De zoon van Harry Styles {NL} VOLTOOID

Hoofdstuk 25

HARRY

Vandaag moet ik voor de eerste keer helemaal alleen op Merlijn passen. We hebben 2 dagen vrij, dus ik heb al de tijd. Claire gaat vandaag met haar vriendinnen naar de stad of zoiets. De jongens gaan ook zoiets doen. Ik vind het best spannend omdat anders is Claire bij mij, maar nu... Het gaat moeilijk zijn. Ik heb hulp gevraagd aan Alex, de babysitter van Merlijn. Zij spreekt normaal gezien geen Nederlands dus ik vroeg me af hoe ze communiceert met hem. Blijkbaar heeft ze een klein woordenboek. Ik heb me er ook een aangeschaft. Ik heb ook al van alles gekocht voor in mijn appartement te plaatsen.

Als de bel van mijn appartement gaat, begin ik nog meer te stressen. Ik doe de deur open en zie ze daar staan.

"Hi." "Hi."

"Kom binnen. Wil je iets drinken?", vraag ik.

"Nee, dank je. Mijn vriendinnen wachten beneden."

"Waarom komen ze niet naar boven?"

"Er is een mogelijkheid dat één van hen gaat beginnen fangirlen."

"Een directioner?"

"Nee, ze vind je gewoon knap.", zegt ze lachend. "Daarvoor gaat ze fangirlen?"

"Jep!"

"Goed, in deze tas zit alles in dat hij nodig heeft. Normaal gezien is er genoeg-", begint ze, maar ik hou ze tegen. "Claire, je hebt gisteren al alles uitgelegd en Alex ook. Ik weet dat ik moet doen, als het me gaat lukken dat is een heel ander verhaal.", zeg ik.

"Het komt wel in orde. Merlijn is niet zo moeilijk."

"Ok, tot vanavond?"

"Ja, tot dan. En je weet het. Als er iets is, bel mij. Het kan me niet schelen als het om iets kleins gaat. Je belt mij. Ok?"

"Ok, ik bel je." Ze gaat nog naar Merlijn en zegt iets tegen hem. Ze geeft hem een knuffel en een kus. Als ze weggaat, loopt hij achter haar.

"Nee, Merlijn je blijft hier. Papa Harry gaat bij je blijven ok?" "Mama" "Nee, nu is het even papa." Ik zie aan zijn oogjes dat hij bijna gaat wenen.

"Wil hij niet dat je weggaat?", vraag ik, ook al weet ik het antwoord al.

"Nee.", zegt ze zuchtend. "Het is niet dat hij nog nooit zonder mij is, maar waarschijnlijk omdat hij je nog niet genoeg kent."

Mijn eigen zoon wil alleen bij mij zijn. Mijn hart breekt. Ik kan nu echt wenen.

"Het komt wel goed, anders blijf ik hier even. Als je dat –" "Graag." "Ok,", zegt ze met een lach, "dan zal ik vlug naar beneden gaan, mijn gerief nemen en ik kom terug."

CLAIRE

"Merlijn, ik kom zo terug. Ik blijf niet lang weg. Speel maar met je bal. Ok?", zeg ik voor ik naar beneden ga. "Mama, niet weg?", vraagt Merlijn snikkend. "Nee, mama gaat niet weg. Mama komt terug. Speel even met papa."

Ik ga zo snel mogelijk naar beneden en stap in de auto om mijn tas te nemen.

"Ben je klaar? Dan –", begint Sara, maar ik onderbreek haar: "Ik blijf hier. Merlijn is niet op zijn gemak, dus ik blijf. Gaan jullie maar zonder mij."

"Wat? Je gaat hier blijven bij Harry?", vraagt Robin.

"Ja. Merlijn begon te wenen en hij wou niet dat ik wegga. Ik ga zien hoe het verloopt. Ik ga dan maar terug, veel plezier." Ik geef ze elk nog een kus en ga dan terug naar boven.

"Mama!", roept Merlijn en loopt naar mij. "ik zei toch dat ik niet wegging.". Ik neem hem in mijn armen en gooi hem in de lucht.

"Wat wil je doen?", vraag ik hem. Ik zie dat hij er een beetje ongemakkelijk bij sta. Ik zie ook dat zijn ogen waterig uitzien.