Μαζί σου (#5 Σαντα Ροζα)

43.Σωτηρης

«Ξέρεις αυτό το κάνω μόνο για πλάκα.Να περάσει η ώρα κάπως.Δεν είμαι και τόσο καλός»την προειδοποιώ.

Γελάει και γράφει.Μετα από λίγο κοιτάω το κινητό μου.
Δεν πρέπει να είσαι καλός και σε όλα.Ασε και κάτι για τους άλλους γράφει.
«Δεν είμαι καλός και σε πολλά.Μην νομίζεις...»λέω.

Σηκώνει το ένα της φριδι.
Μαρεσει όταν το κάνει αυτό.Δειχνει και μια άλλη πτυχή  του εαυτού της πιο ναζιάρικη.

Είσαι καλός στο να βοηθάς τους φίλους σου.

Εννοεί την νύχτα που βγήκαμε.Με τον Κυριάκο και την Ξενια.Δεν βοήθησα και πολύ όμως αφού χειρότερα έγιναν.Η Ξενια φουλ στεναχωρημένη και ο άλλος...δεν ξέρω ο άλλος.Χαθηκε.

«Την φίλη μου εννοείς.Ο Κυριάκος δεν είναι φίλος μου»λέω και φτάνουμε στις εξέδρες.

Κάθεται μπροστά μπροστά και ακουμπάει την τσάντα της δίπλα.
«Μετά την προπόνηση κερνάω φαγητό.Τι λες;»λέω και κουνάει το κεφάλι της.

Γελάει και πριν φύγω γράφει κάτι.
Καλή προπόνηση.

«Ευχαριστώ.Η αλλιώς....»λέω και βάζω το χέρι μπροστά από το στήθος και μετά στο πιγούνι.

Δείχνει τον αντίχειρα πάνω για να μου δείξει ότι το έκανα καλά.
«Θα γίνω καλύτερος και από σένα.Θα δεις...»της λέω και τρέχω στον προπονητή.

«Άργησες πάλι Σωτήρη»λέει ο προπονητής αυστηρός όπως πάντα.
«Είχε κίνηση»λέω.
«Την βλέπω την 'κίνηση'...»λέει και κοιτάει την Ρωξάνη.

Γελάω και τρέχω μέσα να αλλάξω.Μολις μπαίνω βλέπω τον Κυριάκο.Πραγμα περίεργο αφού έχει να έρθει πολλές μερες.

Με κοιτάει και συνεχίζει να ντύνεται.

Αφήνω την τσάντα μου κάτω και βγάζω τα ρούχα μου.Αυτος έκανε απότομες και κοφτές κινήσεις.Με νεύρα.Δεν του φταίει κάποιος.Μονος του τα έκανε σκατα.

«Γιατί με κοιτάς έτσι;Τρέχει κάτι;»λέει τώρα και σταμάτησε αυτό που έκανε.Φενεται έτοιμος να μαλώσουμε.Δεν θα του κάνω την χάρη όμως.

Σήμερα ξύπνησα χαρούμενος.Πραγμα σπάνιο.

«Τίποτα.Απλα δεν έχω δει κάποιον να τα κάνει τόσο σκατα τα πράγματα στην ζωή του...»λέω.

Προσπάθησα.Αληθεια προσπάθησα.

«Ίσως θα πρέπει να σταματήσεις να δίνεις συμβουλές.Δεν το έχεις»λέει.Ναι.Τωρα εγώ του φταίω.