COMPLETED/VOLTOOID
I also am working for a English version of this book
Claire Jones is 19 jaar en ging net beginnen aan haar studie. Tijdens haar vakantie met haar vriendinnen, Sara en Robin, in Parijs gebeurt er iets dat bijna alle meisjes van d...
Ik pak mijn telefoon, maar die is bijna 20% en ik wil genoeg batterij hebben voordat we bij onze bestemming zijn. Ik leun naar voren en meng me met het gesprek tussen mama en Silas.
''Hey, hoe gaat het hier?'' Mama en Silas draaien elk een kwartslag zodat ze goed naar mij kunnen kijken. ''Goed hoor, we zitten lekker te praten. Hoe gaat het met jou en het kleine meneertje?'' Vraagt Silas "Het meneertje ligt lekker te slapen. Hoelang duurt het nog voordat we er zijn?'' Nog een ruime twee uur schat, ga anders lekker slapen.'' Zegt mama terwijl ze me bezorgt aankijkt. Ze heeft wel gelijk, al dat gestress met het verhuizen en een pasgeboren baby hebben trekt energie uit mij. Mijn ogen sluiten direct als ik weer terug ga zitten.
Plots word ik wakker van gehuil. Ik ben gelijk wakker en kijk naar Merlijn. Hij zit te huilen. ''Het komt door het luchtdruk verschil van het dalen'' zegt mama direct als ze ziet dat ik wakker ben. ''Zat hij allang te huilen?'' vraag ik. ''Nee, je werd meteen wakker toen hij begin te huilen''. Oké ik keer weer terug naar Merlijn, met mijn hand over zijn buik wrijven werkt blijkbaar niet. Ik ga spelen met zijn handjes en geef hem zijn speen die uit zijn mond is gevallen. Meteen word hij stil, toch blijf ik maar met zijn handjes spellen om zijn gedachte een beetje van zijn oren aftehouden.
CLAIRE
Eindelijk, we zijn eindelijk met ze alle in Brooklyn. We zijn gisteren aangekomen. Silas is nu wel al op school. Hij zag er echt tegenop, hij was namelijk dood moe. Ik hoop dat hij het haalt. Mama en ik zijn alles aan het uitpakken in het appartement van Sam. We hebben elk ons eigen kamer. Na lang zeuren mogen Silas en ik dan toch in één kamer. Merlijn heeft ook zijn eigen kamer.
Het is ondertussen al 11:00. Mama is net vertrokken naar haar winkel, ze heeft een sollicitatie met een meisje die daar wilt werken. Ik ben nu alleen met Merlijn. Ik ben best wel blij, het is namelijk al een tijdje geleden dat we alleen met ons tweetjes waren.
Ik haal hem uit zijn wiegje en breng hem meteen naar de babygym. Hij zwaait onmiddellijk met zijn armpjes en beentjes. Ik neem vlug een foto van hem. Ik word er zo blij van om hem zo te zien. Hij kan niet stoppen met lachen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Uiteindelijk gaan zijn armen naar mij. Ik pak hem en plaats hem op mijn schoot. Ik ga met mijn benen omhoog en omlaag, zo gaat hij op en neer. Hij vindt het duidelijk leuk, want hij begint lachen. Hij lacht zo vaak, het is zo fijn omdat te zien. Na paar minuten zet ik hem in het kinderstoeltje en maak ik zijn papfles. Hij had duidelijk honger want het is onmiddellijk op.
Zijn oogjes beginnen langzaam dicht te gaan, ik merk dat de reis met het vlietuig hem toch best moe heeft gemaakt. Ik pak hem voorzichtig op, bang om hem wakker te maken. Ik ga op mijn bed zitten en ga voorzichtig liggen. Ik leg hem naast me en zie dat hij even zijn oogjes opent maar onmiddellijk weer naar dromenland gaat. Ik merk op dat zijn vingertjes rond mijn vinger gewikkeld zijn. Ik doe mijn ogen ook even dicht.
