Severus Snape

3.Eating Bat

Birinin buraya geldiğini belirten ayak seslerini duyunca kitabı yatağın altına fırlattım. Yüzümü kapıya çevirince Hermonie  olduğunu gördüm. Bana hafifçe tebessüm edip yatağının olduğu tarafa yöneldi.

O gerçekten zeki bir kızdı. Ve bunu sadece bir kaç derste bile belli ediyordu.

Sanırım bir ara altın üçlüyle konuşsam iyi olur. Ama şimdi uyumak istiyordum. Cübbemin içindeki asayı çıkarıp üstümü değiştirdim ve sonrasında kendimi yatağa bıraktım.

*****

Uykuma lanet ederek koşmaya çalışıyordum. Çünkü Profesör Snape'in henüz derse girmemiş olması için bana büyük bir şans lazım.

Dün akşam yattıktan sonra güzel bir uyku çekmiş ama kalktığımda bırakın kahvaltıyı derse 10 dakika kaldığını gördüm. Bi de buna tuz biber gibi asamı bulamadım ve Üstümü kendim giyerek zaman kaybettim. Neyse ki üstümü giydikten sonra yatağın yanındaki masanın üzerinde duran asamı görünce kendime gülmüş ve koşmaya başlamıştım.

Kapıya gelince içeride ki sessizliğe zıt gür çıkan bir sesin konuşmasını duyunca son kez lanet okuyup kapıyı tıklatıp içeri girdim. Profesör susmuş ve bana bakmıştı.

Sınıfta bulunan Gryffindor ve Slytherin öğrencileri de bana dönmüştü.

"Bayan Matthews, umarım iyi bir uyku çekmişsinizdir çünkü bu derin uykunuzdan sonra bu akşam uykusuz kalacaksınız. Ayrıca Gryfindordan bu sorumsuzluk için 10 puan. "

Bir insana ceza verirken bu kadar katı olabilir miydi insan? Bahsedilen kişi Snape'se evet. Sanki en sevdiği insanı öldürmüşümde intikam alıyor gibiydi.

Düşünceme sessizce güldüm.

"Üzgünüm profesör. " dedim ve yerime doğru ilerledim. O sırada profesör ekledi " Cezanız akşam yemeğinden sonra başlicak. Bir saniye bile geç kalırsanız iyi şeyler olmaz. "diyip derse devam etti.

Bi ceza eksikti.

Sessizden uzak bir şekilde gülen Malfoysa bundan eğlendiğini belli oluyordu.

Ama profesör onu görmedi bile (!). Derse devam etti. Ders boyunca beni kaldırmadı. Zaten bende kalmak istemiyordum.

****

Akşam yemeği saati yaklaştığını görünce kütüphaneye gitmekten vazgeçip, dönüp büyük salona gittim.

Öğrenci masaları yavaşça dolmuştu.
Öğretmenler masası ise Profesör Snape ve Dumbledore dışında tamdı.

Biraz sonra gelmelilerdi. Çünkü profesör McGonagall bir konuşma yapılacağını söylemişti. Ama dakikalar geçmesine rağmen iki profesörden de haber yoktu. Endişelenmeye başlamıştım. Yanımda oturan altın üçlüyle hiç konuşmamıştım. Sadece hermonieyle konuşmuştum. Onlarda geç kalmışlardı ve boş olan yan tarafıma geçmek zorunda kalmışlardı. Bir konu hakkında konuşuyorlardı.

Ron " Herneyse. Profesör Dumbledore bir an önce gelmezse açlıktan ölücem. "

Bu çocuk fazla açtı. Harry "Bir sorun olabilir. Aksi taktirde geç kalmazlardı. "
Hermonie doğru diyerek onu onayladı. Sonrasında sanki yeni görmüş gibi bana döndü.

"Miranda, geçen gün Profesör Dumbledore seni neden çağırmış? "

"Önemli bir şey değil. Sadece ilk günlerden profesör Snape'in puan kırmasıyla ilgili. "

Harry bana döndü. "Neden dönemin ortasında geldin? "

"Öyle gerekti. "

Onlara bir şeyleri açıklamak zorunda değildim.