα του να καταρρεύσει σε μια από τις καρέκλες . Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν ασταμάτητα από τα μάτια του κι εκείνος δεν έκανε καμία κίνηση να τα σταματήσει . Δεν θα κατάφερνε να συγχωρέσει τον εαυτό του εάν πάθαινε κάτι , εάν δεν κατάφερνε να επιβιώσει .
Πέρασε απεγνωσμένος τα χέρια του ανάμεσα από τα μαλλιά του . Το πόδι του χτυπούσε νευρικά το πάτωμα . Η αναμονή θα τον σκότωνε .
Είχαν περάσει ήδη 3 ώρες δίχως να βγει κανένας έξω για να τον ενώσει για την κατάσταση της . Πίστευε πως θα τρελαθεί .
Αναρωτιωταν πως είχε καταφέρει να βρεθεί στο ξέφωτο , πως ο αντωνιο δνε τηβ είχε προειδοποιήσει πως τα είχε οπα υπό έλεγχο .
Ο Έντουαρτ άνοιξε ελάχιστα το χοντρό μπουφάν που φορούσε . Έτρεξε τα δάχτυλα του πάνω στο ύφασμα από το αλεξίσφαιρο που φορούσε . Είχε λάβει υπόψιν του την πιθανότητα ο Ιγκνάσιο να έφερνε μαζί του όπλο γι αυτό και το φόρεσε πριν φύγει από το σπίτι . Εάν η σφαίρα έβρισκε εκείνον δεν θα πάθαινε απολύτως τίποτα . Όμως η άρια είχε μπει μπροστά του πιστεύοντας πως θα το προστατέψει .
Το κινητό δομήθηκε μέσα στην τσέπη του βγάζοντας τον από τις σκέψεις του . Με τρεμάμενα χέρια έπιασε την συσκευή κοιτάζοντας την αναμμένη οθόνη . Ο αριθμός του Γκρεγκορι αναβόσβηνε ένα τακτά χρονικά διαστήματα .
Πήρε μια βαθειά ανάσα και σκούπισε τα δάκρυα του πριν απαντήσει στην κλήση .
«Πες μου .»
«Τον πρόλαβα ... δεν μπόρεσε να αντισταθεί και πολύ . Με δυο τρεις μπουνιές τον έριξα αναίσθητο . Τα παιδιά τον πήγαν στην αποθήκη .»
«Καλώς ... ας μείνει εκεί μέχρι ... μέχρι να μπορέσω να τον δω .»
Οι λέξεις έβγαιναν με δύσκολα από το στόμα του .
«Μπορώ να το τελειώσω εδώ  Και  τώρα όλο αυτό Έντουαρτ .»
«Όχι ! Θα τον κάνω να εύχεται να είχε πεθάνει πίσω στο ξέφωτο . Απλώς πρέπει ...» η φωνή του έσπασε και μόνο στην σκέψη πως η άρια δνε θα γινόταν καλά . Ο φίλος του τον άκουγε να πονάει σε κάθε λέξη που έβγαινε από τα χείλη του και δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί . Είχε χρόνια να δει σε αυτή την κατάσταση τον Έντουαρτ , και όταν το είχε κάνει το αποτέλεσμα δεν ήταν το καλύτερο . Είχε κλείστε για μέρες στον εαυτό του και όταν επέστρεψε ήταν ένα τελείως διαφορετικό άτομο . Ένα τέρας δίχως αισθήματα που σκότωνε όποιον στεκόταν στον δρόμο του . Δεν είχε χάσει την ανθρωπιά του απλώς είχε αποφασίσει να την κρύψει . Πίστευε πως έτσι τοιμωρουσε τον ίδιο του τον εαυτό για τον θάνατο της αδερφής του .
«Έντουαρτ ... θα τα καταφέρει .»
«Εάν ..εάν δεν το κάνει ... Θεέ μου δεν .. είναι χειρότερα από τότε ....»
«Είναι πολύ δυνατή Έντουαρτ .... σε αγαπάει . Δεν θα έμπαινε μπροστά σου αλλιώς .»
«Πάλι φταίω εγώ Γκρεγκορι ! Το καταλαβαίνεις; Γ ζωή της κρέμεται από μια κλωστή και πάλι φταίω εγώ !»
«Μην κατηγορείς τον εαυτό σου ... δεν μπορούσες να ξέρεις , κανένας μας δεν ήξερε πως θα εμφανιζόταν ... πρέπει να είχε καουσει τον Ιγκνάσιο για την παγίδα που ετοιμαζε ήθελε να σε βοηθήσει να σε προστατέψει ..... όμως δεν φταις εσυ που η σφαίρα την βρήκε . Δεν μπορούσες να το προβλέψεις ...»
«Εαν την χάσω γκρεγκ ...»
«Σσς . Προσπάθησε να κρατήσεις την ψυχραιμία σου . Το να είσαι απαισιόδοξος δεν την βοηθάει σε τίποτα . Απολύτως σε τίποτα . Η άρια είναι ο πιο δυναμικός χαρακτήρας που έχω συναντήσει . Εχει  επιβιώσει από τόσα . Δνε τα παράτησε ποτέ . Δεν θα το κάνει ούτε τώρα . Είσαι σίγουρος ότι δεν θες να δώσω ένα τελος σε αυτό εδώ και τώρα ;»
«Απολύτως σίγουρος ... θέλω να τον βλέπω ενώ θα με ικετεύει για να τον σκοτώσω ...όταν θα παραδέχεται πως επιτέλους έχασε ! Τέρμα τα ηλίθια κόλπα του !»
«Καλώς . Θα αφήσω φρουρούς να τον φυλάνε και θα έρθω κι εγώ στο νοσοκομείο . Χρειαζεσαι κάποιον δίπλα σου . Ειδικά τώρα που θα έρθει ο αντωνιο . Δνε θα είναι πολύ χαρούμενος μαζί σου .»
«Του το είπες ;»
«Δεν γινόταν να του το κρύψω . Η αδερφή του είναι στην εντατική Έντουαρτ ! Είναι ο μόνος συγγενής της . Πρέπει να ξέρει . Δεν μπορούσα να του πω ψέματα . Νομίζω πως αρκετά από αυτά έχουμε ήδη .»
Ο Έντουαρτ ξεφυσιξε .
«Έχεις δίκιο ... απλώς .. απλώς δνε ξέρω τι να του πω . Υποσχέθηκα πως η αδερφή του θα ήταν ασφαλής και .. και κοίταξε την τώρα ..»
«Θα είμαι εκεί όσο πιο γρήγορα μπορώ . Πρέπει να κλείσω τώρα .»
Ο Έντουαρτ δεν τον χαιρέτησε . Απλώς τερμάτησε τηβ κλίση ρίχνοντας μια γρήγορη μάτια στην πόρτα του χειρουργείου . Κανένας δεν έμπαινε ούτε έβγαινε . Καμία εξέλιξη .
Έκλεισε κουρασμένος τα μάτια του , η αϋπνία των τοσων  ημερών τώρα έβγαινε στην επιφάνεια και τον είχε καταβάλει .
«Το ήξερα πως δεν μπορούσες να την προστατεύσεις ! Πως ήσουν ανίκανος !»
Σήκωσε το βλέμμα του . Ο αντωνιο στεκόταν ακριβώς από πάνω του εξαγριωμένους . Και τα δικά του μάτια ήταν κόκκινα , δείγμα πως έκλαιγε σε όλη του την διαδρομή για το νοσοκομείο .
Όταν όμως είδε πως και ο Έντουαρτ ήταν χάλια το πρόσωπο του μαλάκωσε . Ήξερε πως δεν έφταιγε κανένας άλλος για τηβ κατάσταση της αδερφής του παρά μόνο ο ιδιος . Εκείνος την είχε πείσει για εκείνο το σχέδιο . Ενώ ήξερε πως ήταν πρακτικά αδύνατον να νικούσαν . Όμως έπρεπε να ξεσπάσει κάπου άλλου για να νιώσει λιγότερο ένοχος . Τίποτα δεν έμοιαζε να βοηθάει . Το να χτυπάει τον Έντουαρτ , ενώ ήδη πονούσε δεν θα βοηθούσε κανέναν.
«Συ..συγνώμη δεν .. δεν είναι δικό σου το φταίξιμο . Δεν έπρεπε να σου φωνάξω έτσι .»
«Έχεις δίκιο αντωνιο ... έπρεπε να την προστατέψω . Στο ορκισιτικα και κοίταξε που είναι τώρα .»
«Όχι .. αλήθεια Έντουαρτ το φταίξιμο είναι δικό μου αυτή τη φορά . Εάν ..εάν δεν ήμουν εγώ η άρια δεν θα βρισκόταν ποτέ στο ξέφωτο . Ποτέ δεν θα έμπαινε μπροστά σου ποτέ δεν θα την χτυπούσε η σφαίρα .»
«Τι...τι εννοείς ;»
«Όταν .. όταν πήγα να την βρω στο σπίτι του φερναρντο μου είπε πως τον άκουσε για την παγίδα που θα σας εστεινε . Είχε τρομοκρατηθεί ήθελε να βοηθήσει . Και εγώ ήθελα να βοηθήσω και .. και της είπα για αυτό το τρελο σχέδιο . Όλο το φταίξιμο είναι δικό μου !»
«Δεν .. δεν σε καταλαβαίνω .»
«Εγώ της είπα που θα συναντηθείτε , πως θα μπορούσα να την οδηγήσω χωρίς να χρειαστεί να έρθει αντιμέτωπη με τους άντρες του Ιγκνάσιο . Όμως .. οι κάμερες χάλασαν , πέταξε το ακουστικό της έχασα κάθε επαφή ... δεν .. δεν μπόρεσα ...»
«Το να κατηγορείς τον εαυτό σου αυτή τη στιγμή δεν θα βοηθήσει την άρια να γίνει καλά . Μόλις αναρρώσει θα ..θα μιλήσουμε για τα πάντα .»
Ο αντωνιο ενευσε κι κάθισε στην ακριβώς δίπλα καρέκλα . Με το σπίτι κρατιόταν για να μην ξεσπάσει ξανά σε κλάμματα .
«Σου έχουν πει τίποτα ;»
«Κανένας δνε έχει βγει από το χειρουργείο εδώ και τρεις ώρες ... δεν ξέρω τίποτα .»

Εκείνη την στιγμή η πόρτα του χειρουργείου άνοιξε με τον γιατρό να κάνει την εμφάνιση του . Έβγαλε την μάσκα που κάλυπτε το μισό μέρος του προσώπου του καθώς πλησίαζε τους δυο άντρες . Στάθηκε ακριβώς μπροστά τους .
«Είστε συγγενεις της κοπέλας ;»
«Είμαι ο αδερφός της και ο Έντουαρτ ...»
«Είμαι ο αρραβωνιαστικός της εγώ την έφερα εδώ .»
«Καλώς ... είναι πολύ τυχερή .. εάν είχατε καθυστερήσει λίγο ακόμη θα την είχαμε χάσει . Το τραύμα τρύπησε το στομάχι προκαλώντας διάτρηση και εσωτερική αιμορραγία ... ευτυχώς καταφέραμε βα την σταματήσουμε όμως ...»
«Τι ; Θα γίνει καλά έτσι ;»
«Η κατάσταση της είναι κρίσιμη όμως πιστεύω πως θα τα καταφέρει .»
«Τότε ; Ακουστήκατε σκεπτικός .»
«Δεν καταφέραμε να σώσουμε και τους δυο .»
«Τι εννοείτε γιατρέ ;»
«Δεβ ξέρατε ;»
«Να ξέρουμε τι ;» Η φωνή του Έντουαρτ έβγαινε σχεδόν φωναχτή . Ο αντωνιο τον έπιασε απαλά από τον ώμο για να το. Ηρεμίσει .
«Η αρραβωνιαστικιά σας ήταν έγκυος .. περίπου ενός μηνός . Ίσως γι αυτό να μην το είχατε καταλάβει ακόμη . Δεν θα είχαν αρχίσει τα συμπτώματα . Η αιμορραγία ... τερμάτησε την κύηση .»
Ο αντουαρτ κάθισε ξανά στηβ καρέκλα σαν νεκρός . Δεν ήξερε εάν έπρεπε να χαρεί που η άρια θα γινόταν καλά ή να κλάψει που έχασε την ευκαιρία να γίνει πατέρας . Ακόμη και εάν δεν είχε σκεφτεί ποτέ την πιθανότητα να έχει ένα δικό του παιδί , ήταν παραπάνω από πρόθυμος να το προσπαθησει μαζί με τηβ άρια . Όμως τώρα όλα είχαν χαθεί . τα μάτια του σκοτείνιασαν . Ο γιατρός του έριξε ένα σμυπονετικο βλέμμα πριν γυρίσει ξανά στο χειρουργείο .
Η οργή άρχισε να πνιγεί τον Έντουαρτ . Ήθελε να πονέσει τον Ιγκνάσιο όσο κανένας άλλος δεν το είχε κάνει . Έπρεπε να εκδικηθεί για τον θάνατο του παιδιού του για όλο τον πόνο που είχε προκαλέσει στην γυναίκα που αγαπούσε .
Ο αντωνιο κατάλαβε τις προθέσεις του .
«Πρέπει να κανεις υπομονή Έντουαρτ ... πρέπει να είσαι δίπλα στην άρια . Σε χρειάζεται τώρα . Μετά θα δώσεις στον Ιγκνάσιο ότι του αξίζει . Στο  υπόσχομαι αυτό .