Severus Snape

33.Time

Asayı kendime çevirdiğimde, Bellatrix çığlık attı. O sırada kuleyi bir ışık kapladı. Güçlü bir büyü Ginny'nin başında ki ölüm yiyene çarptı .

Sonra her şey hızla bitti. Ölüm yiyenler hızla gittiler.

Büyünün geldiği yere baktığımda oyunun kurucularını gördüm.

****

Vücudumdaki yaralar canımı çok acıtıyordu.

Hermione yanıma gelip yardım etmeye çalıştığında, elini itip izin vermedim.

Hermione tehlikede olduğumuzu anlar anlamaz Dumbeldore'u çağırmış olmalıydı ki şimdi buradaydı.

Ayağa kalktığımda başım dönüyordu.
"Miranda iyi değilsin. Hadi gel Madam P-"

"Gerek yok! İyiyim."

Ginny'nin yanına gidip nasıl olduğuna baktım. Benden daha fazla yaralanmıştı.

Hiçbir şey söylemeden Ginny'i kaldırıp Madam Pomfrey'in yanına götürdüm.

Ama yaralarımı hafife almış olmalıyım ki revire ayak attığımızda, arkamızdan gelen Hermione ve Ron tutmasa kendimi yerde boylu boyunca yatıyor bulurdum.

Yataklardan birine yattığımda bilincim bir ışık hüzmesi gibi hızla gitmişti.

*****

Bilincim açıldığında ve uyandığımda üzerimde ki battaniyeye sarıldım. Üşüyordum.

Etrafta benim battaniyeyle sarılıp haşırdamamın dışında ses yoktu. Gözlerimi açmak işkence gibi geldiğinden bunun yerine uykuya tekrar teslim olmaya karar verdim.

Bedenimi hafifçe sağa çevirdiğimde bir şeye değdim.

Yatağın kenarında bir şey vardı.

Gözlerimi zorlayarak açtığımda, siyah saçlarını farkettim.

Aklıma bayılmadan önceki anılar geliyor. Bellatrix'in söylediklerinin doğruluk payını kestiriyordum.
O zaman duyduklarımla birlikte kesinlik payını düşünmemiştim ama şimdi düzgün bir biçimde düşününce hepsinin oyun olma ihtimali yoktu. Bu sadece Severus'la olanlar için geçerli değildi. Hermione, Ron, Harry, Neville...

Başıma giren sancıyla, kendime gelebilmek için yatakta doğruldum. Severus yere çökmüştü ve kollarıyla sardığı başını yatağın üstüne koymuştu. Uyuya kalmış olmalı diye düşünürken, yatakta hareket etmemden dolayı kıpırdandı.

Yavaşça saçlarına dokunduğumda tepki vermedi. Yüzü diğer tarafa dönüktü ve uykusu çok ağırdı.

Pencereye baktığımda öğlen olduğunu farkettim. Dün geceden beri uyuyordum.

Dün sabah Severus'un Harry'nin yanına gitmiş olması gerekiyordu. Şimdi burada olduğuna göre Harry'e gelmiş olmalıydı. Acaba dün başına bir şey gelmiş miydi? Sonuçta mektup hem bana hem Harry'e gelmişti. Onun için endişelenmeden duramıyordum.

O sırada kuruyan boğazımdan bir öksürük kaçırdım. Etrafta içecek bir şey yoktu. Öksürüğümü durduramadım ve o an da Severus uyandı.

Yüzünden yorgunluğu ve uykusu belli oluyordu.

Büyük ihtimalle gece boyunca uyanıktı. Beni uyanık gördüğünde yüzüne gelen renkle birlikte, elini tutup avuçları arasına aldı.

"İyi misin?"

Ona sormayı çok istiyordum. Bellatrix'in söylediklerinin doğru olup olmadıklarını, bunların oyun mu olduğunu...

Ama henüz ilişkimize yeni bir badire atlatmışken, vazgeçtim. Bellatrix onun yanına geçmem için yalana başvurmuş olabilirdi.