Severus Snape

16. What İs Happening?

"E-fendim."

Başkasını sevmişti zamanında, biliyordum. Ama bu kadar korkuyor muydu tekrar sevmek için.
Korkmasındı. O kadın ne yaptıysa ben yapmazdım ona.

Gerçekten uzaktan sevmekten yorulmuştum. Ne olurdu ki beni sevseydi?

Bana yaklaştı. Ellerini ellerime değdirdi sadece. Ama tutmadı.

"Seni sevmiyorum ama sevmeyi denerim. Bunun için bana yardım et."

****

Kırık kalbini tamir etmeye,
Yaralı gönlüne şifa olmaya,
Siyahına ak olmaya,
Mutsuz öykünde, mutlu son olmaya geldim.

Duyduklarım bir hayal miydi yoksa bir masal mıydı bilmiyorum. Saatler geçmesine rağmen kalbim ve aklım hala o sözlerde takılı kalmıştı.

Dediklerinden hemen sonra heyecan yapmıştım ve ordan hemen ayrılmak için dersim olduğunu söyleyip kaçmıştım. Cevap vermesine izin vermeden.

Belki ahmaklık yapmıştım ama o kadar utanmıştım ki. O anları düşünmek bile hala kızarmama sebep oluyordu.

Hermione ile kütüphane de derin düşüncelere dalmıştık. Ona Severus'un ne dediğini anlatmıştım. Ama o hala bana bir cevap vermemişti.

"Ben hala inanamıyorum Miranda. Tüm bunların olduğuna. Tamam, madem böyle bir şey oldu bundan sonra ne yapacaksın?"

"Nasıl yani?"

Hermione her zaman ki gibi bundan sonrasını düşünmeye başlamıştı bile.

"Yani bunun bir sonu yok. Sonuçta sen bir öğrencisin ve aranızda böyle bir ilişki oluşmaya başlamışken-"

"Henüz başlamadı öyle bir şey."

"O halde daha kötü ya. En basitinden başlayalım. Ona bundan sonra nasıl sesleniceksin? Bundan sonra da profesör Snape mi yoksa adıyla falan mı hitap ediceksin?"

Ona adıyla hitap etmem saçmalık olurdu. Ama bundan sonra ona profesör diye seslenmekde... Pek istemiyordum açıkçası.

"Yaa Hermione aklım zaten karışık. Onları sonra düşünürüm."

"Miranda bunun sonrası yok. Madem bir şeyler olucak aranızda - ki hala kabullenebilmiş değilim - bundan sonrasını düşünmelisin."

Hermioneye baktığımda haklı olduğunu biliyordum ki zaten bu yüzden kabullenmek istemiyordum.

Oflayarak yerimden kalktım. Ayakta dolanıp durdum. Kütüphanede bizden başkası yoktu. Bu yüzden her zamankinden daha rahattık.

" Hermione bunları düşünmek beni bunaltıyor. Hepsinin farkındayım. Onunla öyle ulu orta görüşemem. Durmadan saklanmak gerek. Ki profesör McGonagall zaten işkillenmiş durumda. Şimdiden karalar bağladım. Teşekkürler."

Hermione yerinden kalkıp yanıma geldi, omzuma elini koydu. Biliyordum benim için düşünüyordu ama bu sadece beni daha çok çıkmaza sürüklüyordu.

" Miranda bunları kabul ederek onunla beraber olmalısın. Daha bu okulda bir senemiz daha var. Ancak okulun bitince rahatlayabilirsin."