KARANLIKTAN GELEN

HAYATIN ACI HİSLERİ

  Bir insan sevdiğini kaybedince ne hiseder mesela ben ne hissetigimi bilemiyorum...
  Her şeyini kaybetmiş bir insan ne kadar tehlikeli olabilir? Anıl abi nin cenazesine katılmadım, katılmadım yapamadım bunu. Çünkü benim yüzümden öldüğünü biliyordum. Peki  o okula neden gönderdi beni? Tabi ya! Okul.

-Can karakuğu! Sera yı bırak beni al onun hiç bir şeyden haberi yok!

- ufaklık yaramaz. Ama halediyoruz biz. Sana gelince babanı bul sera yı al.

- Allah belanızı ver..

- sakın lafını tamamlama!

- hodri meydan lann! Kardeşimi bulacam yine kaçacam işte o zaman sizde kayıp verecek...
  Yüzüme yediğim tokatla sarsıldım işte yine o kahkaha! Hayat bana sanki "sen kimsin otur oturduğun yerde " diyordu adeta. Kapının açılmasıyla irkildim. Acılar için de sadece ona baka kalmıştım

- abi?

  Tanıdık olan yüzle gelen kişiye bakınca, o karanlık adam bize bakıyor sırıtıyordu.

- Araf

- Kardeşi dişli çıktı. Her zamanki yere götürün.

- sera nerde! Size o nerde dedim!

- babam geli...

- kesin lan! Yok  babam yok! Bizi bıraktı annem ölünce. Allahın belaları sera yı getirin
  Uzun süre onlardan ses çıkmayınca

- ne olur yalvarırım size! Bi tek kardeşim kaldı onuda almayın!
   Artık ağlıyordum. Arafın gözlerinin içine bakınca onunla göz göze geldik sonra toparlandı sesizliği karanlık sesiyle böldü.

- ağlama ama minik hiç te Kıyamam sana bilirsin.

- Allah belanızı versin!

    O kadar acı çekiyorum ki bedenim acılarıma yenildi gözümü evde açtım.
Tam bir hafta geçti. Ne gelen var ne giden sera ne halde bilmiyorum. Bu gecede bilmediğim sokaklarda yürüyorum, polise gidemiyorum yardım alabileceğim kimse yok. Hayat her zaman kimsesizliği yüzüme vuruyor gibiydi içimdeki hisle  arkamı döndüm ama kimse yoktu gözüm karardı bir yerlere tutunmaya çalıstım fakat tutunamadım. Bilincimi kaybetmeden gözümde beliren birinin sureti bana doğru geliyordu

- abla nerdesin

- sera! Seram buldum seni! Sen iyimisin çok korktum sana bisey yaptılarmı canın açıyormu!

- abla ben gidiyorum.

- nereye sera? Gideriz kardeşim durmayız burda. Özür dilerim kardeşim sana kızdığım için gel biraz sarılayım..

- sera ya sarıldığımda gözümün birden duvardaki kana odaklandı. Kan duvar karanlık çok korkuyorum ama seraya belli edemiyordum

- açmısın sera?

   Seradan  cevap alamayınca  ona sarılmayı bıraktım  onun yüzüne bakınca dehşete kapıldım  gözleri mosmor dudakları kupkuruydu beyaz elbiseleri kanlar içindeydi

- sera! Sera ne oldu sen iyimisin sera! Cevap ver seram!

- beni sen öldürdün abla!
  Gözümü açtığımda gördüğüm rüyanın etkisiyle donup kalmıştım odamdaydım kafamı sera nın yatağına çevirdiğimde yatağında olduğunu gördüm. Allahım inanamıyorum  kardeşim orada!

- sera! Geleceğini biliyordum. Uyan kardeşim sera sera uyan sera!
  Ben sera nın uyanması için  onu tokatlıyordum hangi ara uyudum eve nasıl geldim sera nasıl geldi uyan sera!
- sera uyan kardeşim çok korkuyorum uyan sera!

  Tam bir saat onu ayıltmaya çalışıyorum ama öldüğünü sonradan anladım. Oysaki anlamamak için çok uğraşmıştım. Öpmeye kıyamadığım seramıda aldılar benden. sayısız kere öptüm yüzünü ne öpmeye nede sarılmaya doyamıyordum kardeşimi. Ona ne yaptılar bilmiyordum Kardeşimi sırtlayıp kapıyı açarak dışarı çıktım. Her zaman parka gidelim derdi bende çocuk değilsin derdim, o dudağını büzerdi. Şimdi cıkarıyorum kardeşim ama parka değil Morga insanlar şaşkınlıkla bana bakıyor bense harab  bi halde kimsenin bakışlarına demeden hastaneye doğru yürüyordum. Hastaneye geldiğimde doktor diye bağırıyordum avazım çıktığı kadar.
- sedye ! Sedye verirmisiniz acaba kardeşimi  Morga götürecem
Hemşireler bana doğru koşuyorlar  seramı o kadar sıkı tutmuştumki kimse sırtımdan alamıyordu

   - Hayır onu ben götürecem o korkar sizden

  - hanfendi bırakın o ölmüş zaten lütfen bırakın

- Hayır ölmedi kardeşler ölmez ölmez anneler öldü babalar gitti kardeşler ölemez. Hayır hayır! Morgan sadece bir oda biraz orda dinlensin  o annemle anlaşamazlardı ona gitmez sera! Sende onlara seraa... 
Gözümü açtığımda bir kız gördüm
- sera neredesin sera! Nerde o!
- dur ayağa kalkma sakinleştirici verdiler.
- kimsin sen?
- ben çisem. Ablam hemşire ona geldim. Senin yanında durmamı istedi sen iyimi..
- kardeşimi nereye götürdüler
- yarın defnedecekler akrabaların yokmu?
- kimsem yok. Yanızım yapayanız öldü
  
  Sakinleştirici beni etkisi altına aldığı için, içimdeki yangınla başa cıkamayarak gözümü kapatıp birdaha uyanmamayı Diledim.
  - ben gidiyorum. Daha sonra istersen yine gelirim
- Ne olur gitme yanız bırakma beni karanlık olmasın odada ne olur gitme

  Gözümü açtığımda ismini bile  bilmediğim o kız. Sırtımda  keskin bi acı omzumda  hala o sızlıyan kurşun yarası. Araf vurmuştu bende onu vurmuştum. Yaralarımı saracak kimse yok annem gitti babam gitti abim kardeşim gitti. Allahım beni de al ne olur beni de all!