SAKLAMBAÇ

Bölüm 15

Eveet, sınavlar bitip ben geldiğime göre bölüm başlama zamanı da gelmiş. E ne bekliyoruz o zaman, hadi başlayalım. Multide; temsili bir gif var.
İyi okumalar...

İçeri girmeden öylece kapıda şaşkın şakın her yerde tasarlanma aşamasındaki elbiseler ve o elbiselerin çizimleri olan odaya bakarken hemen arkamda duran Berk "Burayı sevebileceğini düşündüm. Burası bir dans okulu olabilir ama her gösteri için konuya uygun bir şekilde kıyafetler burada çalışanlar tarafından tasarlanıyor. Bence senin kadar yetenekli değiller ama yine de hiç fena iş çıkarmıyorlar." diyerek içeri girmem için beni hafifçe belimden ittirirken üstümdeki şaşkınlığı atarak geniş, caddeye bakan tarafı ful cam olan odaya girdim ve koca bir duvarı boydan boya kaplayan mantar panoya yönelerek gözlerimi tasarımlarda gezdirmeye başladım. Bu sırada da Berk'e "Hiçbir tasarımımı görmedin." diye mırıltılı bir sesle cevap verdiğimde göz ucuyla kapının pervazına dayanıp omuz silktiğini gördüm.

"Ama daha önce yaptığım bir resmi gördüm ve o resim her ne kadar bir karikatür de olsa elinin bu işe yatkın olduğu çok belliydi. Ayrıca tasarım yaptığını söylerken gözlerinin içi ışıldamıştı, bu işte iyi olduğuna eminim."

Elimi uzattığım resimden gözlerimi alıp hemen solumda kalan ona dönerek "Nasıl bana bu kadar çok güvenebiliyorsun?" diye sorduğumda dudaklarında hafif bir tebessüm belirirken "Asıl sen kendine olması gerekenden az güveniyorsun." dediğinde içimde garip ama hoş bir his geçti ve bu beni gülümsetti. Tekrar önüme dönüp çizimlere bakarken "Bunlar harika." dediğimde istifini hiç bozmadan "Evet, burada çalışanlar gerçekten işinde iyi insanlar." deyince buruk bir gülümsemeyle odanın ortasındaki, en sevdiğim yanı tek kişilik olması olan tasarım masalarına bakarken "Böyle bir yerde, böyle bir iş yapmak isterdim." diye mırıldandım. Ben hayranlıkla düzeli ve üstünde her türlü kalem ve araç gereç bulunduran masalar arasında gezerken Berk "O zaman sanırım çok şanslısın." dediğinde hafif çatık kaşlarımla ona dönerek sorarcasına baktım.

Göz göze gelmemizle bu işte parmağı olduğunu belirtircesine sırıtıp "Buraya işi öğretecek bir sıtajyer almayı düşünüyorlardı ve benim hatırıma seni bu iş için uygun görmüş olabilirler." dediğinde ona şaşkın şaşkın şaşkın gözlerimi kırpıştırarak baktım ve "A-ama sen henüz denenme aşamasındasın." diye mırıltıyla konuştum. Berk sırıtarak omuz silkip "Şimdiden onlara kendimi kanıtladım ama yine de seni işe aldıracak kadar onları ikna edemedim. Sadece ön elemelere girmeyeceksin ve onlara bir tasarım vermek zorundasın. Bunun için de bir hafta süren var. Eğer verdiğin tasarımı beğenirlerse iş senindir. Tabii sen de istersen." diyerek bana daha ayrıntılı bir açılmama yaptığında içime birden dolan sevinçle güldüm ve "Sen ciddi misin?" diye sordum.

Ben ondan heyecanla onaylayıcı bir cevap beklerken geniş bir gülümsemeyle başını sallayınca sevinçle bir kahkaha daha attım ve hızla ona doğru yöneldim. Bu hamlemle dayandığı kapıdan doğrulup bana kaldırdığı kaşlarıyla bakarken onun tavrını hiç umursamadan birden boynuna atladım ve kahkahalarımın arasında "Teşekkür ederim, çok teşekkür ederim. Söz sırf senin için bu elemeden geçeceğim. Onlara çok güzel bir tasarım vereceğim. Bana bu şansı verdiğin için çok teşekkür ederim." diye sayıklamaya başladım. Şu an o kadar mutluydum ki içimdeki sevinci anlatmak mümkün değildi. Her zaman böyle bir yerde çalışmayı hayal ederken şimdi bir stajyer olup bu işi en iyilerinden öğrenmek gibi bir şansım vardı ve bunların hepsi Berk sayesindeydi. Bu şansı bana o vermişti.

Berk ilk önce şaşkınlıktan olsa gerek hiçbir hamle yapmadan öylece dikilse de ardından kendini toparlayarak güldü ve bana kolaylık olması için bir daha eğilerek kollarıma ve omuzlarıma sardı. Minyon yapım sağ olsun onun kolları arasında kaybolurken "Ben sadece senin için hafif aralık bir kapı var ettim ve o kapıyı açıp hayallerinden içeri gireceğine inanıyorum. Eğer bu işi alırsan bunu sen başarmış olacaksın Güneş ben değil, bu yüzden bana teşekkür etmene hiç gerek yok." diyerek kollarını sıkılaştırıp derin bir nefes aldı. Bu bana kokumu içine çektiğini düşündürürken saçmaladığımı fark edip ona fazla sıkı sarıldığımdan dolayı bu tepkiyi verdiğine karar verdim ve gözlerimi kapatıp ben de derin bir nefes alarak tanıdık parfüm kokusuyla genişçe gülümsedim.