Son çırpınışımdın sen onca insan arasında , keşke yalnız bunun için ölüme zorlamasaydın beni .
Gözümü açtığımda etraf aydınlıktı etrafa baktığımda delinin olmadığını görmemle bende banyonun yolunu tuttum .aynaya baktığımda gördüğüm farklı bir enkazdi göz altları mosmor olan bu yüz banamı aitti ?bedenime hapsedilen çürük ruh yardım et der gibi bakmasaydi belki biraz daha iyi olabilirdim . musluğu açıp yüzümü yikadiktan sonra dişlerimi fırçalayıp aşağıya indim delin kapı girişinde ayakkabılarını giyiyordu beni farletmesiyle içten gülümsedi.
"Tünaydın uykucu , öğlen oldu benim şimdi çıkmam lazım .aslında sana kahvaltı hazirliyacaktim ama aklımda kalmış sen yapmayı sevmiyordun ama İst.."
"delin nefes al arada konuşurken olurmu ,anahtarlarimi ver ben gideyim evime artık" evime gitmeliyim yüzleşmeliydim artık acılarımla
"Masanın üstünde "delin bana sarildiktan sonra çıktı ,masada duran anahtarimi elime alıp çıkmamla kapıda duran motorumu görünce şaşkınlık yaşadım dün yoktu nas... güven tabi ya koşup kuala gibi motoruma sarılıp hasret giderdikten sonra evime girdim . gözümün önünde canlanan görüntülerle gözlerimin dolmasına engel olamadım .oysa ne umutlarla gelmiştik bu eve iki kayıp vereceğimi bilmeden .açık kapıyı kapatıp yukarı çıktım evim temiz kokuyordu belliki delin yoklugumda iyi bakmış .banyoya girip aldığım kısa duştan sonra dolabimdan siyah pantolon aynı renk buluz ve postallarimi giyip saçlarımı salaş topuz yapmamla aşağıya indim salonumda duran küçük çekmecede duran telefonumu alıp açma düğmesine bastım birkaç mesaj ve aramalar gelmişti hepsini es geçip cebime koydum . çekmeceyi tam kapatacakken silahımla bakıştım en son araf için patladı o silah ölmemişti ama o gün aslinda ölmüştü .icini açtığımda iki mermim durduğunu gördüğümde belime taktım biraz daha karıştırınca motorumun anahtarını da alıp kaskimla birlikte dışarı çıktım biliyorum gitmemeliyim ama son bu gidişim veda olacak motoruma binip kaskımı kafama geçirip çalıştırdım motoru acaba beni gördüğünde ne tepki verecek korkacakmi ???korkmalı ..
Yarım saate vardığımda karşımda duran ruh ve sinir hastalıkları hastanesi kısa bir bakış attım sesler tekrar zihnimde yankilaninca kaskı kafamdan çıkarıp motordan indim .hemen girişte Hilmi beyi görmemle adımlarımı o tarafa yönlendirdim hilme bey babamla yakından ilgileniyor ve karakuğulardan saklıyordu .babami bulamamlari onun sayesinde durumumu anlatınca kısa sürede beni tanıyıp sevmişti adımlarım karşısında bitince kafasını gömdüğü dosyadan kaldırıp benimle gozgoze geldi .
"Deli kara kız bende diyorum bu kıza ne oldu defalarca aradım seni "baba gibi seven bir adam babamda bulamadığım sevgiyi bu adamın gözlerinde görmek beni hem huzunlendirdi hemde mutlu etti .
"evet bir işim çıktı o sırada telefon kulanmam mümkün değildi .o iyimi?"üzerimden geçen kapalı bulutlar felaketin habercisi olup bir rüzgar savurdular .yerden yere savurup yerin dibine sokan rüzgar başka kişide yaprak kıpırdatmadi bile .
"Durumunda bir değişiklik yok kendi kendine konuşması dışında .arada krizleri tutuyor ama cambaz şarkısı direkt onu sakinleştiriyor .bizde anlamadık onu"demek ölmedin benimle birlikte sürünmeni görmek güzeldi BABACIM .
"Anladım öldüğünde falan cenaze için ararsınız"gitmek için arkamı döndüğümde Hilmi bey kolumdan yakaladi
"Seni görmek istiyor ba...yani Ali bey sürekli seninle görüşmek istiyor inan bana ağzından çıkan tek mantıklı cümle bu "hazirmiydim onu görmeye korkuyorum aslında onu gördüğümde yine ona olan nefretim ortaya çıkacak bu sefer ben bile altından kalkamayacam diye korkuyorum Hilmi beyin elini kolumda hissedince mecbur kabul ettim .birlikte asansöre binip 6.kattan sonra karşımıza çıkan ilk kapıya doğru yürüdük fısıltılar kafamın içinde yankilaninca gözlerimi sıkıca kapatim hayır ölme sırası bukez bende değil doktor içeri girince açık duran kapıdan bende girdim .gözlerime ilk çarpan sırtı dönük halde kendn kendine birşeyler mirildanan adam oldu . oldukça yorgun duruyor bedenini bir arkaya bir öne savuruyordu .sonra bian durdu şimdi içerisi daha soğuk gelmeye başladı asıl . oturduğu yerden arkasına dönüp gözlerimin içine baktı yüzündeki çizgiler bana acılarımı hatırlattı bu hissi sevmedim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTAN GELEN
Ficção AdolescenteGeçmişin kirli elleri peşlerini bırakmamışken o hala karanlıkta koşuyor o adamdan kaçmaya çalışıyordu bir yandan dua ediyor diğer yandan elindeki telefonla kardeşini arıyordu adamın sesi duyuldu uzaktan... --kaçamazsin benden ne kadar...
