SAKLAMBAÇ

Bölüm 68

Finale bir adım daha yaklaştık. Eminim bir çoğunuz bunun final olmadığını görüp rahat bir nefes vermiştir. Bu bölüm mutlide Zeynep var gençler.
Hepinize iyi okumalar...

"Güneş, Berk. Güneş, Berk. Güneş, Berk"

Şu an kime ait olduğunu çıkaramadığım bir ses melodik bir şekilde bir benim bir de Berk'in adını söylerken Berk "Güneş, alarmı kapat." diye mırıltıyla konuşunca istemsizce kaşlarımı çatarak yavaştan gözlerimi araladım. "İyi de alarm kurmadı-- Aah!" Yattığım yerden hızla doğrularak yatağın ayak ucunda dikilmiş Cenk ve Zeynep'e bakarken Berk de yerinden sıçrayarak gözlerini açtı ve benimle aynı tepkiyi vererek "Ne işiniz var lan sizin burada?" diye sordu. Bir elimle gözlerimi ovuştururken bize gülen Zeynep ve Cenk'e bakıp "Kabus falan değil değil mi, gerçekten buradasınız?" diye yakınırcasına sordum.

Bu tepkimle Zeynep göz devirerek "Ne kadar da seviyorsun sen kardeşini öyle ya." diye söylendiğine ona kısık gözlerimle baktım ve "Boş yapma Zeynep. Hayırdır neden çöktünüz sabah sabah akbaba gibi başımıza?" diye sordum. Cenk bunun üzerine kaşlarını kaldırarak "Baban çağırdı ya." diye bir hatırlatma yapınca kaşlarımı çattım ve "İyi de akşam yemeğine değil miydi o?" diye sordum. Zeynep başını salladığı sırada Berk benim gibi akşama kadar uyuduğumuzu düşünmüş olacak ki şaşkınlıkla "Saat kaç lan?" diye sorduğunda öne doğru eğilerek Berk'in tarafındaki komodindeki saate baktım. Bu sırada Cenk "Bire geliyor." diye onu yanıtlarken beynim error vermiş bir şekilde karşımdaki ikiliye döndüm ve "Ne zamandan beri akşam yemeği saat birde yeniyor?" diye sordum.

Sorumla beraber Zeynep "Dün Canan abla arayıp kahvaltıya çevirdi onu." dediğinde ağlarcasına bir ses çıkararak kendimi geri doğru attım ve "Neden bizi bir türlü rahat bırakmıyorlar?" diye cevabını beklemediğim bir soru sordum. Bunun üzerine Cenk bol imalı bir sesle "Planlarınıızı bozduk sanırım." dediğinde ben çatık kaşlarımla gözlerimi açmıştım ki Berk "Evet." diye cevabı yapıştırdı. Bu kadar ima dolu bir soruya olumlu bir cevap vermesi gözlerimin büyümesine sebep olurken bu şaşkın ifadeyle ona dönmüştüm ki o Cenk'e bakmayı sürdürerek "Bir gün olsun uyuruz diye düşünmüştük." diye devam edince ister istemez derin bir nefes verdim.

Berk'in verdiği bu cevapla tatmin olmayan Zeynep sırıtarak "Ha yani başka planınız yoktu?" diye sorduğunda tekrar kaşlarım çatılırken tam ona cevap verecektim ki Cenk sırıtarak dirseğiyle sevgilisi dürtüp "Bence onlar yapmışlar yapacaklarını baksana." diyerek halâ aynı yataktan çıkmamış olan bizi gösterince birden büyüyen gözlerimle doğrularak arkamdaki yastığı onun kapasına fırlattım. "Ne diyorsun be sen?! Sapık! Fesat!" Cenk benim yastığımdan kurtulsa da Berk'in sıktığı dişlerinin arasından "Bir kelime daha edersen döveceğim seni Cenk." diyerek attığı yastığı layıkıyla kafasına yerken bizim bu halimize gülen Zeynep'e kötü bir bakış atarak kızarık yanaklarımla yataktan kalkıp banyoya yöneldim.

Yatağın etrafından dolaşıp çocukların arasından geçerken Cenk kendi korurcasına kollarını kaldırıp gerilerken onun beklediğinin aksine herhangi bir yerine vurmak yerine var gücümle ayağına basarak önünden geçtim ve "Hepiniz defolun odamdan, üstümü değiştireceğim." diyerek bir cevap beklemeden banyoya girdim.

Benim kapıyı kapatmamla odamdan bir kaç konuşma sesinin ardından kapı kapanma sesi gelirken bizimkilerin çıktığını düşünerek tuvaletimi yapıp lavoboda elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynadaki yansımama bakarak derin bir nefes aldım ve Cenk'in yaptığı imanın aklıma gelmesinden ötürü kendime sinirlenerek başımı iki yana sallayıp "Bunun bedelini ödeteceğim ben size." diye kendi kendime hırsla söylenerek odama geri döndüm. Tam kapıyı açmış ve boş olduğunu düşündüğüm odama doğru bir adım atmışken yataktan kalkan Berk'i görünce duraksayarak "Sen gitmedin mi?" diye sorduğumda bana dönerek başını iki yana salladı ve "Şimdi buradan aşağıya inersem baban şüphelenir. Artık iki çocukluk arkadaşı olmadığımıza göre beraber uyumamızı pek de hoş karşılamaz diye düşündüm." dedi.