Μαζί σου (#5 Σαντα Ροζα)

96.Κυριακος

Είναι τόσο όμορφη.

Κοιμάται τόσο γαλήνια.Τοσο ήρεμα.

Εγώ από την άλλη δεν έκλεισα μάτι όλο το βράδυ.Θα έχω καιρό να κοιμηθώ εκεί αλλά δεν θα έχω για να την βλέπω έτσι.

Την ξύπνησα δυο τρεις φορές για να πάει σπιτι της αλλά ερχόταν πιο κοντά μου,έπαιρνε το χέρι μου,το φίλαγε και έβαζε πάνω το κεφάλι της.

Ο αδερφός της θα με σκοτώσει.

Η ώρα ήταν έξι και ήξερα ότι έπρεπε να σηκωθώ σιγά σιγά γιατί θα χάσω την πτήση.

Και αν την χάσω;Σιγά.Θα μου κλείσει μια άλλη για άλλη μέρα άρα θα κάτσω παραπάνω...
Δεν είναι άσχημη ιδέα...

Όχι όχι.Δεν πρέπει να σκέφτομαι έτσι.Πρεπει να είμαι επαγγελματίας.Αν ξεκινήσω από τώρα τέτοια καλύτερα μην παω καθόλου.

Πρέπει να την ξυπνήσω αλλά δεν θέλω και ολας.Το χθεσινό ήταν...ήταν.

Σωστός ο Μαριος τελικά.Και εγώ έλεγα υπερέβαλε.

Ανοίγει τα μάτια της χωρίς να την ξυπνήσω εγώ και με κοιτάει.Γελαει και μετά τα ξανά κλείνει.Πραγμα που το κάνει πιο δύσκολο το να φύγω μακριά της.

«Ξενια...πρέπει να σηκωθείς...»λέω και αρχίζει και κουνιέται και σηκώνεται μετά.

«Θα σου έφερνα πρωινό στο κρεβάτι και τέτοια αλλά...ξέρεις...»λέω.

Δεν το άξιζε αυτό βασικά.Μετα το κατάλαβα.Οσο κοιμόταν το κατάλαβα.Αξιζε ωραίο και σχεδιασμένο ραντεβού.Ρομαντικο και κλισέ όπως θέλει εκείνη.Οχι έτσι.Ξερω ότι για τα κορίτσια είναι πιο σημαντικό η πρώτη φορά από ότι τα αγόρια.

Κάνει αργές κινήσεις για να σηκωθεί.Λες και πονάει ή πιάστηκε.
«Είσαι καλά;»ρωτάω αφού δεν άντεξα.
«Μια χαρά»απαντάει γρήγορα.

Έκατσε κάτω και έβαλε τα αθλητικά της και εγώ την μπλούζα.Κοιταζε τα παπούτσια της όταν τελείωσε και δεν κουνιόταν άρα ξέρω ότι αφαιρέθηκε και κάτι σκέφτεται έτσι κάθομαι και εγώ κάτω απέναντι της.

«Τι είναι;»ρωτάω και παίρνω το χέρι της στα χέρια μου.
«Τίποτα....»
«Μήπως το μετάνιωσες;»ρωτάω και ελπίζω να μην πει ότι το έκανε γιατί δεν ξέρω πως πρέπει να αντιδράσω μετά.

«Όχι.Οχι φυσικά Κυριάκο.Οχι.Απλα...απλά ήρθε η μέρα που φεύγεις.Και δεν το πειστευω»λέει.
«Ήρθε η μέρα ναι.Και εμένα σαν ψέμα μου φενεται»λέω.

Όσο και να πειστευεις ότι θα γίνει κάτι όταν γίνεται είναι διαφορετικό.

«Θα έρθεις μέχρι το σπιτι μου;»
«Θα έρθω μέχρι το αεροδρόμιο»λέει.
«Καλύτερα όχι.Μεχρι το σπιτι μου μόνο...»λέω και πήγε να παραπονεθεί.