De zoon van Harry Styles {NL} VOLTOOID

Hoofdstuk 28

CLAIRE

Na het telefoontje ben ik meteen naar mijn werk gegaan. Hopelijk kan Sam me helpen om aan die foto's geraken.

"Hi," zegt Sam als hij me ziet, "jij bent vroeger dan anders."

"Ja, ik weet het. Ik moet je iets vragen."

"Vraag maar," zegt hij met bezorgend gezicht. Ik neem een stoel en plaats me naast hem.

"Je weet dat Silas denkt dat ik hem bedrogen heb door bepaalde foto's. Wel, zou je aan hem kunnen vragen of hij die wilt doorsturen zodat ik kan uitzoeken wie die gemaakt heeft, met hulp van anderen natuurlijk," vraag ik voorzichtig.

"Ik weet het niet. Ik denk niet dat hij dat zal willen doen."

"Please, ik wil kunnen bewijzen dat de foto's niet echt zijn. Dan gelooft hij tenminste dat ik hem niet bedrogen heb. Dat is de enigste manier om hem terug te krijgen," zeg ik.

"Ok, ok, ik zal het hem vragen, maar ik zou niet te veel hoop hebben als ik van u was," zegt hij.

"Oh geloof me, ik heb amper hoop op dit moment."

Ik heb echt amper hoop. Hoe gaan we ooit te weten komen wie die foto's gemaakt heeft? Ik hoop dat Harry weet wat hij doet.

Wanneer ik de voordeur opendoe zie ik Alex en Merlijn kijken naar één of ander kinderprogramma. Ook al is hij nog maar een jaar, het zou blijkbaar goed zijn om al naar zulke programma's te kijken vanwege de kleuren, denk ik... ik heb dat ooit ergens gelezen.

"Hey, hoe is het gegaan? Was hij braaf?" vraag ik als ik erbij ga zitten. Ik geef hem een kus op zijn neus.

"Ja hoor. Zeg waar is Silas eigenlijk? Ik heb hem al de hele dag niet gezien. Is hij aan het werken misschien?" vraagt Alex.

Zij weet nog niets over zijn werk en onze breuk, duidelijk.

"Euhm, ik zou het niet weten. Silas en ik zijn... een soort van... uit elkaar."

Ze hapt naar adem en komt meteen naar mij om me te knuffelen. Meteen begin ik te wenen. ik hou me niet in. "Laat het los, ween maar goed. Het zal je deugd doen."

Ze wrijft op mijn rug. Het zorgt ervoor dat ik weer rustig word. Stilletjes wordt mijn gesnik kalmer. Ze laat me los en kijkt me aan.

"Hoe komt het? Jullie waren toch perfect voor elkaar. Iedereen zag het. Wat is er gebeurd?" vraagt ze.

Ik veeg de laatste tranen van mijn wangen. "Hij denkt dat ik hem bedrogen heb, wat niet zo is. Hij heeft foto's te zien gekregen waarop ik iemand aan het kussen ben. Het is fake. Het is nep. Ik weet ook niet wie dat heeft gedaan," zeg ik.

Gelukkig blijft Merlijn kijken naar de tv en let hij niet op mij. Ik wil niet dat hij mij ziet wenen. Hij moet daarvan ook altijd wenen.

"Het komt wel in orde. Ooit zal Silas in zien dat je zoiets niet zou doen," zegt ze en geeft me nog een laatste knuffel voor ze naar huis gaat.

Wanneer ik Merlijn meeneem naar de keuken en hem in zijn stoeltje plaats, gaat mijn gsm af. Het is Sam.

"Hey, Sam."

"Hey, ik heb het dus gevraagd aan Silas en hij wilt het doen. Hij wilt je de kans geven om het te bewijzen."

Wanneer hij die woorden heeft uitgesproken begin ik te springen waarop Merlijn begint te lachen waarop ik op mijn beurt ik mee moet lachen.

"Echt? Super dank je! Zeg hem dat hij er geen spijt van gaat hebben."

"Zal ik doen, tot morgen en slaap zacht, Claire. Ik denk dat je nu wel meer hoop mag hebben," zegt hij lachend.