De zoon van Harry Styles {NL} VOLTOOID

Hoofdstuk 10

CLAIRE

Mama is sinds vorige week terug van Brooklyn, ze ging kijken hoe het ging met de verbouwingen van haar winkel. Sam is met haar meegegaan. Samen hebben ze ook een aantal appartementen, maar geen één was goed genoeg; oftewel te klein, te groot, te ver, te druk, te duur, te blablabla, te blablabla,... Er was altijd wel iets. Mama is terug, maar Sam is daar natuurlijk gebleven.

Ik werk ook even bij mama. Ik had namelijk een baan nodig voor Brooklyn om wat geld opzij te kunnen leggen, want een kind is duur. Mama zegt dat het niet nodig is, dat zij wel alles zal betalen tot Uhuru Design. Maar ik wou dat niet, en dus bood zij mij een baan aan bij haar achter een bureau. Zo hoef ik geen zwaar werk te doen en kan ze me in het oog houden.

Tussen mij en Silas gaat het ook wat beter. De spanningen zijn er nog altijd, maar we leren ermee om te gaan. Ik heb wel een paar keer van hem gedroomd, van hoe we elkaar kussen en hoe we elkaar vastpakken en hoe we seks hebben. Ik ben zelfs eens in de bank in slaap gevallen tijdens een film en had weer zo'n droom. Plots maakte Silas me wakker en hij droeg enkel een joggingbroek. Hij heeft het perfecte lichaam, en niet onbelangrijk een prachtige six-pack. Ik wist totaal niet meer wat ik moest te doen. Daarnet beeldde ik me met hem in mijn bed, en oh my god hij was goed en wild, en dan plots staat hij daar met bloot bovenlijf. Maar voor de rest gaat alles top tussen ons. Serieus.

Nee, serieus. Hij is echt super lief en zo bezorgd om mij. Er zijn momenten dat ik niet naar buiten mag omdat het ietsje te veel waait en regent. Ik weet het, het klinkt een beetje freaky, maar het kan me niet schelen. Hij is ook de laatste maanden zo vaak bij mij geweest. We zijn echt goede vrienden geworden.

Over vrienden gesproken, Sara en Robin hebben me de laatste tijd ook niet met rust gelaten. Elke dag zijn ze er. Voor en na hun lessen, tijdens hun pauzes. Ze willen echt zo veel mogelijk bij mij zijn voordat ik vertrek. Normaal gezien hebben we maandelijks een filmmarathon, maar nu is het wekelijks, soms mag Silas meekijken. Toen mama weg was, waren zij bij mij om voor mij te zorgen.

Ik ben namelijk al 9 maanden ver en volgende week wordt Merlijn verwacht. Het is echt zwaar. Ik wil hem eruit, echt waar. Ik ben moe, moet altijd naar toilet gaan, eet continu en waggel. Jep, ik waggel als een pinguïn. Ik zie hem graag, maar man hij doet me lijden.

Vorige week had ik nog een laatste controle en alles was in orde. Nu op naar 23 juni.

Vanmorgen was Robin bij mij thuis.

"Hey, nog geen les?", vraag ik terwijl ik naar benden kom.

"Hey, ja. Ik heb pas les om 11 uur. Is je moeder al naar haar werk?"

"Jup, ze is heeft het heel druk met de tweede winkel. Alles moet klaar zijn tegen de opening. Het wordt een groot feest zegt ze. Tenminste, dat hoopt ze. Ze hoopt ook op de hulp van haar broer. Zijn werk komt blijkbaar vaak in contact met bekende mensen. Ze hoopt dus dat hij hen kan en zal uitnodigen op de openingsfeest. Het zou goede reclame zijn"

"Ik zal vlug een ontbijt maken voor je.", zegt ze terwijl ze naar de keuken loopt.

"Dat hoeft niet, ik doe het zel-" "Neeehe, zit en laat me doen."

Na een prachtig ontbijt is Robin vertrokken en Silas is er dan net. Soms denk ik echt dat ze van alles afgesproken hebben zodat ik nooit alleen ben thuis. Het is allemaal net te toevallig.

"Hey. Heel toevallig, trouwens, Robin gaat weg en hier ben jij."

"Hmm, wat bedoelt je?", zegt hij terwijl hij aan de achterkant van zijn nek krabt. Hij doet dat altijd als hij nerveus is. Betrapt!

"Hebben jullie iets afgesproken of zoiets?"

"Oké, ja, maar we zijn bezorgd en -"

"Hey, 't is ok hoor. Ik vind het lief.", ik geef hem een knuffel.