De zoon van Harry Styles {NL} VOLTOOID

Hoofdstuk 56

Een extra hoofdstuk voor een lieve lezer;   
joycezegersjz
CLAIRE

Wanneer ik eindelijk klaar ben met werken ga ik zo snel mogelijk naar huis. Ik ben zo benieuwd hoe het geweest is met Merlijn. Ik ga nog vlug langs de krantenwinkel zodat ik een Vogue kan kopen en het interview lezen. Ik stap de winkel binnen en loop meteen naar de sectie waar de modemagazines liggen, maar ik zie dat er geen Vogue meer ligt. Is alles al echt uitverkocht?

'Euhm, excuseer, maar is er nog een Vogue magazine over?' vraag ik aan de man achter de kassa. 'Nee, sorry alles is al verkocht,' zegt hij zonder naar mij te kijken. 'Ok, dan,' zeg ik zuchtend, 'toch bedankt.'

Ik loop verder naar mijn appartement en zie Harry's auto staan. Ik loop dan naar boven en hoor van buiten al Merlijns gelach. Nee, serieus, Merlijn is altijd enorm luid. Gelukkig zijn de buren kindvriendelijk en hebben er geen last van. Ik doe de deur open en hoor Merlijn naar me roepen. 'Mama!' Hij loopt naar mij met zijn armen in de lucht. Ik til hem meteen op en kus zijn wang. 'Hi, hoe was het op school?' vraag ik terwijl ik hem op tafel zet. 'Leuk,' zegt hij met een brede glimlach. Ik giechel en hij doet ook mee.

Ik zeg dan dag aan de rest; Harry, Lela en Luna. Daarna loop ik naar mijn kamer en neem vlug een douche. Wanneer ik terug beneden ben zie ik dat Lela en Luna al weg zijn. 'Zijn ze al weg?' vraag ik aan Harry. Hij knikt en kijkt verder naar de kinderfilm op tv met Merlijn op zijn schoot.

Ik ga dan naar de keuken en maak het eten klaar. Ik zie Harry een paar keer kijken naar mij, maar dan kijkt hij weer snel weg. Vreemd. Plots staat hij aan de andere kant van het eiland. 'Is er iets?' vraag ik. 'Nee, ik vroeg me gewoon af of je de Vogue al hebt gelezen,' zegt hij terwijl hij een wortel eet. 'Nee, alle exemplaren waren al weg,' zeg ik zuchtend. 'Oh, ik heb er één mee,' zegt hij en loopt dan naar de woonkamer en pakt een boekje van de tafel dat ik ervoor nog niet had gezien. 'Hier,' zegt hij en gooit het op het eiland.

Na het lezen van het interview ben ik zeer verrast hoe goed het eigenlijk is. 'Ze hebben het vrij goed uitgetypt,' zeg ik. We zitten aan tafel te eten. Harry knikt en eet verder. 'De foto's zien er ook vrij goed uit,' zeg ik terwijl ik naar een foto kijk van ons drie in het veld. Harry kijkt mee. 'Deze is echt mooi,' zegt hij. Ik knik. 'Denk je dat ze het ons zouden willen opsturen. Ik wil het inkaderen,' zeg ik. 'Echt?' vraagt hij verrast. Ik knik glimlachend. 'Het is een perfecte familiefoto,' zeg ik. 'Ik zal eens bellen en laat het je dan weten. Nu moet ik echt naar huis. Ik zie je overmorgen dan,' zegt hij.

'Juist, ik moest nog vragen waar en om hoe laat. Ik wil het gerust hier laten doorgaan,' zeg ik. Hij zegt dat het goed is en gaat dan weg.

Ik doe Merlijn nog in bad en wikkel hem dan in bed nadat ik hem een verhaal hem voorgelezen en hij al zijn avonturen heeft verteld van op school. Ik ga dan naar beneden en kijk nog wat naar tv. Net wanneer ik naar bed wil gaan, gaat mijn gsm af. Ik kijk en zie dat het Niall is. Meteen komt er een glimlach op mijn gezicht.

'Hi, Niall,' zeg ik. 'Hi,' zegt hij terug. 'Ik stoor toch niet?'

'Nee, ik ging me wel net klaar maken om naar bed te gaan,' zeg ik. 'Hmm, dan zal ik maar laten,' zegt hij. 'Nee, hoeft niet hoor. Het is niet dat ik zo moe ben. Kom, praat maar,' zeg ik in de hoop dat hij verder zal praten. Het is gewoon zo fijn om met hem te praten. We kunnen over zoveel praten samen. Dat is het fijne aan hem. Het zijn meestal domme en vreemde onderwerpen.

'Ok, ok. Wel ik heb de Vogue gezien en gelezen,' zegt hij lachend.

We praten nog zeker een uur tot we besluiten om te gaan slapen. Ik lig nu in bed en val dan in slaap met Niall in mijn gedachten.