Zor bir hayat sürdüren kimsesi olmayan, kimsesi olanları da elleriyle bir bir gömen bir insanın canını daha ne kadar yakabilirsiniz ki? Bundan sonra herşey çok farklı olacak çünki onlar kaçmaya başlayacak!
- beni anladın değilmi? Planımızı kimse bilmiyecek ki bende bilgi toplaya bileyim.
Artık geceden beri kafamın içine eden boraya anladım bakışlarını değilde bir daha uyarısan gebertirim bakışını atıyordum. Bora sus artık!
- unutma okula geldiğinde güçlü duracaksın onlara karşı. Anlaştık mı?
- tamam bora git artık! Bende hazırlanıp gelecem
Çok şükür bora gitti. Gece boyu uymadı uyutmadı da. Beni yanız bırakmadı çisem de sabah erkenden çıkmıştı, hayatımda ilk defa arkadaşım oldu hemde karakuğularadan nefret eden. Hemencecik hazırlanıp dışarı çıktım. Okulda silahımı iyice saklamalıyım. Yolda yürürken aklıma sera geldi o siyah giyinmemden çok rahatsızdı. Bir siraga yakıp yoluma devam ediyordum.
Yürümek bile bana çok zor geliyo. Eğer ki bora gerçekten iş bulsaydı kendime motor alacaktım zaten ehliyetim de vardı. Okula hiç gitmek istemiyorum ben ilerlerken bedenim geriliyordu sanki ama gitmeliyim sırf o piclerde görmeli güçlü olduğumu bilmeli öyle zannetmeli herkes. Ne garip hep annemle gitmek isterdim okula ama olmadı. O adam yani babam gerçi baba sıfatına layık değildi hiç bi zaman, o buna hep mani olmuştu. 15 ekim annem öldü yıkılmak yok dedim. Annem gitti serayı tutarım dedim. 15 ekim kardeşim öldürüldü.
Babaların günahlarını hep çocuklar çeker dedikleri bu olsa gerek. Artık hayatımda hataya yer yok!
Uzun süren eziyetli yürüyüşün ardından kendimi okulun bahçesinde buldum. Evet Ferzin adımlarını yere sağlam bas yoksa kayarsın kaydırırlar! Herkes yavaş yavaş sınıflara dağılırken benim gözüm tek bi noktaya odaklandı ARAF KARAKUĞU! onun bu okulda ne işi vardı. Hemde yanında 3 5 kaşar la. Yüzü bana döndüğünde şaşkınlığını anlayabiliyordum. Ona iğrenç bi şekilde sırıtarak sınıfa geçtim yani o cehennem olan yere. Zaten çok kalmiyacam burda olduğumu görmeleri kafi.
- evet gençler! Bu matematik sorusunu kim yapmak ist...
Hocanın lafını kapıyı hayvan gibi çarpan kişi oldu yinede kafamı masadan kaldırmadım kimse kim bananeydi. Ama neden herkes sus pus oldu ki
- Araf senin sınıfın bumu?
- sanane hoca okul benim istediğim yer benim sınıfı
Bi dakika, ne Hayır araf mı? Benim sınıfındamı burda ne işi vardı . Ferzin sakın kafanı kaldırma sakın..
- yanın boşmu ?
Allahım bu iğrenç ses bu iğrenç kokuu!
- görmüyormusun boş işte!
- tamam o zaman
Tam oturacaken
- ama sana değil
Diyerek çantamı sıraya koydum. Çakma mafya bana sert bakış atarken bu hoca olacak pic bi koşu yanıma gelip
- şimasu kızım kalk başka tarafa gec sen.
Sert bakışlarımı araf in üstünden kaçırıp hocaya doğrulttum
- bana şimasu deme hele kızım hiç deme Bu benim sıram hoca!
Araf çantamı sıradan alarak masaya bıraktı ve kendisi oturdu. Gözümü kapatıp sakinlesmek için derin derin nefes alıp veriyordum. Şeytan diyodu ne bekliyorsun ki sık kafasına kır burnunu olmayan beynini Uçur havaya ama sakinim evet sakinim
- senin için hazırladığım süprizi beğendin mi
- ne süprizi karakuğu gene kim kuyruğuna bastı
- Sera için o kadar mezar kazdırdım insan bi teşekkür eder minik!
Sakinim cevap verme sakin kal. Ama böyle sakin kalınmaz ki ayağa kalkp avazım çıktığı kadar bağırdım
- sakin birdaha o iğrenç ağzına kardeşimin adını alma! Kardeşimi sen öldürdün seninle hesaplasacaz!
- her kes dışarı çıksın!
- Ama Araf ders an..
- herkes dışarı dedim hoca.
Herkes dışarı çıkarken ben o pis herifle asla yanız kalmıyacakyım tam bende dışarı çıkarken bileğimden tutup hızlıca duvara yapıştırdı sırtımın ağrısına mı yanayım kolumun tekrar kanadığına mı?
- az önce çok cesurdun minik hadi yine bana meydan oku! Hadi yine bağır lann!
- bağırma lan boşuna beni korkutamazsın asla korkutamazsın çek elini pislik! Dokunma bana
- dokunurum lan! Ne yaparsın
- Sedef denilen kız senin gibim...
- sus lan!sus dedim
- oda katilmi can alıyorum
- sus dedim
- babam iyiki kaçırmış. Bak ödeştik ama sizden önce bulursam onu kendi ellerimle öldü..
- sus lann! Suss
Sen ne kadar Hayır desende hayat bende hayırlısı diyecem sana inat! Yüzüme aldığım tokat darbesinin etkisindeyken Araf karşımda duvarları yumrukluyordu. Kapı birden açılınca kim olduğuna baktım can şerefsiziydi
- Araf sakin ol!
Araf onu dinlemiyor çıldırmışçasına duvarları yumrukluyordu. Zor bela arafı çıkardılar ben hala olayın etkisindeyken hoca yanıma gelip bana bir şeyler anlatıyordu. Aldırış etmeden cantamı aldığım gibi çıktım okuldan. İşte bu iyiydi artık hata yapma sırası onlardaydı. Koluma bakınca fazla kanamamasına sevindim daha bana lazımdı. Telefonumdan seranın resmini açtım merak etme kardeşim alıyorum intikamını. Senin katilini öldürmeden helallik almiyacam senden. Sen rahat uyu!.
Adımları mı bi diğer cehenneme çevirdim yine kardeşimin ölüsünü çıkardığım o evin önüne gelmiştim Serayı çıkardığım gün aklıma gelmişti göz yaşlarımı daha fazla akıtmamak adına hemen düşüncelerimden sıyrılım. Birinci kural güçlü olmaktı eve geçip hemen duş almalıydım ayna ya baktığımda arafın tokatı geldi aklıma ama değerdi zayıf noktasını yakaladım bu birşeydi. Karşımda defalarca krize gireceğine şahit olacam daha. Ee başlasın artık oyun!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTAN GELEN
Teen FictionGeçmişin kirli elleri peşlerini bırakmamışken o hala karanlıkta koşuyor o adamdan kaçmaya çalışıyordu bir yandan dua ediyor diğer yandan elindeki telefonla kardeşini arıyordu adamın sesi duyuldu uzaktan... --kaçamazsin benden ne kadar...
