KARANLIKTAN GELEN

BİR NEFES BİN ÖLÜM

Yine çıkmazdayım herşeyin bittiği o yere gelip birşeyleri başlatabilme ümidiyle kanlı duvarlara bakıyorum. birzamanlar hayat buldugum bu evden şimdilerde nefes alamaz oldum  kendi içimde savaş başlattım. Bu savaşta ya herkesi o Mezarlığa gömecem yada kendi mezarimi kendim kazıp o tabuta ben girecem.

Asla birdaha adım atmam dediğim köz olarak kaldığım o evdeyim hernekadar yukarı çıkmak istemesemde mecbur cikacaktim bugün olmasa yarın oda olmazsa sonraki gün ama çıkacaktım elbet bir gün. Borayi orda gördükten sonra birdaha kaya beyin evine  bile gitmek istemiyorum. Kaya beyin Seranin babası olmasi, ulaşın bana ayar vermesi lan dertler geldimi teker teker değil üst üste geliyor aminakoyim bendekide can ben hala kendi karanligimda boguluyorum kendi hayatımı kendim karartiyorum zaten şimdi ne gerek var onlara. usulca doğrulup sırtımdaki yarayı yok sayarak ayaklarımi uzattığım masadan sigarami alıp yaktim. şöyle bi dusundumde benim için kalan bi sigaram var .paketimi açıp baktığımda muhtemelen 10 tane kalmıştır cebime baktığımda ise 20 lira dışında  hiç param yoktu. kendime küfür mirildandim. vazgectim sigaram param varken vardı. sigaramdan ağır ağır dumanı çektim cigerlerime ve kafamda tek soru nerde calisacaktim. En son çalıştığım mekan karakuğularin mekanı olduğunu öğrendiğimden beri içimden çalısmakta gelmiyor başka yerde ne yapsam hep burda kalsam yemesem icmesem hep kalsam acaba bulunurmu cesedim birileri tarafından. Yok vazgeçtim bari cesedimi rahat bıraksinlar.biten sigarami iki parmagimin arasında söndürdüm canım acimamisti çünkü içimdeki ateş bastırıyordu. bana yabancı gelen kalp acimi bi kenara bırakıp uzandim koltukta belki biraz uyurum, belki uyandigimda hersey kabustur belki hersey zihnim de kurduğum korkunç bir düştür umarak gözümü kapattim kendi kabusumdan kurtulmak için.

Abla uyan hadiiii. .
Başucumda beni uyandırmaya çalışan serayla gözümü açtım ellerini saçlarima uzatmis oksuyordu,bembeyaz elbisesiyle melekler gibiydi. Doğrulup Ona baktım gercekmiydi yoksa ruyamiydi bunu test etmek için elimi uzatmaya korkuyordum eğer ruyaysa kaybolur diye ,eğer gerçekse tekrar korkarım çünkü yine kaybolur diye.

*turunçgil! !
-ben geldim abla .hadi oynayalım.

Sera elimden tutup kendi odasına koydu, bidakkka Burası bizim evimizdi iyide biz burdan annem ölünce çıktık. Gözlerim sonuna kadar açılınca içimdeki feryadi susturup serayla kaldığımız odaya baktım. Hangisi rüya hangisi gerçek ayırt etmekte zorlaniyordum açıkçası. Sertçe açılan kapıyla kafam oraya döndü, annem herseyim tüm iştihamiyla orda durup yalandan kızgın bakislarla bize bakıyordu. Allahım eğer ruyaysa uyandırma.

=kızlar kaçtır sesleniyorum niye duymuyorsunuz.

Hesap soran anneme baktım Ne kadar cevap vermek istesemde boğazımdaki yumru buna izin vermiyordu benim yerime sera cevap verdi.

-duymadık anne ya öf ablama iki çiftin lafını etmeyecekmiyiz.

=bana  ak turunçgil terlik çıksa hedefi iskalamaz.

-siz inin sultanim biz geliyoruz.

Annem çıkar çıkmaz sera elimden tutup yatağa oturttu. Gözlerini kocaman açmış bişeyler dememi bekliyor gibiydi.

_anlatsana kızım neler oldu efram sana duygularını belli etti mi? Birde şu babamın ortağı olan araf oda sana çok bakıyor. Offf ya dedim en azından biri benim olur ama ikiside sana yazıyor şanslı surtuk seni.

Ne arafi fettahmi uzun süre görmüyorum onu en son anlatyada bi konusabilsem sera tekrar elimden tutup kapıya yönlendirdi.

-herneyse kendileri kaybedeler sonuçta benim gibi mükemmel akıllı zeki birini nerden gorecekler.