The Bad Blood

Chapter 27

UNTI unti nyang iminulat ang mga mata at si Lucas ang una nyang nakita. He is staring at her while his hand is caressing her waist up to her breast.

"Good morning" bati nito.

She groaned and winced as she felt the pain on her lower region. Napayakap sya dito.

"Masakit parin ba?"

Tinampal nya ito "Tinatanong pa ba yan? Buti nga kinaya ko pa yang size mo g*go"

He chuckled "Sorry. Wala naman akong magagawa, virgin ka eh"

Tinignan nya ito ng masama "Oh so kasalanan ko pa?"

He gave her a peck in the lips "No, it's my fault. I'm sorry" hinalikan sya nito sa leeg kasabay ng pagmasahe nito sa dibdib nya.

She groaned when she felt her body getting hot "Lucas! Masakit pa"

Ngumiti ito "Sorry, I just couldn't help it." Inayos nito ang kumot nya saka tumayo. Buti nalang nakaboxers na ito "I'll prepare a warm bath"

Nang nasa bathroom na ito, napabuntong hinnga sya. She finally did it. Hindi nya itatanggi, she was happy and she enjoyed it. Pero sana naman maging safe sya. Alam nyang hindi ito ang huling beses an gagawin nya ito. She easily gives in when Lucas tease her a bit. There's something in his touch that always pulls her.

Napangiwi sya sa sakit. Bwisit talaga. Napatingin muna sya sa pinto  ng bathroom. Kaya nyang tiisin ng kahit na anong sakit sa katawan nya maliban lang sa pagkababae nya. It's too painful and uncomfortable. Sabi na eh! He's too big. Hindi nan nya masisisi ito, marami na siguro itong naikamang mga babae. She remove her suppressor ring, unti unting nawawala ang sakit sa bandang yon sa katawan nya. Nang marinig na palabas na si Lucas mabilis nyang isinuot ang singsing sa daliri.

Walang sabi sabing binuhat sya nito at dinala sa bathroom. He placed her on the tub. Pasimple nyang yinakap ang sarili upang takpan ang hinaharap. She feels quite uncomfortable being open.

"Can you prepare me some clothes. " Aniya.

Tumango ito saka sya hinalikan "I'll be back"

Pagkalabas nito mabilis nyang inilock ang pinto at dali daling naligo. Wala naman na ang masakit sa pagkababae nya which is thank goodness dahil magagawa nya ang magtrabaho ngayon.

Buti nalang pala ang mga lobo at bampira dahil pag nadisvirgin sila saglit lang ang sakit mawawala agad. For humans abot hanggang umaga.
Maya maya lang ay kumatok si Lucas sa pinto nya.

"Lana open the door" ani nito

Tinapos nya agad ang pagligo saka nakatapis na lumabas. "I'm done"

Nakakunit noo itong naoatingin sa kanya "Wait, dapat nagbabad ka muna"

"Well, hindi naman gaanong masakit so there's no reason to stay there" aniya. Kumuha sya ng ibang set ng damit dahil pang bahay ang inihanda ni Lucas.

"You're going out?"

Tumango sya "I still got some work. I can't stay here"

"But it's still painful-"

"Hindi na nga" putol nya dito saka muling pumasok sa banyo para magbihis. Paglalabas nya naka upo sa kama si Lucas "I'll be out, don't worry. Kaya ko na. Hindi ko naman ipipilit ang sarili ko kung hindi ko kaya"

"Samahan nalang kita" wika nito

"Hindi pwede. There are some private matters na aasikasuhin ko under the organization. Hindi kita pwedeng isama"

He groaned. "Fine, dito lang ako sa dorm. Aasikasuhin ko nalang yung pinapagawa ni dad"..

Ngumiti sya "Ok"