Μαζί σου (#5 Σαντα Ροζα)

33.Σωτηρης

«Φεύγω...»λέω στην μαμά μου.
«Μα τώρα ήρθες...»λέει.Κοιταω τον Τάσο στον καναπέ ΜΟΥ να βλέπει τηλεόραση.

«Και τώρα φεύγω πάλι...»λέω και νιώθω το χέρι της στην πλάτη μου να με σταματάει.

Θέλω απλά να παω να δω την Ρωξάνη.

«Γιατί αυτή η συμπεριφορά;Δεν βλέπω καθόλου να το προσπάθεις Σωτήρη.Εκεινος προσπαθεί να έρθει κοντά σου και εσυ τον απομακρύνεις...»λέει.
«Αυτό μου βγάζει αυτό κάνω μαμά»
«Δεν είναι απάντηση αυτή γιε μου!»λέει.
«Και ποια είναι μαμά;Τι θες να κάνω;Έχω μπαμπά.Με έχει γραμμένο αλλά έχω.Δεν χρειάζομαι άλλο»λέω.

Και ειδικά τον μπαμπά του Κυριάκου.

«Απλά νιώθει ότι δεν τον θες...»
«Μα αφού δεν τον θέλω!»λέω.Δεν προσπαθώ να το κρύψω.Επειδη αυτή φέρεται λες και είναι όλα καλά δεν θα το κάνω και εγώ.

«Σωτήρη!»λέει.
«Μαμά δεν φτάνει που όπου παω μιλάνε για σένα και όχι και με τα καλύτερα λόγια,που πρέπει να τον ανέχομαι σπίτι θα πρέπει και να προσπαθώ περισσότερο;»ρωτάω.

Δεν μιλάει.

«Μην με περιμένεις...»λέω και βγαίνω έξω.

Ώρες ώρες μου έρχεται να μαζέψω τα πράγματα μου και να φύγω από το σπίτι.

Παω στην παραλία με γρήγορα βήματα και βλέπω την Ρωξάνη από μακριά να βγαίνει από το νερό και να πάει στα πράγματα της.

Μετά βλέπω να τρέχει από μια άλλη κατεύθυνση και άργησα να καταλάβω τι γίνεται.Βλεπω κάτι κορίτσια να έχουν τα ρούχα της και την πετσέτα της και να τρέχουν.Τις τα πήραν;

Τρέχω να την προλάβω αφού γέλαγαν αλλά μόλις πλησιάζω βλέπω έστριψαν σε ένα στενό και μετά χάθηκαν.

Γαμωτο.

Παω μετά στην Ρωξάνη και έψαχνε την τσάντα της να δει μάλλον αν πήραν κάτι άλλο.

Όταν με βλέπει μαζεύεται και μπορώ να καταλάβω ότι στεναχώρηθηκε και νιώθει άσχημα με το όλο «έχω σημάδια στο σώμα» θέμα που έχει.

«Είσαι καλά...;»λέω και κουνάει το κεφάλι της.
«Σου πήραν τα ρούχα!Δεν τις πρόλαβα..!»λέω.

Τα κάνουν αυτά επειδή δεν μιλάει.Και αυτό είναι που με νευριάζει πιο πολύ.Ξερουν ότι δεν θα τους πει τίποτα και ούτε θα πει και τίποτα σε κανέναν.

«Πρώτη φορά γίνεται αυτό;»ρωτάω και κουνάει το κεφάλι αρνητικά.

Αρχίζω και νεύριαζω τώρα πολύ όμως!