40.Ξενια

1.2K 193 6
                                    

Όταν βλέπω τον Σωτήρη να πλησιάζει και να κρατάει το χέρι της Ρωξάνης ενθουσιάστηκα.

Τόσο πολύ έχει προχωρήσει το πράγμα;
Τόσα επεισόδια έχω χάσει;

Θα τον φτιάξω εγώ τον Σωτήρη που μου το παίζει και φίλος.

«Ήρθαμε και έμεις»λέει ο Σωτήρης και η Ρωξάνη φενοταν τόσο έξω από τα νερά της που ήθελα να την βοηθήσω.

«Από εδώ ο κολλητή μου Ξενια»λέει ο Σωτήρης και ανοίγω τα χέρια μου και την αγκαλιάζω σφιχτά.Δεν ξέρω αν θα βοηθήσει αλλά ελπίζω να νιώσει πιο χαλαρή.

«Αν και σε ξέρω από το μαγαζί χάρηκα πολύ Ρωξάνη»λέω.
«Από εδώ ο Θωμάς»λέει και τον δείχνει.
«Γεια»λέει εκείνος.
«Και από εδώ...ο Κυριάκος»λέει ο Σωτήρης με ένα ύφος ξενερας.

«Γεια σου Ρωξάνη»λέει εκείνος παρόλα αυτά.

Εκείνη γυρνάει στον Σωτήρη και του κάνει ένα νόημα με το χέρι.
«Ναι αυτός που μου έχωσε μπουνιά είναι...»της λέει αυτός.

Τέτοια συνεννόηση πια;Βρε μπράβο.

«Περασμένα ξεχασμένα όμως..»λέει ο Σωτήρης.
«Περασμένα ναι.Ξαχασμενα όχι»λεει ο Κυριάκος.

Βλέπω τον Θωμά και τον Κυριάκο που κάθονται δίπλα δίπλα και δεν ξέρω,μου ήρθαν όλα στο μυαλό.Ακομα μαρεσει ο Θωμάς.Τρελα.Και τι δεν θα έκανα για αυτόν.Αλλα με τον Κυριάκο βιωθώ διαφορετικά.Ωραια αλλά διαφορετικά.

«Τι να φέρω να πιούμε;»λέει ο Θωμάς.
«Άστο.Θα φέρω εγώ»λέει ο Κυριάκος.
«Καλά εγώ θα κάτσω εδώ τότε.Πηγαινε»λέει και έρχεται από την μεριά μου.

«Άλλαξα γνώμη.Πηγαινε εσυ!»λέει ο Κυριάκος.

Με κοιτάει ο Σωτήρης και κουνάει το κεφάλι σαν να με ρωτάει τι έπαθαν αυτοί.Σηκωνω τους ώμους μου για να του δείξω ότι δεν ξέρω.

                                          ***

«Τρία ποτά και δυο κόκα κόλες...!»λέει ο Θωμάς και δίνει πρώτα σε εμένα και παίρνω την μια κόκα κόλα επειδή δεν πρόκειται να πιω πάλι και να γίνει όπως την άλλη φορά με τον Θωμά.

Ειδικά τώρα που είναι και ο Κυριάκος εδώ.

Ο Σωτήρης παίρνει την άλλη και την δίνει στην Ρωξάνη.

Τι γλυκούλης που είναι μωρέ μαζί της.Πολυ χερομαι.Πολυ ταιριάζουν.Και βρίσκω απίστευτο το γεγονός ότι σχεδόν επικοινωνούν με τα μάτια.

Η Ρωξάνη κοιτάει γύρω της σαν να ψάχνει κάτι.

«Ρωξάνη;Θα παω στην τουαλέτα.Θες να έρθεις μαζί μου;»λέω και κουνάει το κεφάλι της.

Άρα αυτό ήταν.

Κλείνω το μάτι μου στον Σωτήρη γιατί ενοείται ότι θα πω έναν καλό λόγο για αυτόν.Κολλητος μου είναι.Να μην τον παινεύω και λίγο;

Όταν βγαίνουμε και πλένουμε  τα χέρια μας τότε άνοιξα την κουβέντα.

«Έχει χαθεί ο Σωτήρης τελευταία.Μαλλον εσυ θα φταις ε;»λέω και με κοίταξε έτοιμη να απολογηθεί.Οχι εκεί που στόχευα δηλαδή.

«Εννοώ για καλό.Το εννοώ για καλό...!»λέω αμέσως και αλλάζει τελείως το πρόσωπο της.

«Χερομαι που είναι με κάποια σαν εσένα.Οταν ήταν μικρός ήταν πιο...πως να στο πω...δεν κράταγε τίποτα μέσα του,ήταν αυθόρμητος,πιο χαρούμενος αλλά με τον μπαμπά του να φεύγει μακριά και να μην νοιάζεται και πολύ για αυτόν τον έκανε πιο κλειστό.Τωρα τον βλέπω πάλι να αλλάζει μαζί σου και χερομαι πολύ.Να ξέρεις...»λέω και κουνάει το κεφάλι της.

«Έχω χάσει και εγώ τους γονείς μου ξέρεις.Και μικρή   και ολας.Ειναι δύσκολο.Αλλα σκέφτομαι συνέχεια αν θα ήταν περηφάνη για μένα πριν κάνω το οτιδήποτε.Και βοηθάει.»λέω.

Δεν περιμένω να πει τίποτα.Ξερω ότι δεν θα πει αλλά πάλι είναι ωραίο να ξέρεις ότι κάποιος άλλος έχει περάσει ότι και εσυ και ότι δεν είσαι μόνος.

«Όταν μιλάει για σένα λάμπει το πρόσωπο του ξέρεις...»προσθέτω και μετά σκουπίζω τα χέρια μου και πάμε έξω.

Όταν πλησιάζουμε τα παιδιά η Ρωξάνη πάει αμέσως δίπλα στον Σωτήρη.
«Όλα καλά;»ρωτάει αυτός.Φενεται ότι ανησυχεί για το σημερινό.

Εκείνη κουνάει το κεφάλι της θετικά και του χαμογελάει.Πιο πολύ από πριν.Πιο έντονα.Πιο αληθινά.

Φταίω εγώ;Δεν ξέρω.Ελπιζω.

«Η κοπέλα σου πως και δεν ήρθε;»ρωτάει ο Κυριάκος τον Θωμά.
«Δεν θα έρθει...μαλωσαμε και θύμωσε...»λέει ο Θωμάς αλλά κοίταζε εμένα.

Εμένα γιατί με κοιτάει όμως...;

«Λογικά θα τα βρείτε...έτσι κάνετε πάντα...»λέω.
«Δεν ξέρω Ξενια.Δεν νομίζω...»λέει σοβαρά και νιώθω και τον Θωμά και τον Κυριάκο να με κοιτάνε έντονα.

Θα έπρεπε να χαρώ τώρα για αυτό;Που μάλωσαν άσχημα;
Επειδή δεν το κανω.Δεν χερομαι και ιδιαίτερα.

Μαζί σου (#5 Σαντα Ροζα)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant