Μαζί σου (#5 Σαντα Ροζα)

6.Σωτηρης

«Προσποίηση παιδιά!!Δεν ξέρετε τι είναι;»φωνάζει από έξω ο Κυριάκος.

Ξέρουμε.Χαιρω πολύ.

«Πάντα τόσο αυστηρός...»λέει ο Γιώργος που είναι κοντά μου.
«Δεν έχει φίλους και βγάζει όλο τα νεύρα σε εμάς»λέω.
«Μπα.Δεν νομίζω να είναι νεύρα.Απλα το παιρνει πιο σοβαρά»λέει.

Ίσως υσχυει.Νομιζει μάλλον ότι ήμαστε μια μεγάλη ομάδα.Ας του πει κάποιος ότι δεν πληρωνόμαστε από αυτό και ότι το κάνουμε επειδή μας αρεσει.

«Είναι καλός όμως ο άτιμος»λέει.

Ότι είναι είναι.Και το ξέρει και ο ίδιος για αυτό φέρεται έτσι.

Βλέπω μίλαγε με τον προπονητή και μετά εκείνος σφιριζει.
«Διάλειμμα πέντε λεπτά!!»φωνάζει και τρεχω έξω στην Ξενια που ήταν στις κερκίδες και κοίταζε κάτι στο κινητό της.

«Τι κοιτάς;»ρωτάω και καθομαι και βγάζω από την τσάντα μου ένα νερό να πιω γιατί δίψασα.
«Τα μαθήματα της σχολής...είναι όλα τόσο ενδιαφέρον»
«Γιατί χαλας το καλοκαίρι;Άστο.Μεχρι τότε έχουμε χρόνο»λέω.

Αφηνει το κινητό κάτω και κοίταζε πίσω μου και γυρνάω να δω που κοίταζε τον Κυριακο.Πραγμα περίεργο.

«Σου είπε κάτι;»με ρωτάει.
«Ποιος;»
«Ο Κυριάκος.Σου είπε κάτι;»
«Ναι.Να μην χρησιμοποιώ πάντα το καλό χέρι γιατί ο αντίπαλος θα το περιμένει...»απαντάω.
«Δεν εννοώ αυτό...»λέει.

Προφανως.Απο ποτέ την νοιαζει τι λέει ο Κυριάκος όμως;

«Εχεις κάτι να μου πεις...;»ρωτάω.

Αναστενάζει και εκει καταλαβαινω ότι κάτι έγινε.
«Φίλησα τον Κυριακο»λέει και μου πέφτει το σαγόνι.

«Τιιιι εκανεεεες;»φωνάζω και βάζει το χέρι στο στόμα μου κλεινωντας το.
«Σσσσσσς μην φωναζεις»λέει και μετά το βγάζει.

«Τι εννοείς φιλησες τον Κυριακο;Τον γνωστό τον Κυριάκο;Τον αρχηγό τον Κυριακο;Το Κυριακο που νομίζει ότι είναι καλύτερος από ολους έτσι δεν μιλάει σε κανέναν;»ρωτάω.
«Ναι.Αυτον τον Κυριακο...»λέει και ξεκινάει να μου λέει για τον Θωμά ότι του είπε ότι έχει αγορι και έτσι δεν νιώθει τίποτα και έπεσε στον Κυριακο και τον φίλησε και είπε ότι τα έχει μαζί του και μετά έτρεξε μακριά του.

Ουαου.Δυο λεπτά την άφησα μόνη της και να τι έγινε.

«Είσαι καταστροφή το ξέρεις αυτό;»
«Σταματά.Ηταν το μόνο που μου ήρθε»λέει.
«Το ξέρεις ότι τα έκανες χειρότερα έτσι;»ρωτάω αφού περιέπλεξε τα πραγματα εκατό φορές περισοτερο.
«Το ξέρω.Κοιτα!Με κοιτάει!»λέει και γυρνάω να δω την Κυριακο να μιλάει με τον προπονητή αλλά και να κοιτάει προς τα εδώ.

«Προφανως.Φιλησες τον Κυριακο Ιωαννιδη.Καμια δεν φιλάει τον Κυριακο Ιωαννιδη.Καμια δεν αγγιζει καν τον Κυριακο.Ειναι πολύ καλύτερος σας...»λέω.
«Κόψε την πλάκα.Τι θα κάνω;»
«Ξέρω εγώ.Μιλα του»
«Και ο Θωμάς;Αν καταλάβει ότι λέω ψέματα θα γίνω τόσο ρεζίλι....»λέει και κατεβάζει το κεφάλι.
«Βασικά απορώ πως το έκανες αυτό.Δεν μιλάς καν με τον Κυριακο.Και τώρα τον φιλησες;»ρωτάω και μετά θυμάμαι ότι ήταν το πρώτο της φιλί αφού δεν έχει φιλήσει κανέναν ποτέ.

Ακόμα και όταν ημασταν μικροί και στα πάρτι παίζαμε μπουκάλα εκείνη όταν έπεφτε σε αυτήν έφευγε από το παιχνίδι.

«Το πρώτο σου φιλί....»λέω.
«Ας μην το συζητήσουμε...ας αλλάξουμε θέμα...»λέει και αναστενάζει σίγουρα σκεπτοντας τι θα κάνει τώρα.

Μετά δεν ξέρω γιατί αλλά θυμηθηκα την κοπέλα με τα ακουστικά.Που δεν ήθελε να μου μιλήσει.

«Ξενια;»
«Τι είναι...;»
«Θυμάσαι όταν ημασταν μικροί στο δημοτικό και η Νικη συνέχεια μας έβριζε και μας κοροϊδεύε;»ρωτάω.
«Και τώρα τα έχει με το πιο κούκλο του σχολείου...θυμάμαι...»λέει.
«Ποτέ σταματησε αυτό;Θυμάσαι;»απορώ.

Φενεται να το σκέφτεται λίγο πριν απαντησει.
«Νομίζω ποτέ δεν σταματησε.Ακομα τα ίδια κάνει.Αλλα μειώθηκε σίγουρα όταν αρχίσαμε να της την λέμε.Να εχουμε φωνη απέναντι της...γιατί ρωτάς;»λέει.

Αυτή δεν μίλησε όμως.Δεν αντιστάθηκε.Και αυτό δεν θα σταματήσει την κατάσταση.

«Τίποτα...»λέω και κουνάει το κεφάλι της.

Πως δεν την έχω δει ποτέ...;
Αφού είναι στην ηλικία μου...