The Bad Blood

Chapter 8

WEARING her veil and mask, she entered the secret chamber inside the building. Nakaabang na sa labas ng pinto ang chief.

"Nasa loob sila?" Tanong nya.

"Oo, gising na rin. Nakabawi na rin sila ng lakas. Napainom ko na ng dugo si Hugo. That should make him sane until tomorrow " sagot nito.

"Ako na ang bahala" wika nya. Tumango lang ang kausap saka umalis.

The chamber was given to them as soon as they joined the organization. Iyon ang naging tambayan at taguan nilang tatlo. It was like the first ever home for them, since they were stray kids before.

Pumasok na sya sa loob at inilock din ang pinto. Gulat ang dalawa nang makita sya. Tinanggal nya ang belo at maskara saka malungkot na ngumiti.

"Anong nangyari sa inyo? Nagkahiwalay lang tayo......ganyan na ang sinapit nyo "malungkot na wika nya.

Lumapit sa kanya ang dalawa saka yinakap sya. "I'm sorry..."

Puro malungkot lang na paghingi ng tawad ang ibinibigkas ng mga bibig ng mga to.

Mahigpit syang yumakap pabalik kasabay ng pagtulo ng luha nya. Kung sa harap ng ibang tao, hinding hindi lalabas ang luha nya pero pagdating kila Levi at Hugo, napakalambot nya. Siguro dahil sila sila lang ang nandyan sa bawat hirap na pinagdaanan nila. They share strong love and bond.

"C'mon" she wiped her tears and pull them back to the bed "Dapat nagpapahinga pa kayo. "

"Pero ok na kami" wika ni Levi.

"Nope, hindi kayo ok para saakin. Naka usap ko na ang chief. He will give you a long rest. Dapat lang yon dahil halos hindi na kayo makapagpahinga sa mga utos nya"

Pinahiga nya ang mga ito sa magkatabing maluwang na kama. Tatlo ang kama doon, dahil doon nga sila tumira dati. Ang tanging naghihiwalay lang sa kanila doon ay mga kurtina. Up til now ganon parin ang itsura ng lugar.

"Let me look at you" aniya saka tinignan ang sugat ng mga to.

Halos wala ng gaanong sugat si Levi. Mga malalalim lang na mga sugat ang naiwan. Nang matapos nyang tignan ito, si Hugo naman ang hinarap nya.

"What happened Hugo? Ang sabi mo may limang vials ka pang dala. That should at least keep you up for four months. Ganon nalang ba kalakas ang nakalaban nyo?" Tanong nya.

"It was quite bad. We were on a tight situation. " Wika ni Levi "We were up against a group of dark witches. Ginamitan nila ng mahika ang isang buong village at ginamit ang mga tao bilang mga tauhan nila. We just can't keep on fighting and harm those humans. "

"They got us. Pero nakapagmessage pa kami sa Chief bago nila kami mahuli at pahirapan. They threw the vials and used magics to torture us. We fought hard Lana, but we couldn't take them all down, especially the elders. They used strong magics" dagdag ni Hugo.

Bumuntong hininga sya "Lagot saakin si Chief. Hindi ko papalagpasin tong ginawa nya sa inyo."

"Lana, it was unexpected. We thought we will only investigate the village. No one knew that it would end up like this" wika ni Levi.

"Still...." Napa iling iling sya.

Umupo sya sa harap ni Hugo at nagtanggal ng outer shirt at tanging spaghetti straps lang na blouse ang naiwan.

"Hugo, drink" aniya.

Nag iwas ito ng tingin "Kaya ko pa naman. "